Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΝ ΤΟ 2010 ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ


Δυσοίωνα τα μηνύματα του προέδρου της Παγκόσμιας Τράπεζας Ρόμπερτ Ζέλικ, ο οποίος εκτιμά ότι δεκάδες εκατομμύρια επιπλέον άνθρωποι στην Αφρική και τον υπόλοιπο κόσμο θα οδηγηθούν φέτος στην φτώχεια, παρόλο που ο κόσμος ανακάμπτει από την διεθνή οικονομική κρίση.

«Ελπίζω ότι βρισκόμαστε πλέον στον δρόμο της ανάκαμψης, αλλά είμαστε ακόμα αντιμέτωποι με σημαντικούς κινδύνους το 2010 και πρέπει να διορθώσουμε τη ζημιά που έγινε από την κρίση», δήλωσε στους αφρικανούς ηγέτες κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνόδου της Αφρικανικής Ενωσης (UA).

«Εκτιμούμε ότι 64 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα οδηγηθούν σε ακραία φτώχεια εξαιτίας της κρίσης και 30.000 με 50.000 επιπλέον παιδιά μπορεί να πεθάνουν στην Υποσαχάρια Αφρική», πρόσθεσε.

Ο Ρόμπερτ Ζέλικ δήλωσε ότι η Τράπεζα θα χρησιμοποιήσει τα χρηματοδοτικά της προγράμματα για να απαλύνει την φτώχεια των πιο ευαίσθητων ομάδων, ενώ επανέλαβε επίσης την δέσμευση της να αυξήσει την χρηματοδότηση προς την πιο φτωχή ήπειρο του κόσμου με το λιγότερο 15 δισεκατομμύρια δολάρια μέσα στα επόμενα δύο ή τρία χρόνια.

ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ







ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΓΕΝΙΔΙΟ ΙΔΡΥΜΑ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΟΥ,ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΕΖΟΓΕΦΥΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΤΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ.
ΟΙ ΕΚΟΝΕΣ ΜΙΛΑΝΕ ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ ,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΗ ΑΘΗΝΑ

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ


Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της ζωής είναι η αίσθηση της ελευθερίας και μαζί μ’ αυτήν, η αίσθηση της σκλαβιάς. Τελικά, ο σκοπός μας είναι να βιώσουμε την ελευθερία αλλά για να την κατανοήσουμε θα πρέπει προηγουμένως να έχουμε καταλάβει τι είναι η σκλαβιά. Τι σημαίνει να είναι κάποιος ελεύθερος και τι να είναι υποδουλωμένος; Το να είσαι υποδουλωμένος σημαίνει να είσαι περιορισμένος στην Χ ή στην Ψ επιλογή, έχοντας χάσει την δυνατότητα να διαλέξεις από ένα άπειρο σύνολο επιλογών.

Ποιο είναι το πεδίο της υποδούλωσης;
Η υποδούλωση εντοπίζεται μέσα στα δικά μας όρια, στις δικές μας απόψεις και στις κατά συνθήκη αντιδράσεις μας. Τα όρια κι οι πεποιθήσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά ιδέες κι αντιλήψεις στις οποίες έχουμε παραδοθεί και τις οποίες έχουμε αποδεχθεί ως αληθινές. Κι όταν αυτές είναι άκαμπτες και κρυσταλλωμένες σαν το τσιμέντο, δε μπορούμε να δούμε πέρα από αυτές. Γίνονται οι τοίχοι της φυλακής που αναμφίβολα δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι γύρω μας.
Ελευθερία είναι η δύναμη του να σκεφτόμαστε ή να δρούμε χωρίς περιορισμούς, η ικανότητα της εφαρμογής μιας επιλογής.
Παγιδευόμαστε σε σκέψεις όπως παγιδεύονται οι μύγες στον ιστό της αράχνης. Είμαστε ταυτόχρονα κι η αράχνη κι η μύγα, περιπλέκοντας τον εαυτό μας στον δικό μας ιστό. Όλη μας η ζωή αλλά κι οι ζωές των άλλων στοιβάζονται μέσα μας σαν αποτυπώματα ή τμήματα ενέργειας, τα οποία πυροδοτούνται από κάποιες λέξεις ή καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε, καθώς κι από κοινωνικές σχέσεις. Έχουμε εθιστεί να ερμηνεύουμε τις εμπειρίες μας με δεδομένο τρόπο κι αυτό καθορίζει το πως αντιδρούμε σ' αυτές. Οπότε κάθε είδους υποδούλωση που βιώνουμε είναι στην πραγματικότητα η φυλακή που δημιουργείται από τον δικό μας εθισμό.
Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν όλη τους την ζωή υποδουλωμένοι. Είναι ένα 'πακέτο' που αποτελείται από νεύρα και καθ' έξην αντιδράσεις, το οποίο συνεχώς πυροδοτείται από άλλους ανθρώπους κι από συνθήκες που οδηγούν σε εντελώς αναμενόμενα αποτελέσματα. Για να απελευθερωθούμε από τα δεσμά μας, θα πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος τις καθ' έξην αντιδράσεις μας. Να υπερβούμε τα όρια μας και να βιώσουμε αυτό που δεν έχει όρια.
Τι είναι η ελευθερία; Η ελευθερία προέρχεται από την εμπειρική γνώση της αληθινής φύσης, η οποία είναι ελεύθερη. Μπορεί να προέλθει επίσης με το να ανακαλύψουμε ότι η αληθινή ουσία είναι το ευχάριστο πεδίο της απεριόριστης συνειδητότητας που διέπει καθετί που έχει δημιουργηθεί. Για να βιώσουμε την αληθινή μας ουσία θα πρέπει απλά να 'είμαστε'. Τότε είμαστε ελεύθεροι. Σε αυτό το στάδιο ελευθερίας κατανοούμε ότι η ζωή είναι η ουσιώδης συνύπαρξη όλων των αντιθετικών ζευγών. Μπορούμε να βιώσουμε χαρά ή μπορεί να βιώσουμε πόνο και να υποφέρουμε, χωρίς όμως να προσκολληθούμε στην χαρά ή να κουλουριαστούμε από τον φόβο μας μήπως πονέσουμε. Όταν ελευθερωνόμαστε χάνουμε τον φόβο μας για τον θάνατο επειδή η πεποίθηση μας για τη θνητότητα είναι απλά ένα ξόρκι που έχουμε κάνει στον εαυτό μας.
Πίσω από τη μάσκα της θνητότητας βρίσκεται το πεδίο της αθανασίας. Ο αληθινός μας εαυτός είναι αθάνατος κι είναι πέρα από τη γέννηση και τον θάνατο. Ο αληθινός μας εαυτός δεν είναι το εγώ μας, που είναι περιορισμένο στο χρόνο, αλλά το πνεύμα μας που είναι άχρονο. Όταν το αντιληφθούμε αυτό, μπορούμε να αναγνωρίσουμε το πνεύμα μας και να ελευθερωθούμε από κάθε περιορισμό, συμπεριλαμβανομένου και του περιορισμού που νιώθουμε ότι είμαστε προσωπικότητες, παγιδευμένες σε ένα σώμα για το υπόλοιπο διάστημα της ζωής μας. Θα είμαστε η πηγή του σώματος και της νόησης ταυτόχρονα και δεν θα μας αγγίζει αυτός ο κόσμος των μεταβολών επειδή θα γνωρίζουμε ότι είμαστε η αμετάβλητη ουσία της αγνής συνειδητότητας.
Αυτό που είναι περιορισμένο χρονικά έρχεται και φεύγει, ενώ αυτό που είναι άχρονο υπάρχει για πάντα.
Το χρονικά περιορισμένο είναι το γνωστό, ενώ το άχρονο είναι το πρωτόγνωρα άγνωστο. Στον εθισμό μας με το πρώτο έχουμε προβάλλει μια πραγματικότητα στην οποία επικρατεί η χωριστικότητα κι ο πόνος. Ζούμε μέσα σε μια επιλεγμένη ψευδαίσθηση όπου είμαστε υποδουλωμένοι και δέσμιοι των ίδιων μας των προβολών. Το παρελθόν και το μέλλον υπάρχουν μόνο στην φαντασία μας, ενώ η πραγματικότητα βρίσκεται στο τώρα. Τα μαρτύρια είναι στην φαντασία μας, ενώ η ελευθερία υπάρχει στην πραγματικότητα. Πίσω από όλα αυτά τα εμπόδια για την ελευθερία υπάρχει ένας κόσμος απαλλαγμένος από όλες τις προβολές που είναι ο κόσμος της απεριόριστης συνειδητότητας. Κι αυτός ο κόσμος υφίσταται στον αιώνιο χρόνο.
Δεν υπήρξε ποτέ κάποια στιγμή που η ζωή μας δεν ήταν αυτός ο χρόνος και δεν θα υπάρξει ποτέ κάποια στιγμή που η ζωή μας δεν θα ανήκει σε αυτόν τον χρόνο. Είναι αδύνατο να ασχοληθούμε με κάτι το οποίο δεν υπάρχει σε αυτόν τον αιώνιο χρόνο. Εάν αναμένουμε αυτή την αιώνια στιγμή, τότε θα αναμένουμε αυτό που είναι αιώνιο, άχρονο, ανεπηρέαστο από το πέρασμα των χρόνων και αυθεντικό.
Όταν ζούμε στο εδώ και τώρα, αντιλαμβανόμαστε ότι ο αληθινός μας εαυτός περιδιαβαίνει το άχρονο, την αιώνια στιγμή. Δεν επιθυμούμε πλέον να ζούμε στην ανάμνηση του παρελθόντος ή στις φαντασιώσεις για το μέλλον. Θέλουμε να ζήσουμε στο παρόν και να εξασκηθούμε στην δύναμη και στην ελευθερία των επιλογών μας. Ο σκοπός του να ζούμε στην ελευθερία είναι να απολαμβάνουμε τις επιλογές που κάνουμε σε κάθε στιγμή στο παρόν που φέρνει επιτυχία.
Κάποιοι άνθρωποι με ρώτησαν: "Ο κόσμος αυτός είναι κόσμος ελεύθερης βούλησης ή ντετερμινιστικός;" Ο κόσμος είναι ταυτόχρονα και ντετερμινιστικός και ελεύθερης βούλησης. Εάν το έχουμε αυτό υπόψη μας κι έχουμε απαλλαχθεί από διάφορους περιορισμούς, τότε έχουμε ελεύθερη βούληση και ζούμε ελεύθερα. Όταν το αγνοούμε αυτό και ζούμε με συνθήκες, τότε δεν έχουμε ελεύθερη βούληση κι ο κόσμος μας είναι ντετερμινιστικός.
Το παρόν είναι η στιγμή της επιλογής και της ερμηνείας. Οι τωρινές μας επιλογές δημιουργούν τις εξωτερικές καταστάσεις που βιώνουμε αυτήν τη στιγμή. Οι τωρινές μας ερμηνείες δημιουργούν τις εσωτερικές καταστάσεις που βιώνουμε στο παρόν. Και λόγω του ότι ο 'εξωτερικός' μας κόσμος είναι μια αντανάκλαση του 'εσωτερικού' μας κόσμου, οι επιλογές μας κι οι ερμηνείες αλληλεπιδρούν και διαιωνίζουν οι μεν τις δε. Δεν είμαστε ούτε το ένα ούτε το άλλο, είμαστε η πηγή και των δύο. Εάν κατανοήσουμε τις επιλογές μας και τις ερμηνείες που τους κάνουμε, τότε θα αρχίσουμε να βιώνουμε την ελευθερία των επιλογών.
Για αυτόν τον λόγο, το κλειδί της ελευθερίας είναι να γίνουμε η προσωποποίηση της ίδιας της σιωπηλής παρατήρησης που είναι πανταχού παρούσα και παρατηρεί τα πάντα. Η σιωπηλή παρατήρηση είναι η ίδια η συνειδητότητα. Η συνειδητότητα, έχοντας συνείδηση της φύσης της, είναι παρουσία, βαθιά σοφία κι ειρήνη. Όταν είμαστε ελεύθεροι είμαστε σε επικοινωνία με τον εσώτερο εαυτό μας κι όχι με την προβολή του εαυτού μας. Και μέσα σ' αυτή την ελευθερία βρίσκεται η ικανότητα να δίνουμε αυθόρμητα την προσοχή μας στις επιλογές εκείνες που θα φέρουν χαρά σ' εμάς αλλά και στους άλλους επίσης.

Γερμανία: 44 πλούσιοι ζητούν υψηλότερο φόρο!

Μια ομάδα εύπορων Γερμανών κατέθεσε επίσημο αίτημα, ζητώντας από την κυβέρνηση να επιβάλλει υψηλότερους φόρους στους πλούσιους κατοίκους της χώρας.

Το αίτημα υπογράφουν 44 πλούσιοι Γερμανοί, που δηλώνουν ότι έχουν περισσότερα χρήματα απ’όσα χρειάζονται. Τονίζουν ότι με τα επιπλέον κεφάλαια το κράτος θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει οικονομικά και κοινωνικά προγράμματα με τα οποία θα στηριζόταν η οικονομική ανάκαμψη.

Η Γερμανία θα μπορούσε να συγκεντρώσει 100 δισ. ευρώ εάν οι ευπορότεροι κάτοικοι της χώρας πλήρωναν φόρο μεγάλης περιουσίας 5% επί δύο χρόνια, επιχειρηματολογούν οι εύποροι πολίτες.

Το έγγραφο με τις 44, μέχρι στιγμής, υπογραφές, θα σταλεί στην πρόσφατα νεοεκλεγμένη καγκελάριο Αγγέλα Μέρκελ.

Οι εύποροι Γερμανοί δηλώνουν ότι η κρίση έχει δημιουργήσει αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας και της κοινωνικής ανισότητας. Μέσα σε αυτή την κατάσταση, δεν επαρκεί μια απλή δωρεά χρημάτων και οι 44 Γερμανοί με την κίνησή τους, θέλουν να αλλάξει η συνολική προσέγγιση του προβλήματος.

Το κύριο πρόσωπο «πίσω» από την «πρόσκληση» φορολόγησης των εύπορων, είναι ο Dieter Lehmkuhl.

Ο ίδιος και οι ομοϊδεάτες του, έχουν προβάλλει την πρότασή τους στον γερμανικό Τύπο και πραγματοποίησαν πρόσφατα διαδήλωση στο Βερολίνο, κατά την διάρκεια της οποίας πέταξαν και ψεύτικα χαρτονομίσματα, για να συγκεντρώσουν το ενδιαφέρον στο εγχείρημά τους.

ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!!

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

ΜΥΣΤΗΡΙΟ!! ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ




"Μέχρι το 2080, όλοι όσοι θα έχουν άμεσο ενδιαφέρον να μάθουν πως πέθανε ο Δρ. Ντέιβιντ Κέλι, θα κινδυνεύουν και οι ίδιοι να βρεθούν νεκροί".

Αυτός είναι ο τρόπος που αντέδρασε ιατροδικαστής της Οξφόρδης σε μία πρόσφατη απόφαση που διατάσσει το "κλείδωμα" των αρχείων που αναφέρονται στις λεπτομέρειες που αφορούν στο θάνατο του πρώην επιθεωρητή των Ηνωμένων Εθνών για τα όπλα, για 70 χρόνια.

Η ιστορία του Κέλι, ωστόσο, ήταν εξαιρετικά σημαντική το 2003, πριν βρεθεί νεκρός στο δάσος πίσω από το σπίτι του, στο Oxfordshire της Βρετανίας. Όπως αποκάλυψε το BBC, ήταν η βασική πηγή πίσω από μία ιστορία μυστικών πληροφοριών που σχετιζόταν με την υποτιθέμενη κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής από το Ιράκ.

