Μερικές φορές γίνομαι κακός. Δεν μπορώ να αντιδράσω αλλιώς, όταν εκτίθεμαι σε τόση συμπυκνωμένη ευφυΐα.

•Διαβάζω την επιστολή των 68 ακαδημαϊκών και καθηγητών που ζητούν από την Κυβέρνηση και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να κηρύξει η χώρα στάση πληρωμών και να καταγγείλει το μνημόνιο. Λέει η είδηση στη LifO: «Υποστηρίζουν, επίσης, ότι παρά το κόστος που μπορεί να έχει η έξοδος από το μνημόνιο, θα ανυψώσει το ηθικό του ταπεινωμένου λαού και απαιτούν από την κυβέρνηση να αξιώσει την καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων».

•Μερικές φορές γίνομαι κακός. Δεν μπορώ να αντιδράσω αλλιώς, όταν εκτίθεμαι σε τόση συμπυκνωμένη ευφυΐα. Γίνομαι κακός και γι’ αυτό εύχομαι να πραγματοποιηθούν οι προτάσεις των 68. Να δούνε πόσο «θα ανυψωθεί το ηθικό του ταπεινωμένου λαού» όταν θα πληρώνεται με υποτιμημένες δραχμές που δεν θα αξίζουν το χαρτί στο οποίο τυπώνονται - και δεν θα μπορεί να αγοράσει τίποτα. Με το «κούρεμα» κατά 40% του χρέους, που προτείνουν, θα καταρρεύσουν οι εγχώριες τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία μας (εκεί βρίσκεται το μισό χρέος). Οι εργαζόμενοι θα χάσουν τις καταθέσεις τους και τις συντάξεις τους - αλλά θα έχουν υψηλό φρόνημα και με άδεια στομάχια θα είναι έτοιμοι για την «περιφρούρηση των εθνικών μας συμφερόντων» που επίσης αναφέρει η επιστολή. Έντρομοι οι Γερμανοί θα σπεύσουν να μας επιστρέψουν τις πολεμικές αποζημιώσεις με τόκο και μπόνους. Ο Μπίσμαρκ έλεγε: «Drei Professoren - Vaterland verloren!» (Τρεις καθηγητές - χάθηκε η πατρίδα!). Σκεφθείτε με 68!

•Τελικά, μία είναι η λύση για να θεραπευτούμε οριστικά και αμετάκλητα από τα χρόνια αριστερά (ή υπερδεξιά) μας σύνδρομα. Την είχα ήδη υποδείξει από αυτήν τη στήλη, προτείνοντας π.χ. να δοθεί η δια- κυβέρνηση της χώρας στην Αριστερά όταν υποσχόταν βασικό μισθό στα 1.500 ευρώ, επίδομα ανεργίας στα 1.200 και πλήρη απασχόληση…

•Η μόνη ριζική θεραπεία για κάθε ουτοπία είναι η εφαρμογή της. Μόνον έτσι αποδεικνύεται η έκταση της εκάστοτε μπαρούφας. Αλλιώς, ο καθένας μπορεί ανέξοδα να λέει ό,τι θέλει. Υπάρχει βέβαια και η άλλη μέθοδος κρίσης που λέγεται ορθός λόγος. Αλλά, ποιος τον αντέχει αυτόν, που όλο ψυχρά και δυσάρεστα λέει!