ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΠΛΑΤΣΙΟΥ
Οι κυβερνήσεις τον έχουν χαρακτηρίσει «πειρατή» και «τρομοκράτη», ενώ το ευρύ κοινό τον έμαθε μέσα από την τηλεοπτική σειρά «Whale wars», που ακολουθεί το πλήρωμά του στη μάχη κατά της φαλαινοθηρίας. Κι ενώ τα επιχειρήματα και τα αντεπιχειρήματα για τη δράση του συγκρούονται, η αστυνομία του Εκουαδόρ ζήτησε τη συνδρομή του για την αντιμετώπιση των λαθροθήρων στο θαλάσσιο πάρκο των Γκαλάπαγκος.
Ο ίδιος, πάντως, δηλώνει ότι δεν νοιάζεται για τους χαρακτηρισμούς που του αποδίδουν. Οπως λέει: «Δουλειά μου είναι να κάνω χαρούμενους τους πελάτες μου, που δεν είναι άλλοι από τις φάλαινες, τους καρχαρίες, τις θαλάσσιες χελώνες και τα ψάρια».
Το 1977 εγκαταλείψατε την Greenpeace για να ιδρύσετε μια νέα περιβαλλοντική οργάνωση. Τι διαφορετικό κάνετε; Θέλω να πιστεύω ότι είμαστε μοναδικοί. Δεν είμαστε μια ομάδα διαμαρτυρίας ούτε μια ομάδα άσκησης πολιτικής πίεσης. Είμαστε μια ακτιβιστική οργάνωση που στρέφεται εναντίον της λαθροθηρίας, με μοναδικό σκοπό την προστασία της θαλάσσιας άγριας ζωής.
Μπορεί κάποιος στο όνομα του ακτιβισμού να χρησιμοποιήσει βία για να πετύχει τους στόχους του; Πάντα κινούμαστε στο πλαίσιο του νόμου. Είμαστε επιθετικοί, αλλά όχι βίαιοι. Αυτό σημαίνει ότι θα καταστρέψουμε τον εξοπλισμό που παρανόμως χρησιμοποιείται για τη δολοφονία θαλάσσιων ειδών, όμως ποτέ δεν θα στραφούμε εναντίον της ανθρώπινης ζωής. Οι λαθροθήρες είναι εγκληματίες, ενώ η δική μας αντιμετώπιση είναι υπεύθυνη και γίνεται στο πλαίσιο μιας καλά οργανωμένης και νομικά κατοχυρωμένης στρατηγικής.
Τι περιμένετε ν' αλλάξει στους ωκεανούς από τις δράσεις σας; Να σταματήσει η παράνομη δραστηριότητα των λαθροθήρων. Είμαστε οι πειρατές της συμπόνιας εναντίον των πειρατών της απληστίας. Επιπλέον, με τη δράση μας έχουμε να στείλουμε ένα σημαντικό μήνυμα: οι άνθρωποι είμαστε απόλυτα συνδεδεμένοι με τους ωκεανούς. Εάν οι θάλασσες φθίνουν, εμείς φθίνουμε, εάν οι ωκεανοί πεθαίνουν, πεθαίνουμε μαζί κι εμείς. Τόσο απλά. Δεν μπορούμε να ζήσουμε σε αυτόν τον πλανήτη με έναν νεκρό ωκεανό. Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται για την ανθρωπότητα είναι πραγματικά ερώτημα επιβίωσης.
Τι κάνετε στο «πεδίο της μάχης» εναντίον των παράνομων αλιέων;Επεμβαίνουμε, παρενοχλούμε και, τελικά, σταματάμε τις παράνομες δραστηριότητές τους. Λογομαχούμε, τους χτυπάμε με «βόμβες βρώμας» -κυρίως από μουχλιασμένο βούτυρο-, συγκρουόμαστε με τα σκάφη μας και φτάνουμε σε «στενές» μάχες όταν παρεμποδίζουμε την ανέλκυση των ψαριών. Παραμένει βέβαια μια μεγάλη πρόκληση να κάνουμε τα πάντα χωρίς να χτυπήσουμε κάποιον, όταν, από την άλλη πλευρά, οι αντίπαλοί μας ξοδεύουν εκατομμύρια δολάρια προσπαθώντας, κυριολεκτικά, να μας σκοτώσουν. Μας βρέχουν με μάνικες, χρησιμοποιούν ακουστικές συσκευές που προκαλούν ναυτία, πονοκεφάλους και αποπροσανατολισμό - μέχρι να μας πυροβολήσουν έχουν φτάσει.