Ώρες πριν από το θάνατό του και σύμφωνα πάντα με το BBC, ταχυδρόμησε μέσω του ηλεκτρονικού του ταχυδρομείου πληροφορίες στη δημοσιογράφο των New York Times, Judith Miller, προειδοποιώντας την παράλληλα για την ύπαρξη "σκοτεινών παραγόντων που παίζουν παιχνίδια".

Ο Λόρδος Hutton, ο Βρετανός δικαστής που ηγήθηκε της έρευνας του κράτους για το θάνατο του Kelly, διέταξε, επίσης, τα γραπτά αρχεία που αφορούν την υπόθεση να παραμείνουν "κλειστά" για 30 χρόνια, σύμφωνα με το βρετανικό Morning Star on-line.

Σύμφωνα με τη δημοσίευση, η έρευνα του Hutton "κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Κέλι αυτοκτόνησε κόβοντας τις αρτηρίες του αίματος στον καρπό του. Ωστόσο, η διαπίστωση αυτή έχει αμφισβητηθεί από τους γιατρούς οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ο τραυματισμός του επιθεωρητή δεν ήταν αρκετά σοβαρός για να τον σκοτώσει.

Ένας νοσοκόμος που παραβρέθηκε στην σκηνή, ανέφερε σύμφωνα με τη Guardian: "Δεν υπήρχε πολύ αίμα... Όταν κάποιος κόβει μία αρτηρία, είτε τυχαία, είτε εσκεμμένα, το αίμα πετάγεται παντού. Πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά απίθανο ο θάνατος να προκλήθηκε από την πληγή που είδαμε στον καρπό".

Οι ισχυρισμοί τελικά οδήγησαν μια ομάδα έξι γιατρών να φέρουν επίσημο αίτημα για τη διερεύνηση των αιτιών του θανάτου του επιθεωρητή.


ΑΥΤΟΣ Ο (ΚΥΡΙΟΣ) ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΟ ΤΟΥ ΜΠΟΥΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΕΝΑΝ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΘΩΑ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΟΣΤΟΣ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΔΟΛΑΡΙΩΝ


Η νέα, πλούσια ζωή του Τόνι Μπλερ
Οι φιλικές σχέσεις που είχε δημιουργήσει ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ με ισχυρούς οικονομικά παράγοντες αποδίδουν τώρα καρπούς.


Ο Τόνι Μπλερ διαπραγματεύεται ένα ακόμα συμβόλαιο, με… εξαψήφιο νούμερο, ως σύμβουλος στο γκρουπ του φίλου του Γάλλου πολυεκατομμυριούχου Μπερνάρ Αρνό, ο οποίος ελέγχει εταιρείες πολυτελών προϊόντων, όπως την Λουί Βιτόν, τον οίκο μόδας Ντιόρ, τις σαμπάνιες Κρούγκ, Μοέ και Σαντόν.

Ο Τόνι Μπλερ συνδέθηκε φιλικά και οικογενειακά με το Γάλλο επιχειρηματία στα τελευταία χρόνια της πρωθυπουργίας του και τον είχε φιλοξενήσει στην εξοχική πρωθυπουργική κατοικία στην περιοχή Τσέκερς. Από την πλευρά του ο Μπερνάρντ Αρνο είχε αναλάβει τα έξοδα της παραμονής των τριών παιδιών του Τόνι Μπλερ για πρακτική εξάσκηση στις επιχειρήσεις του.

Ο Τόνι Μπλερ έχει ήδη θέσεις συμβούλου και σε άλλες πολυεθνικές εταιρείες, και συγκεκριμένα στον τραπεζικό οργανισμό JP Morgan (δύο εκατομμύρια λίρες τον χρόνο αμοιβή), στον ασφαλιστικό και χρηματοοικονομικό οργανισμό Zurich (ένα εκατομμύριο λίρες το χρόνο) και παράλληλα εξασφαλίζει σημαντικά ποσά από τις ομιλίες του σε όλο τον κόσμο και κυρίως στην Αμερική.

Για την έκδοση δε των απομνημονευμάτων του έχει συμφωνήσει αμοιβή πέντε εκατομμύρια λίρες. Ο Τόνι Μπλερ επενδύει μεγάλο μέρος από τα έσοδα του σε ακίνητα στο Λονδίνο και σε προνομιακές περιοχές κοντά στην αγγλική πρωτεύουσα. Η τελευταία του αγορά ήταν μια μεγάλη εξοχική βίλα αξίας πεντέμισι εκατομμυρίων λιρών.

Στο περιοδικό FORΒES ο Μπερναρντ Αρνό αναφέρεται ως ο 16ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο με περιουσία η οποία υπολογίζεται σε 10 δισεκατομμύρια λίρες.

Ο αριθμός των νεκρών είτε άμεσα από επεισόδια βίας είτε από τις συνέπειές τους, που κατέγραψε έρευνα του Πανεπιστημίου «Τζον Χόπκινς» της Βαλτιμόρης και του ιρακινού Πανεπιστημίου Αλ Μουστανσιρίγια. Σύμφωνα με αυτήν, ο αριθμός των απωλειών μέχρι το 2008 έφτανε τις 600.000 .

ΚΟΣΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΕ ΔΟΛΑΡΙΑ 1 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ

ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΤΑ ΚΟΡΟ'Ι'ΔΑ ΟΙ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ, ΑΓΓΛΟΙ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΗΣ.

ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΣΥΡΡΕΟΥΝ ΣΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΓΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑ ΠΕΙΝΑΣ .

Ο ΜΠΛΕΡ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΥΣ ΤΩΡΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΙΡΑΚΙΝΟΣ ΛΑΟΣ ΑΚΟΜΑ ΒΑΣΑΝΙΖΕΤΕ ΚΑΙ ΘΡΗΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΘΥΜΑΤΑ.


Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

ΔΙΚΑΙΟ ΕΜΠΟΡΙΟ (FAIR TRADE)


Το δίκαιο και αλληλέγγυο εμπόριο (fair trade) είναι μια εναλλακτική προσέγγιση της εμπορικής δραστηριότητας, μια νέα μορφή εμπορικής συνεργασίας βασισμένη στο διάλογο, τη διαφάνεια και το σεβασμό.

Σε αντίθεση με το συμβατικό διεθνές εμπόριο, στοχεύει στον περιορισμό της φτώχιας και στη βιώσιμη ανάπτυξη των οικονομικά μη προνομιούχων και περιθωριοποιημένων παραγωγών του αναπτυσσόμενου κόσμου. Παράλληλα, προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον, εξασφαλίζονταςίσες ευκαιρίες μεταξύ των δύο φύλων, υγιείς και ασφαλείς συνθήκες εργασίας και υψηλή ποιότητα προϊόντων.

Στη σημερινή παγκόσμια οικονομία, οπου κυριαρχεί το κέρδος και οι παραγωγοί μικρής κλίμακας μένουν εκτός των εμπορικών διαδικασιών, αγρότες, παραγωγοί ειδών χειροτεχνίας και άλλοι εργάτες συχνά μένουν χωρίς πόρους και χωρίς ελπίδα για το μέλλον τους. Το δίκαιο και αλληλέγγυο εμπόριο βοηθά αυτούς τους παραγωγούς να ξεφύγουν από αυτόν τον κύκλο, και τους επιτρέπει να διατηρήσουν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής τους. Είναι ένα μοντέλο για την παγκόσμια οικονομία, βασισμένο στις ανθρώπινες σχέσεις, τη δικαιοσύνη και τη μακροχρόνια συνεργασία.

Σύμφωνα με τον ορισμό της FINE (συνεργασία των δικτύων δίκαιου εμπορίουFLO, WFTO (πρώην IFAT) , NEWS, και EFTA) του 2001:

"Το δίκαιο και αλληλέγγυο εμπόριο είναι ένας εμπορικός συνεταιρισμός, βασισμένος στο διάλογο, τη διαφάνεια και τον σεβασμό, που αναζητά μεγαλύτερη δικαιοσύνη στο διεθνές εμπόριο. Συνεισφέρει στην παρατεινόμενη ανάπτυξη προσφέροντας καλύτερες συνθήκες εμπορίου και διασφαλίζοντας τα συμφέροντα περιθωριοποιημένων παραγωγών και εργατών, κυρίως στο Νότο. Οι οργανώσεις δίκαιου και αλληλέγγυου εμπορίου (υποστηριζόμενες από καταναλωτές) είναι ενεργά αφοσιωμένες στην υποστήριξη των παραγωγών, στην αφύπνιση συνειδήσεων και στην εκστρατεία για αλλαγές στους κανόνες και την άσκηση του συμβατικού διεθνούς εμπορίου".

Το δίκαιο και αλληλέγγυο εμπόριο αποτελεί μια ιδέα και ένα κίνημα.

Η ιδέα προέρχεται από την πεποίθηση ότι το παγκόσμιο εμπόριο δεν μπορεί να αγνοεί τον άνθρωπο, εστιάζοντας μόνο στους κανόνες ζήτησης και προσφοράς, αλλά μπορεί να εμπλουτιστεί από τις υψηλές αρχές της δικαιοσύνης και της ηθικής.

http://www.fairtrade.gr

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

ΗΘΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ


Η Banca Etica ιδρύθηκε στην Ιταλία από συλλόγους και μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς. Επενδύει αποκλειστικά σε πργράμματα κοινωνικά που σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη φύση. Είναι ένα εναλλακτικό τραπεζικό ίδρυμα, που λειτουργεί με όρους κοινωνικής ευαισθησίας και όχι αναλγησίας. Το επιτυχημένο παράδειγμα της Ιταλίας, και πολλών άλλων χωρών, είναι μια ισχυρή απάντηση σε όσους αμφισβητούν τις δυνατότητες των θεσμών της κοινωνικής οικονομίας να λειτουργήσουν χωρίς το κίνητρο του κέρδους αλλά με κίνητρο την αλληλεγγύη. Χορηγεί μικροπιστώσεις απευθείας στους μικρούς παραγωγούς, κτηνοτρόφους, τεχνίτες. Επίσης, τους βοηθά να δημιουργήσουν συνεταιρισμούς και προσφέρει τεχνογνωσία με απόλυτο σεβασμό όμως στις παραδόσεις τους, το περιβάλλον και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η Banka Etica με 27.000 μετόχους (εκ των οποίων οι 4,000 είναι νομικά πρόσωπα) παρέχει όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες των γνωστών εμπορικών τραπεζών. Με τη διαφορά όμως ότι δεν στοχεύει στη μεγιστοποίηση του δικού της κέρδους αλλά στην ανάπτυξη υγιών επενδύσεων με γνώμονα την κοινωνική ευθύνη, την αλληλεγγύη, την προστασία του περιβάλλοντος. Οι δραστηριότητες της επικεντρώνονται αποκλειστικά στην πραγματική οικονομία και όχι στη χρηματιστηριακή, ενώ οι μόνοι τίτλοι στους οποίους έχει επενδύσει είναι κρατικά ομόλογα. Ανάλογης πρακτικής τράπεζες με κοινωνική προσφορά λειτουργούν ήδη σε Γαλλία, Ισπανία, Αγγλία, Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Νορβηγία, Ελβετία και Σουηδία.

Η Collettivo Bellaciao Grecia είναι μια ομάδα που από το 2006 δικτυώνει Ιταλίδες και Ιταλούς που ζουν μόνιμα ή προσωρινά στην Ελλάδα καθώς και Έλληνες που κρατούν επαφή με τον Ιταλικό πολιτισμό. Όλα τα μέλη, κρατάνε ζωντανή τη σχέση με την αριστερή πολιτική, τον πολιτισμό και την κοινωνία της Ιταλίας και συμμετέχουν ενεργά είτε προσωπικά είτε ομαδικά στην πολιτική και κοινωνική ζωή της Ελλάδας. To Collettivo Bellaciao πιστεύει ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός και αναγκαίος και διοργανώνει δράσεις κατά της βίας και της κοινωνικής αδικίας κι έναν κόσμο χωρίς πολέμους. Το Collettivo Bellaciao έχει ένα mailing list για ανταλλαγή απόψεων και ιδεών. Η γλώσσα της λίστας είναι η ιταλική -

10o ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ


Ξεκίνησε τη Δευτέρα στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας το δέκατο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ με βασικό σύνθημα «10 χρόνια αργότερα: Ιδέες και προτάσεις για έναν καλύτερο κόσμο». Στη φετινή συνάντηση οι διοργανωτές αναμένουν περισσότερους από 30 χιλιάδες επισκέπτες, από διάφορες γωνιές του πλανήτη.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης ημέρας, οι διοργανωτές συζήτησαν για τα θετικά αποτελέσματα που απέφεραν οι προηγούμενες διοργανώσεις αλλά και για τις νέες προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν. Επίσης, επισήμαναν το ρόλο του Φόρουμ ως χώρου που μπορεί να συζητηθεί το πώς μπορεί να γίνει εφικτός ο στόχος ενός πιο δίκαιου κοινωνικά κόσμου.

«Πρέπει να αλλάξουμε κάποιες συνήθειες που είναι βαθιά ριζωμένες μέσα μας. Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που φερόμαστε στους συνανθρώπους μας», σημείωσε ένας από τους διοργανωτές, ο Oded Grajew, υποδηλώνοντας πως για να επιτευχθεί ένας στόχος πρέπει να γίνει προσπάθεια από όλον τον κόσμο.

Όλες οι συζητήσεις αναμένεται να επικεντρωθούν στον καπιταλισμό και το νεοφιλελευθερισμό, καθώς η συνάντηση έχει τη μορφή της απάντησης στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός. Για τον Joao Pedro Stedile, έναν από τους ηγέτες του Κινήματος των εργαζομένων ακτημόνων της Βραζιλίας (MST), ακόμα κι αν ο νεοφιλελευθερισμός αποδυναμώθηκε με τη διεθνή οικονομική κρίση, εξουσιάζει ακόμα τον κόσμο και πρέπει να καταπολεμηθεί. «Παραμένουμε ακόμα κάτω από το ζυγό του κεφαλαίου. Πρέπει να νικήσουμε», επισήμανε. Σύμφωνα, επίσης, με την αντιπρόσωπο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, Raffaella Bollini, στο Φόρουμ πρέπει να ενταθούν οι συζητήσεις με την κοινωνία των πολιτών και τις κοινωνικές οργανώσεις, προκειμένου να ξεφύγουμε από την υποταγή στο κεφάλαιο.

Ανάμεσα στους 130 επίσημους καλεσμένους θα παρευρεθούν οι πρόεδροι της Βραζιλίας, της Βενεζουέλας και της Βολιβίας, καθώς και ο πρόεδρος του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα.

Εδώ και μια δεκαετία, το Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας έχει γίνει ο τόπος συγκέντρωσης των αντιπάλων της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και θεωρείται το προπύργιο των Αριστερών στη Βραζιλία. Ο δήμος της περιοχής σκοπεύει να συγκεντρώσει χρήματα με σκοπό να ενισχύσει τα θύματα του καταστροφικού σεισμού της Αϊτής.


Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ


Οι κάτοικοι ενός μικρού χωριού στο Βέλγιο «αντιστέκονται» στην ενεργειακή εξάρτηση από το κοντινό τους πυρηνικό εργοστάσιο και έμπρακτα αποδεικνύουν ότι το μέλλον ανήκει στα παιδιά και στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Οι κάτοικοι του Μενίλ Εγκλίζ του Βελγίου αρνούνται να χρησιμοποιήσουν την ενέργεια από το κοντινό πυρηνικό εργοστάσιο που βρίσκεται στη περιοχή και επιλέγουν την αιολική ενέργεια που τους παρέχει η ανεμογεννήτρια του χωριού.

Πριν από περίπου δύο χρόνια, ο Μπέρναρ Ντέβιλ, μία εξέχουσα φυσιογνωμία του κινήματος για χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο Βέλγιο, συνέλαβε την ιδέα για την κατασκευή μιας ανεμογεννήτριας η οποία θα ανήκει αποκλειστικά στους κατοίκους του χωριού. Ο ίδιος, πάντα πρωτοποριακός, είχε κατασκευάσει τη δεκαετία του ’70 την πρώτη ανεμογεννήτρια από μπαμπού. Η ιδέα του υλοποιήθηκε και πλέον το χωριό είναι ενεργειακά ανεξάρτητο.

Οι εκπλήξεις σε αυτό το μικρό χωριό δεν σταματούν όμως στην ενεργειακή ανεξαρτησία του. «Ιδιοκτήτες» της ανεμογεννήτριας στην πλειονότητά τους είναι παιδιά του νηπιαγωγείου!

Οι μετοχές της «ανεμογεννήτριας των παιδιών», όπως αποκαλείται, έχουν αγοραστεί από τους γονείς έναντι χαμηλού αντιτίμου και το όφελος των «επιχειρηματιών» πιτσιρικάδων είναι διπλό. Από τη μία καρπώνονται τα θετικά αποτελέσματα της χρήσης της αιολικής ενέργειας, μαθαίνοντας ταυτόχρονα για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και από την άλλη επενδύουν σε μια «πράσινη βιομηχανία» που τους αποφέρει κέρδος.

Τιμώντας τους μικρούς μετόχους η βάση της ανεμογεννήτριας έχει διακοσμηθεί με τα ονόματα των παιδιών και τα πολύχρωμα αποτυπώματα των χεριών τους.

Οι λιλιπούτειοι επενδυτές λαμβάνουν το 6% των μετοχών τους και ύστερα από δύο χρόνια μπορούν να λάβουν ένα μικρό ποσό. Επιπλέον έχουν δικαίωμα έκπτωσης σε βιβλιοπωλεία, εκδηλώσεις, εργαστήρια και διάφορες άλλες δραστηριότητες. Στο πλαίσιο αυτό, έχει δημιουργηθεί και η «Ακαδημία των Ανέμων», ένα πρόγραμμα με στόχο την ενημέρωση μαθητών από άλλα σχολεία για τη λειτουργία της ανεμογεννήτριας.


ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΣΠΑΤΑΛΗ


Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 1/4 της τροφής που παράγεται πετιέται πριν ακόμη καταναλωθεί. Τα νούμερα είναι συνταρακτικά τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι το 13% του παγκόσμιου πληθυσμού υποφέρει από υποσιτισμό. Συλλογή ερευνών καταδεικνείει την τεράστια κατασπατάληση τροφής και ενέργειας ανά τον κόσμο.

Κάθε χρόνο, το 40% της διαθέσιμης τροφής στις ΗΠΑ, πετιέται σύμφωνα με έρευνα του επιστημονικού περιοδικού PLOS One, που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2009. Αυτή η σπατάλη αντιστοιχεί σε περίπου 48,3 δισεκατομμύρια δολάρια και 40 000 δισεκατομμύρια λίτρων χαμένου νερού, που με τη σειρά τους αντιστοιχούν στις ετήσιες ανάγκες 500 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Όσον αφορά το σύνολο των αναπτυγμένων χωρών, η διατροφική σπατάλη έχει μετρηθεί ανάμεσα στο 30 και το 40% της παραγωγής τροφής. Στις πλούσιες χώρες, η δαπάνη τροφής οφείλεται κυρίως στο κύκλωμα της διανομής: οι διανομείς αναλαμβάνουν ελάχιστο κόστος σε σχέση με τις ημερομηνίες λήξης και πετούν όλα τα προϊόντα που οπτικά δεν φαίνονται τέλεια. Τεράστιες ποσότητες φαγητού χάνονται επίσης κατά την διαδικασία μεταποίησης των τροφίμων, κατά την μεταφορά τους αλλά και μέσα στις κουζίνες μας. Στις φτωχές χώρες, ένα τεράστιο μέρος της τροφή χάνεται πριν ακόμη καταναλωθεί.

Στις Βρυξέλλες η κατασπατάληση φτάνει τα 15,2 κιλά ανά κάτοικο το χρόνο, εκ των οποίων το 12% είναι οικιακά σκουπίδια και 175 ευρώ τροφής πετιέται κατευθείαν στον κάδο το χρόνο. Στην Μεγάλη Βρετανία, σύμφωνα με αναφορά του Πρωθυπουργού, εκτιμάται ότι το 1/3 της τροφής που θα αγορασθεί θα βρεθεί στα σκουπίδια, όντας κατάλληλο προς κατανάλωση. Η σπατάλη αντιστοιχεί σε 13 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο και στο 2,4% των ετήσιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της χώρας.

Το ενεργειακό κόστος της σπατάλης τροφίμων

Σύμφωνα με έρευνα του βρετανικού οργανισμού WRAP, εάν οι Άγγλοι σταματούσαν να ξοδεύουν άσκοπα τροφή, οι θετικές συνέπειες για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, θα ισοδυναμούσαν με την κατάργηση ενός στα πέντε αυτοκίνητα που κυκλοφορούν: το 60% της τροφής που πετιέται αρκεί για να παράγει ενέργεια που ηλεκτροδοτεί πόλεις του 1 εκατομμυρίου κατοίκων.

Η τροφή είναι η πρώτη πηγή εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου. Από τη στιγμή της παραγωγής έως την διαχείριση αποβλήτων, ο κύκλος ζωής της τροφής ενός Γάλλου, αντιπροσωπεύει κατά μέσο όρο περίπου το 20% του συνόλου των καθημερινών εκπομπών. Επίσης, κατά την διάρκεια της παραγωγής και μέσα στα νοικοκυριά, χάνονται τεράστιες ποσότητες νερού.

Μάλιστα, το σάιτ planetoscope, αναδεικνύει με άμεσο τρόπο την καταδαπάνηση τροφής, εμφανίζοντας στην οθόνη το κόστος της σπατάλης τροφής στις ΗΠΑ και στον κόσμο, ανά δευτερόλεπτο που περνά. Οι αριθμοί αυξάνονται συνεχώς, μήπως όμως θα έπρεπε να μετρούν αντίστροφα;


800 ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ


ΚΑΘΕΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΟΙ $ 800$ ΜΑΖΙ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΔΥΟ ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΠΤΑΚΟΣΙΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΑΡΙΑ (2.700.000.000.000).
ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΟΜΙΜΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΟΧΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΚΟΛΟΜΒΙΑΝΟΙ ,ΜΕΞΙΚΑΝΟΙ, ΜΑΦΙΑ ΙΤΑΛΙΚΗ ΠΟΥ Ο ΤΖΙΡΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΕ ΣΕ 160 ΔΙΣ ΕΥΡΟΠΟΥΛΑ, ΓΙΑΚΟΥΖΑ ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΜΑΦΙΑ ΚΛΠ. ΚΛΠ. ΚΛΠ.
ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΝΙΣΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΠΛΟΥΤΟΥ .
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΓΙΑ 1-3 ΔΟΛΑΡΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΦΑΝΕ ΚΑΤΙ ΜΕΡΕΣ

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΑΠΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ

Μια Ατλαντίδα από Πλαστικό στον Ειρηνικό


greenocean.jpg

Τον μεγαλύτερο θαλάσσιο χώρο απόθεσης πλαστικών απορριμμάτων θα επιχειρήσει να χαρτογραφήσει από τον επόμενο μήνα μια ομάδα αμερικανών επιστημόνων η οποία θα αποπλεύσει από το Σαν Φρανσίσκο για να εξερευνήσει την περιοχή και να διαπιστώσει κατά πόσο είναι δυνατόν να καθαριστεί η λεγόμενη «μεγάλη δίνη των σκουπιδιών του Ειρηνικού».


Πρόκειται για δύο τεράστιες κηλίδες από διαλυμένο και θρυμματισμένο πλαστικό που έχουν δημιουργηθεί στον Ειρηνικό Ωκεανό και καταλαμβάνουν έκταση υπερδεκαπλάσια της Ελλάδας (περίπου 1.400.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Ο πολτός που σχηματίζουν εκατομμύρια κομματάκια από κάθε είδους πλαστικό πάχους περίπου δέκα μέτρων μοιάζει με μια σύγχρονη Ατλαντίδα. Αντίθετα με τη «χαμένη ήπειρο», οι δύο κηλίδες είναι βέβαιο ότι υπάρχουν, όμως τόσο τα ερευνητικά πλοία όσο και οι δορυφόροι δεν έχουν ακόμη καταφέρει να τις εντοπίσουν με ακρίβεια.


Το 30μελές πλήρωμα της αποστολής θα προσπαθήσει με τη βοήθεια μη επανδρωμένων αεροπλάνων και θαλάσσιων ανιχνευτών να χαρτογραφήσει το βάθος και την έκταση της «δίνης». Ακόμη, θα περισυλλεγούν περίπου 40 τόνοι απορρίμματα προκειμένου να μελετηθεί η ακριβής σύσταση του πολτού και να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το φαινόμενο. Διαλυμένα από τον ήλιο και τα κύματα και αναμειγμένα με τα φύκη, τα απορρίμματα πλέουν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας συνιστώντας κίνδυνο πρώτου μεγέθους για τους ανθρώπους που τρέφονται με τα δηλητηριασμένα ψάρια.


Το τοξικό μείγμα πλαστικών ανακαλύφθηκε τυχαία από τον ωκεανογράφοΤσαρλς Μουρτο 1997 κατά τη διάρκεια ιστιοπλοϊκών αγώνων που πραγματοποιούνταν μεταξύ των ακτών του Λος Αντζελες και της Χαβάης. Αντίθετα με τους συναδέλφους του, ο αμερικανός επιστήμονας αποφάσισε να διασχίσει την υποτροπική δίνη του Βορείου Ειρηνικού αψηφώντας τα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα που επικρατούν στην περιοχή. Προς μεγάλη του έκπληξη βρέθηκε να πλέει πάνω από ένα πυκνό στρώμα από μπουκάλια, συσκευασίες και κάθε λογής πλαστικά αντικείμενα. Τότε για πρώτη φορά έγινε γνωστό ότι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας συγκεντρώνονται τόνοι σκουπίδια τα οποία περιδινούνται σε μια αέναη σπειροειδή κίνηση στο μέσον του Ειρηνικού.


Η αποκομιδή αυτού του τεράστιου όγκου σκουπιδιών θα ήταν μια τιτάνια επιχείρηση στην οποία δεν θα μπορούσε καμία χώρα να ανταποκριθεί οικονομικά, θεωρεί ο κ. Μουρ. «Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε οποιαδήποτε χώρα σε χρεοκοπία» είχε δηλώσει παλαιότερα ο ίδιος, επισημαίνοντας τον κίνδυνο να αφανιστούν δεκάδες θαλάσσια είδη τα οποία θα εγκλωβίζονταν στα δίχτυα μαζί με τους τόνους τα πλαστικά.


Αυτή τη φορά όμως οι επιστήμονες και το υπόλοιπο πλήρωμα του ερευνητικού σκάφους «Καϊσέι» (στα ιαπωνικά σημαίνει «Πλανήτης Ωκεανός») θα προσπαθήσουν να διαψεύσουν τους φόβους του αμερικανού επιστήμονα. Σε αυτή την πρώτη φάση ένα αλιευτικό εξοπλισμένο με ειδικά δίχτυα θα προσπαθήσει να μαζέψει όσο περισσότερα κομμάτια μπορεί, χωρίς όμως να προκαλέσει μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή.


«Είναι σαφώς προτιμότερο να μαζέψουμε όσο περισσότερα πλαστικά μπορούμε παρά να τα αφήσουμε εκεί. Αλλωστε αυτά τα δίχτυα δεν πρόκειται να παγιδέψουν μικρά ψάρια, αφού θα μαζέψουμε μόνο τα μεγαλύτερα κομμάτια σκουπιδιών» δηλώνει ο επικεφαλής του προγράμματος Νταγκ Γούντρινγκ.


Το όλο εγχείρημα υποστηρίζεται από το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Scripps και μια πολυεθνική εταιρεία κατασκευής φίλτρων.


«Ασφαλώς δεν μπορούμε να καθαρίσουμε ολόκληρο τον Ειρηνικό Ωκεανό. Η τελική λύση του προβλήματος βρίσκεται στη στεριά. Θα πρέπει να διαχειριζόμαστε τα πλαστικά με εντελώς διαφορετικό τρόπο και να μην επιτρέπουμε να καταλήγουν στη θάλασσα»υποστηρίζει ο κ. Γούντρινγκ.


Δείχνοντας τον δρόμο της ορθής διαχείρισης των πλαστικών τα μέλη της ομάδας θα ανακυκλώσουν όλα τα σκουπίδια που θα «ψαρέψουν» με το αλιευτικό τους, αν και όπως τονίζουν δεν υπάρχει ακόμη τόσο αποτελεσματική τεχνολογία για τη μετατροπή του μαλακού πλαστικού σε καύσιμη ύλη, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει με τις αντίστοιχες τεχνικές για το σκληρό πλαστικό.


Η προσπάθεια όμως δεν πρόκειται να περιοριστεί στον Ειρηνικό Ωκεανό. Αλλωστε οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι παρόμοιες συνθήκες επικρατούν και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, όπως στον Ατλαντικό και στον Ινδικό Ωκεανό, όπου είναι πιθανό να «ευδοκιμούν» αντίστοιχοι σκουπιδότοποι, χωρίς όμως αυτό να είναι για την ώρα γνωστό. Αν η πρώτη απόπειρα στεφθεί με επιτυχία, τότε μία ακόμη μεγαλύτερη και πιο καλά εξοπλισμένη αποστολή θα ξεκινήσει το 2010.


Τα δύο τμήματα μιας «δίνης σκουπιδιών»


Η «μεγάλη δίνη των σκουπιδιών του Ειρηνικού» αποτελείται από δύο μεγάλα τμήματα: το Δυτικό, που βρίσκεται ανάμεσα στην Ιαπωνία και στη Χαβάη, και το Ανατολικό, το οποίο θεωρείται ότι συγκεντρώνει τις μεγαλύτερες ποσότητες απορριμμάτων και εντοπίζεται ανάμεσα στις δυτικές ακτές των ΗΠΑ και στη Χαβάη. Αυτές οι δύο κηλίδες έχουν σχηματιστεί λόγω των ρευμάτων του Ειρηνικού Ωκεανού τα οποία παρασύρουν σε αργή κυκλική κίνηση οτιδήποτε επιπλέει στην επιφάνεια της θάλασσας.


Καθώς μάλιστα δεν υπάρχουν εκεί πολλά νησιά για να «ξεβραστούν» τα σκουπίδια, τόνοι από κάθε είδους πλαστικά, όπως σακούλες και συσκευασίες, αναμειγνύονται με το φυσικό πλαγκτόν σχηματίζοντας ένα τοξικό «μωσαϊκό σκουπιδιών». Υπολογίζεται ότι σε κάθε κιλό φυσικό πλαγκτόν αντιστοιχούν περίπου έξι κιλά πολτός από πλαστικό, ενώ συνολικά σε αυτή τη δίνη έχουν συγκεντρωθεί περίπου 100 εκατομμύρια τόνοι σκουπίδια.


Σύμφωνα με έρευνες του ΟΗΕ, σε κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο ωκεανού υπάρχουν περίπου 18.000 κομμάτια πλαστικό, όμως στις συγκεκριμένες περιοχές του Ειρηνικού τα πλαστικά ανέρχονται σε 334.271 κομμάτια ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.


Το 80% αυτών των απορριμμάτων προέρχεται από τις ακτές της Βόρειας Αμερικής και της Ανατολικής Ασίας, ενώ το υπόλοιπο 20% προέρχεται από την αποβολή σκουπιδιών αλλά και τις απώλειες εμπορεύματος από τα φορτηγά πλοία που διαπλέουν τον Ειρηνικό Ωκεανό.


Βραδυφλεγής βόμβα για τον άνθρωπο


Ημεγάλη διάρκεια ζωής του καθιστά το πλαστικό, σε όλες τις εκδοχές του, το πλέον χρησιμοποιούμενο υλικό στη βιομηχανία, αλλά και το πιο εύχρηστο για τους καταναλωτές. Ωστόσο αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό της ανθεκτικότητας το καθιστά εξαιρετικά επιβλαβές όχι μόνο για τον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά και εν γένει για την οικολογική ισορροπία.


Τα πλαστικά που αντί για τους κάδους ανακύκλωσης καταλήγουν στις θάλασσες τεμαχίζονται από τα θαλάσσια ρεύματα και το ηλιακό φως σε πολύ μικρά κομμάτια, τα οποία στη συνέχεια είναι πιθανό να φαγωθούν από τα ψάρια ή τα πουλιά.


Σύμφωνα με εκτιμήσεις, περισσότερα από ένα εκατομμύριο θαλασσοπούλια και από 100.000 θηλαστικά της θάλασσας και θαλάσσιες χελώνες πεθαίνουν κάθε χρόνο επειδή καταπίνουν κομμάτια πλαστικού ή μπερδεύονται σε αυτά.


Το πιο επικίνδυνο όμως είναι ότι αυτού του είδους η «τροφή» λειτουργεί σαν βραδυφλεγής βόμβα για τον άνθρωπο.


Τα τεμαχισμένα πλαστικά αποτελούν ένα είδος «χημικού σφουγγαριού» αφού απορροφούν τις εξόχως βλαπτικές χημικές ενώσεις ΡΟΡ (εμμένοντες οργανικοί ρύποι) που μέσω των θαλάσσιων ειδών και κυρίως των λιπαρών ψαριών εισέρχονται στον ανθρώπινο οργανισμό.


Οι ΡΟΡ περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, διοξίνες αλλά και διάφορα παρασιτοκτόνα, όπως το DDΤ, τα οποία με τη σειρά τους συσσωρεύονται στους ιστούς των ζωντανών οργανισμών προκαλώντας σημαντικές ορμονικές διαταραχές.


Οπως έχει αποδειχθεί από επιστημονικές έρευνες, αυτές οι τοξικές ουσίες ευθύνονται για τη δημιουργία καρκινικών όγκων, ενώ μπορούν να προκαλέσουν αναπαραγωγικές διαταραχές, καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος και προβλήματα στη φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών.


earth plastic.jpg

ΒΙΩΣΙΜΕΣ ΠΟΛΕΙΣ












Για τους περισσότερους, οι πυκνοκατοικημένες πόλεις μοιάζουν με οικολογικό εφιάλτη: το μπετόν καλύπτει τα πάντα, οι τεράστιες ποσότητες λυμάτων μετατρέπουν τις πόλεις σε χωματερές, ενώ τα καυσαέρια και το κυκλοφοριακό χάος κάνουν τη διαβίωση ακόμη πιο αφόρητη.

Σε σύγκριση με τις υπόλοιπες κατοικημένες περιοχές, όμως, οι πόλεις αποτελούν πρότυπα περιβαλλοντικής ευθύνης. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η πιο «πράσινη» πόλη είναι η Νέα Υόρκη –η μοναδική πόλη που προσεγγίζει όλα τα περιβαλλοντικά πρότυπα που έχουν θεσπιστεί ανά τον πλανήτη.

Ο μέσος Νεοϋορκέζος εκπέμπει 7,1 μετρικούς τόνους αερίων του θερμοκηπίου ετησίως, ξεπερνώντας το μέσο Σουηδό ο οποίος παράγει 5,6 μετρικούς τόνους. Σε επίπεδο Ηνωμένων Πολιτειών, όμως, οι ρύποι του Νεοϋορκέζων αντιστοιχούν στο 30% των ρύπων του μέσου Αμερικανού (24,5 μετρικοί τόνοι). Οι ρύποι που αντιστοιχούν στους κατοίκους του Μανχάταν –του πιο πυκνοκατοικημένου από τους πέντε δήμους της Ν. Υόρκης– είναι ακόμη μικρότερη.

Το κλειδί για την άριστη περιβαλλοντική «διαγωγή» της Νέας Υόρκης είναι η εξαιρετικά υψηλή πυκνότητα του πληθυσμού, η οποία στο Μανχάταν ανέρχεται σε 67.000 ανθρώπους ανά τετραγωνικό μίλι (το οχταπλάσιο από το μέσο όρο των ΗΠΑ και το 30πλάσιο από το Λος Άντζελες).

Η μεγάλη συνάθροιση των κατοίκων στις πόλεις μειώνει τις αποστάσεις των καθημερινών μετακινήσεων και περιορίζει τα περιθώρια αλόγιστης κατανάλωσης, ενώ οι περισσότεροι αναγκάζονται να ζουν σε πολυκατοικίες -τις κατοικίες με τη μεγαλύτερη ενεργειακή απόδοση.

Σε ατομικό επίπεδο, οι Νεοϋορκέζοι καταναλώνουν λιγότερο νερό, καίνε λιγότερα καύσιμα και δημιουργούν λιγότερα απόβλητα. Τα νοικοκυριά καταναλώνουν πολύ λιγότερη ηλεκτρική ενέργεια (4.696 κιλοβατώρες ετησίως), σε σύγκριση με το Ντάλας (16.116 κιλοβατώρες).

Το σημαντικότερο από όλα, όμως, είναι το ολοκληρωμένο σύστημα μαζικής μεταφοράς, το οποίο δίνει στους κατοίκους τη δυνατότητα να ζουν χωρίς αυτοκίνητο, κάτι που είναι αδιανόητο σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή των ΗΠΑ. Το 82% των κατοίκων του Μανχάταν πηγαίνουν στη δουλειά τους με μέσα μαζικής μεταφοράς, με το ποδήλατο ή με τα πόδια –ποσοστό 10πλασιο από το μέσο όρο των Αμερικανών, 8πλάσιο από το Λος Άντζελες και 16πλάσιο από την Ατλάντα.

Σε μια διάλεξη για το περιβάλλον το 2008, καθόμουν δίπλα σε ένα στέλεχος τραπεζικής επενδυτικής, ο οποίος αρχικά φαινόταν δύσπιστος όταν του εξηγούσα ότι οι Νεοϋορκέζοι έχουν σημαντικά χαμηλότερο αποτύπωμα στο περιβάλλον από τους υπόλοιπους Αμερικανούς. «Ναι, αλλά αυτό ισχύει γιατί ζουν ο ένας πάνω στον άλλο», απάντησε τελικά.

Αυτό είναι αλήθεια. Στη συνέχεια, όμως, προσπάθησε να υποβιβάσει τον ενεργειακά αποδοτικό τρόπο ζωής των Νεοϋορκέζων χαρακτηρίζοντας τον ως «ασυνείδητο», λες και η πρόθεση είχε μεγαλύτερη σημασία από το αποτέλεσμα. Στην πραγματικότητα, τα ασυνείδητα οφέλη είναι πιο επιθυμητά από τα συνειδητά, γιατί αυτό σημαίνει ότι δεν προϋποθέτουν αναγκαστική επιβολή ή προσωπική δέσμευση του ατόμου.

Στη διάρκεια της συζήτησης που είχα με έναν ειδικό σε θέματα ενέργειας, του ζήτησα να μου εξηγήσει γιατί η κατά κεφαλήν κατανάλωση ενέργειας είναι σημαντικά χαμηλότερη στην Ευρώπη σε σύγκριση με τις ΗΠΑ. «Αυτό συμβαίνει γιατί μεγαλύτερο ποσοστό των Ευρωπαίων ζουν σε πυκνοκατοικημένες πόλεις και χρησιμοποιούν λιγότερα αυτοκίνητα», απάντησε. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως στο Μανχάταν, τα οφέλη «πηγαίνουν πακέτο» με τη ζωή στην πόλη.

Η Κίνα, καθώς και πολλές ακόμη μη δυτικές πόλεις, ακολουθούν ραγδαίους ρυθμούς αστικοποίησης. Αυτό οφείλεται στην έντονη μετανάστευση των πληθυσμών τους από τις αγροτικές περιοχές στις αστικές. Η τάση αυτή, η οποία παρατηρείται παγκοσμίως πολλές δεκαετίες τώρα, συχνά κατακρίνεται από τους Αμερικανούς περιβαλλοντολόγους, οι οποίοι θα προτιμούσαν οι πληθυσμοί να κινούνταν προς την αντίστροφη κατεύθυνση, δηλαδή «προς την εξοχή».

Και όμως, η αστικοποίηση είναι κάτι το θετικό –τόσο για αυτούς που μετακινούνται προς τις πόλεις όσο και για τον πολιτισμό γενικότερα. Οι αστικές οικογένειες που ζουν πιο «στοιβαγμένες» δεν καταστρέφουν τα ευάλωτα οικοσυστήματα, καταναλώνουν λιγότερα καύσιμα, δημιουργούν ισχυρότερους κοινωνικούς δεσμούς με μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων και, κυρίως, γεννούν λιγότερα παιδιά, καθώς οι μεγαλύτερες οικογένειες είναι πιο ασύμφορες στις πυκνοκατοικημένες περιοχές σε σύγκριση με τις αγροτικές.

Έως το 2042, ο πληθυσμός του πλανήτη υπολογίζεται ότι θα αγγίξει τα εννέα δισεκατομμύρια. Η αύξηση αυτή είναι επταπλάσια από το σημερινό πληθυσμό των ΗΠΑ και αντιστοιχεί με τον πληθυσμό της Κίνας και της Ινδίας μαζί. Για να μπορέσει η Γη να «σηκώσει» όλο αυτόν τον πληθυσμό, η αύξηση θα πρέπει να συντελεστεί σχεδόν αποκλειστικά στις πόλεις.

Δυστυχώς, πολλές παγκόσμιες τάσεις ωθούν τα πράγματα προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η εξάρτηση από τα αυτοκίνητα αυξάνει σε τμήματα του πλανήτη που προηγουμένως ζούσαν χωρίς αυτά. Ο αριθμός των οδηγών στην Κίνα αυξάνεται με αλματώδεις ρυθμούς, την ώρα που στην Ινδία βρίσκεται σε εξέλιξη ένα από τα μεγαλύτερα έργα οδικού δικτύου παγκοσμίως –ένας δρόμος υπερταχείας κυκλοφορίας μήκους 3.600 μιλίων, γνωστός ως Golden Quadrilateral, ο οποίος ενώνει τις τέσσερις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου σε συνδυασμό με ένα προαστιακό οδικό δίκτυο.

Όλες αυτές οι νέες εθνικές οδοί, σε συνδυασμό με το ολοκαίνουργιο Nano της Tata αξίας 2.500 δολαρίων, το «αυτοκίνητο του λαού» όπως αποκαλείται, σημαίνουν περιβαλλοντική, οικονομική και πολιτιστική καταστροφή. Εάν έχουμε βγάλει ένα συμπέρασμα από τη μακρά ιστορία της λαίμαργης για ενέργεια, ρυπογόνου Αμερικής είναι ότι μια κοινωνία εξαρτώμενη από τα αυτοκίνητα είναι πολύ πιο εύκολο να δομηθεί παρά να αποδομηθεί.

Η μετάβαση από το περπάτημα, το ποδήλατο και τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι σχετικά εύκολη υπόθεση επειδή το μόνο που χρειάζεται είναι ο πλούτος, η επιθυμία για ανεξαρτησία και κοινωνική προβολή και η ανικανότητα ή η απροθυμία να δει κανείς πιο μακριά.

Η μετάβαση, όμως, από την οδήγηση στα μέσα μαζικής μεταφοράς, την ποδηλασία και το περπάτημα είναι πολύ πιο δύσκολη, καθώς τα αυτοκίνητα είναι μέρος μόνο του προβλήματος. Πολύ πιο καθοριστικό ρόλο παίζει η εγγενής αναποτελεσματικότητα του τόπου ζωής που διαμορφώνουν και εν τέλει επιβάλλουν τα αυτοκίνητα καθώς και το γιγάντιο δίκτυο άχρηστων υποδομών που δημιουργούν οι πλούσιες κοινωνίες λόγω της μετακίνησης με ατομικά μηχανικά μέσα.

Αργά ή γρήγορα, ανεξαρτήτως του τι θα συμβεί, το προσιτό πετρέλαιο θα αποτελεί παρελθόν στον πλανήτη. Οι χώρες με αναπτυσσόμενη οικονομία καλά θα κάνουν να χρησιμοποιήσουν τον καινούργιο πλούτο που παράγουν για τη δημιουργία τρόπων ζωής που θα είναι βιώσιμοι πέρα από το αναπόφευκτο αυτό σημείο, παρά να ρισκάρουν να επενδύουν σε ένα μέλλον χωρίς μέλλον. Είναι πολλά αυτά που μπορούμε να κάνουμε ώστε να μην αφήσουμε τα πράγματα να πάρουν μη αναστρέψιμη πορεία.


ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΕΡΑ


ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΗ ΗΜΕΡΑ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΟ, ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ?.ΤΟ ΕΧΩ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ , ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΓΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΕΞΑΝ, ΑΛΛΑ ΕΔΩ ΚΑΙ 4 ΗΜΕΡΕΣ ΤΙΠΟΤΑ,
ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΠΡΟΟΡΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΟ

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

ΣΥΓΓΡΟΥ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ




ΜΗΝ ΠΕΡΠΑΤΑΤΕ ΣΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΤΑΙ ( ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ).
ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΘΕΑΜΑ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΟΥ.
ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΝΙΣΗΔΑ ΠΟΥ ΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΡΟΜΟ.
ΑΠΟ ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΣΤΡΟΦΗΣ Ν.ΣΜΥΡΝΗΣ, ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΑΓ.ΣΩΣΤΗ ΣΕ ΤΑΚΤΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΙΟΣ ΣΩΣΤΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ.

ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ


Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΤΕΜΠΕΛΙΑ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΩΝ ,ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΔΙΚΥΚΛΙΣΤΗ Η ΠΟΔΗΛΑΤΗ.
ΜΙΑ ΤΡΥΠΑ ΒΑΘΟΥΣ ΑΡΚΕΤΩΝ ΕΚΑΤΟΣΤΩΝ, ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥΣΥΧΝΑΣΤΟ ΠΑΡΑΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΟΥ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ ΑΓ.ΣΩΣΤΗ.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ



ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ?ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΟ ΣΑΡΑΒΑΛΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ. (ΜΕΓΑΛΕ ΕΛΛΗΝΑ )
ΚΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΝΕΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΝΑ ΤΟ ΜΑΖΕΨΕΙ
ΕΛΕΟΣ.