Βλέπετε, στα 60 σας, σήμερα, τον ακτιβισμό όπως όταν ξεκινήσατε, στα 20 σας;Σήμερα νιώθω πιο ενεργός από ποτέ. Το πάθος μου είναι αμείωτο και αυτό βέβαια συμβαίνει γιατί αγαπάω και πιστεύω πολύ αυτό που κάνω. Δεν έχω ως όνειρο να πάρω σύνταξη. Μέχρι το τέλος της ζωής μου θα είμαι ενεργός ακτιβιστής.
Υστερα από 34 χρόνια δράσης της οργάνωσης Sea Shepherd θεωρείτε ότι έχετε πετύχει περισσότερα από μια «συμβατική» οργάνωση; Η δική μας προσέγγιση είναι πιο αποτελεσματική και σε πρακτικό επίπεδο έχουμε πετύχει πολύ περισσότερα από τις «μεγάλες» οργανώσεις. Φέτος μόνο απομακρύναμε τον ιαπωνικό στόλο φαλαινοθηρικών από το καταφύγιό τους στον Νότιο Ωκεανό και σώσαμε 800 φάλαινες. Το 1986 βυθίσαμε τον μισό ισλανδικό στόλο φαλαινοθηρικών σταματώντας τις δραστηριότητές τους για 17 χρόνια. Συμβάλαμε στην ευρωπαϊκή απαγόρευση της εισαγωγής δερμάτων φώκιας και κατασχέσαμε 200.000 πτερύγια καρχαρία στο Εκουαδόρ.
Δεν θα ήταν πιο αποτελεσματικό να πείσετε τους απλούς πολίτες της Ιαπωνίας να σταματήσει η φαλαινοθηρία, αντί να κερδίζετε υποστηρικτές μέσα από τη σειρά «Whale wars»; Είκοσι χρόνια διπλωματίας και προσπαθειών εκπαίδευσης των ανθρώπων απέτυχαν. Μέχρι να ξεκινήσει η δική μας επέμβαση, ο μέσος Ιάπωνας πολίτης δεν είχε ακούσει ποτέ για το ζήτημα της φαλαινοθηρίας στον Νότιο Ωκεανό. Στόχος μας είναι να «οδηγήσουμε» τον ιαπωνικό στόλο στη χρεοκοπία. Τα λεφτά είναι η μοναδική γλώσσα την οποία μιλάνε οι φαλαινοθήρες.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να δοθεί ένα τέλος σε μεθόδους που οδηγούν στην εξαφάνιση της άγριας ζωής στους ωκεανούς; Ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως εγωιστικό ον. Εχουμε την ικανότητα να προσαρμοζόμαστε όταν εξαφανιστεί κάποιο είδος, ξεχνάμε πώς ήταν τα πράγματα πριν και δεν μπορούμε να φανταστούμε τις επιπτώσεις. Η ιαπωνική φαλαινοθηρία, η σφαγή των φαλαινών-πιλότων στα νησιά Φερόες και το καναδικό κυνήγι φώκιας έγιναν πλέον ζήτημα τιμής και οι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να κάνουν ό,τι θέλουν με τα υπόλοιπα έμβια είδη. Επιπλέον, έχουμε αποξενωθεί από τη φύση. Εξαιτίας αυτού ξεχνάμε ότι ο πλανήτης διατηρείται λόγω ειδών πολύ σημαντικότερων οικολογικά από εμάς. Χωρίς αυτά δεν μπορούμε να υπάρξουμε, και όμως εμείς έχουμε βαλθεί να τα αφανίσουμε, αφανίζοντας μαζί και εμάς τους ίδιους.
Πώς μπορεί να σας υποστηρίξει κανείς; Να γίνει εθελοντής στα πληρώματα των πλοίων μας και στις καμπάνιες που οργανώνουμε.
Δέκα «καυτά» σημεία
Τα πιο επικίνδυνα σημεία του πλανήτη για τα θαλάσσια θηλαστικά, στα οποία δραστηριοποιείται η Μη Κυβερνητική Οργάνωση Sea Shepherd:
1. Καναδάς - κυνήγι φώκιας
2. Ιαπωνία - σφαγή δελφινιών
3. Ιαπωνία - ιαπωνικός στόλος φαλαινοθηρικών
4.Νορβηγία - πειρατικός στόλος φαλαινοθηρικών
5.Νησιά Φερόες - σφαγή των φαλαινών-πιλότων
6.Νησιά Σολομώντα - δολοφονία και σύλληψη δελφινιών
7. Ισλανδία - πειρατικές επιχειρήσεις φαλαινοθηρίας
8. Νότια Αφρική - σφαγή για το δέρμα φώκιας
9.Σάντα Λουτσία, Αγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες - δολοφονία φαλαινών και δελφινιών
|
10. Στους ωκεανούς παγκοσμίως - διεθνής λαθροθηρία φαλαινών |
Info: www.seashepherd.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου