ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΤΙΆ ΕΝΌΣ ΞΈΝΟΥ

-Αν δεν διάβαζες εφημερίδες, αν δεν άκουγες αναλύσεις, αν έβλεπες την Ελλάδα από μακριά και ήσουν απλά ένας ξένος τουρίστας που την επισκέφτηκε. Όχι τώρα. Ας πούμε τρια χρόνια πριν. Όταν ακόμα δεν είχε ξεσπάσει η κρίση. Τι πιστεύεις ότι θα έλεγες στους φίλους σου, όταν θα γύριζες στο σπίτι; Για σκέψου λίγο. Σίγουρα θα είχες ανάμεσα σε άλλα αυτή την απορία; “ Μα τι παράγει αυτή η χώρα και διατηρεί το επίπεδο διαβίωσης που έχει;” Σίγουρα την απάντηση θα την έπαιρνες δυο χρόνια μετά. Επίσης, απορία σου θα ήταν: “γιατί όλα (συμπεριλαμβανομένης της ακίνητης περιουσίας) είναι τόσο ακριβά, ενώ η ποιότητα είναι στα ίδια επίπεδα με την Τουρκία, η οποία είναι πολύ πιο φτηνή χώρα;” Αν μάθαινες πόσοι δουλεύουν στο δημόσιο, θα σε ξένιζε η αναλογία, συγκριτικά με άλλα κράτη ίδιου πληθυσμού, δεδομένου ότι επιχειρήσεις του δημοσίου δεν υπάρχουν και αν υπάρχουν είναι καταχρεωμένες. Αν πάλι είχες διαβάσει σε κάποια εφημερίδα της ξένης πατρίδας σου, πόσα χρήματα δανείστηκε μέσω ομολόγων και επιδοτήσεων τα τελευταία τριάντα έτη η χώρα που πάντα θαύμαζες ως λίκνο του πολιτισμού, τότε θα απογοητευόσουν σίγουρα από τις υποδομές της και τη ποιότητα της καθημερινής ζωής. Πόσο δε μάλλον, θα διαψεύδονταν οι προσδοκίες σου όταν στην κοιτίδα του πολιτισμού που υποτίθεται, ότι είχες έρθει για να αποτίσεις φόρο τιμής, θα έβρισκες κλειστό τον Παρθενώνα, μπλοκαρισμένο το αεροδρόμιο, σταματημένο το μετρό και στο κέντρο της πρωτεύουσας μια βροχή από πέτρες και δακρυγόνα. Οι δε ευγένεια των δημόσιων λειτουργών και των επαγγελματιών “θα σε εντυπωσίαζε...” Περίπου όπως ήταν στο πρώην ανατολικό μπλοκ, όπου δεν είχαν καμία επαφή οι άνθρωποι με τις έννοιες της αγοράς. Οι σκέψεις μετά γίνονται τόσο αντιφατικές. Σε ένα κράτος με τόσο μεγάλο δημόσιο τομέα και κατηγορίες ανθρώπων τόσο καλά προστατευμένες, ανθεί ο φιλοσοσιαλισμός. Αυτό σημαίνει μια κοινωνία με ανθρώπους ευαίσθητους, που νοιάζονται για το κοινό συμφέρον. Μπα, δεν θα χρειαζόταν να πας σε δημόσιο νοσοκομείο για να διαψευστείς. Φαίνεται εύκολα πως η κοινωνική συνείδηση δεν υπάρχει από το σεβασμό που θα έδείχναν στην κοινή δημόσια περιουσία, κάτι τύποι με κόκκινες και μαύρες σημαίες, όταν περνούσες μπροστά από το κοινοβούλιο των Ελλήνων, όπου επίσης θα έβλεπες πανό στα Ελληνικά και τα Αγγλικά να γράφουν “κλέφτες”, “απατεώνες” και άλλα “κοσμητικά”. Τότε ίσως θα ρωτούσες κάποιον περαστικό: “Από πότε είναι αυτοί εκεί μέσα και εκπροσωπούν τον λαό;”, προφανώς θα εντυπωσιαζόσουν από την απάντηση, αυτού που θα έσκιζε τα ρούχα του πως δεν φταίει ο ίδιος σε τίποτα... Ύστερα, μπορεί και να μάθαινες τι ζητάνε οι διαδηλωτές εδώ και τι οι άλλοι πιο πέρα. Στα 20 αιτήματα τους, τα 21 θα άρχιζαν με τις λέξεις: “να μην αλλάξει”, “να αποσυρθεί”, “κάτω τα χέρια”, “φέρτε πίσω”. Δεν ξέρω αν θα μπορούσες να καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι οι συγκεκριμένοι ανήκουν στο χώρο της προόδου, ίσως όμως θα καταλάβαινες ότι αρκετοί από αυτούς αυτοαποκαλούνται αριστεροί χωρίς να το κατανοήσεις, καθώς θα εμπόδιζαν, εν ανάγκη και με προπηλακισμούς άλλους συμπολίτες τους να κάνουν τη δική τους δουλειά, που δεν θα είχε καμία σχέση με τα πιθανώς δίκαια αιτήματα τους. Αν δεν είχε χαθεί η διάθεση σου ήδη, ίσως σκεφτόσουν πως θα μπορούσες να ανοίξεις μια δική σου επιχείρηση εδώ και να εισάγεις από τη χώρα σου χερούλια για πόρτες ή σώματα καλοριφέρ ή κηροπήγια κ.ο.κ. Καθώς αυτή η “προοδευμένη” και από χρόνια “αναπτυγμένη” χώρα, με τους προοδευτικούς ανθρώπους, δεν παράγει τίποτα. Λογικά θα πίστευες πως θα έκανες καλό, καθώς θα έδινες δουλειά σε μερικούς ανθρώπους. Θα πήγαινες λοιπόν μετά σε μια δημόσια υπηρεσία και...Ο πρώτος υπάλληλος θα σε κοιτούσε με μίσος καθώς θα σε θεωρούσε ιμπερεαλιστικό γουρούνι που ήρθε να εκμεταλλευτεί τους συμπατριώτες του, ο δεύτερος θα ήταν ανιδεος και θα σε έστελνε στον τρίτο, ο τρίτος θα είχε άδεια οπότε θα πήγαινες στον τέταρτο που θα σου ζητούσε 57 δικαιολογητικά και παράλληλα ο πέμπτος θα ήθελε μια “μικρή ενίσχυση” για να σε διευκολύνει. Ίσως να σκεφτόσουν τότε, πως με τις εξαγωγές η διαδικασία είναι πιο απλή. Θα μπορούσες να εξάγεις λάδι. Όμως ο πρώτος θα έλεγε πως θέλεις να τα πάρεις από μας κοψοχρονιά για να τα μοσχοπουλήσεις έξω, οπότε θα παράμενες ιμπερεαλιστικό γουρούνι, ο δεύτερος και πάλι δεν θα ήξερε και θα σε έστελνε στον τρίτο, ο τέταρτος θα σου έλεγε πως αυτό είναι πιο απλό αλλά το κόστος είναι ασύμφορο και έτσι δεν θα χρειαζόταν καν να πας στον τελευταίο. Αν απολάμβανες μια τέτοια εμπειρία σε αυτό το υπέροχο βαλκανικό κράτος, τότε σήμερα θα σε εξόργιζε: -πως ζητάνε ευρωομόλογα για να κάνουν επενδύσεις, αυτοί που με κάθε τρόπο τις διώχνουν - πως οι πολιτικοί τους παραμυθιάζουν ότι δήθεν αναγκάζονται από το μνημόνιο και πολίτες δεν μπαίνουν σε κόπο να διαβάσουν τι λέει. Έτσι μέτρα, όπως ο φόρος μέσω της ΔΕΗ περάσαν ως επιταγή άλλων. - πως δεν θέλουν χρέη αλλά δεν κάνουν τίποτα για να αυξήσουν τα έσοδα, όπως θα έκανε ένας απλός άνθρωπος που δεν τα βγάζει πέρα με τις υποχρεώσεις του. -πως βρίζουν το μνημόνιο και τους ξένους για τα δεινά τους, ενώ δεν το εφάρμοσαν ποτέ, ως προς το κύριο κομμάτι του, που είναι οι μεταρρυθμίσεις. Μια πολιτεία άθλια που υπολειτουργεί και δεν θέλει να το δει. Όταν αλλού όλα γίνονται ηλεκτρονικά και εκεί πνίγεσαι στα χαρτιά. Όταν την προσπάθεια του ενός τη σταματά ο άλλος. -πως απειλούν ότι θα καταγγείλουν τη δανειακή σύμβαση, όταν το κράτος τους δανείζεται με 3 ως 3.5% ενώ το δικό σου με 6% - πως φωνάζουν μόνο χωρίς να σκέφτονται. - πως κρίνουν και βγάζουν συμπεράσματα μόνο από τίτλους και αποσπάσματα - πως δεν αντιπροτείνουν τίποτα, παρά μόνο απορρίπτουν και καταδικάζουν - πως είναι περήφανοι για το ότι είναι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, αλλά δεν έχουν τίποτα από το πνεύμα τους. - πως ζητάνε την βοήθεια και τη στήριξη μου, αλλά παράλληλα δεν μου δείχνουν πως μπορώ να τους βοηθήσω. - πως έχουν μια μοναδική ευκολία στο να προσβάλλουν ο ένας τον άλλο και όλους τους υπόλοιπους - πως τους συγκινούν οι χαρακτηρισμοί και οι λόγοι καταγγελίας, αλλά όχι οι πράξεις, η καινοτομία και οι ιδέες. - πως έχουν γίνει τόσο εύθικτοι, που αν κάποιος δεν προσέξει πως θα διατυπώσει την πρόταση του, δεν θα δώσουν ποτέ σημασία στο περιεχόμενο όσων λέει - πως είναι κολλημένοι με στερεότυπα του παρελθόντος, τη στιγμή που ακόμα και το Ισραήλ με τη Γερμανία υπογράφουν σύμφωνα φιλίας και συνεργασίας. - πως κοιτάνε μόνο τη βιτρίνα και όχι το περιεχόμενο και έτσι δεν μπορούν πέρα από τα ονόματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, να καταλάβουν σε τι ακριβώς αντιστοιχεί ο παλαιοκομματισμός. - και ίσως αρκετά ακόμα Δυστυχώς, αυτή η εικόνα είναι φτηνή και δεν πουλάει πουθενά. Το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, αλλά και η ελληνική κοινωνία δείχνει με τις επιλογές της ότι δεν έχει βιώσιμες προοπτικές, καθώς τις λίγες σπίθες ελπίδας που πάνε να ανάψουν, προσπαθούν κυρίως οι γνωστοί προοδευτικοί να τις σβήσουν, θάβοντας τες κάτω από τη λάσπη που τις πετάνε. Μάλλον, δεν θα δούμε να δημιουργείται τίποτα ξανά, ούτε θα αναλάβει κανένας δράση, καθώς το σώμα της Ελλάδος βρίσκεται σε νεκρική ακαμψία, αγκαλιασμένο σφιχτά από την οπισθοδρομική κοντόφθαλμη νοοτροπία του κομματιού της κοινωνίας που “διατηρεί” μεταξύ άλλων και το μονοπώλιο της πολιτικής κουλτούρας. Το σάπιο ΠΑΣΟΚ και η σάπιο ΝΔ έκαναν μεταστάσεις, ενώ έχουν ήδη εξολοθρεύσει την καρδιά και τον εγκέφαλο, δηλαδή την παιδεία και την οικονομία. Οι γιατροί προσπαθούν με πειράματα να μας σώσουν, αλλά εμείς προτιμούμε απλά να τραβήξουμε το μηχάνημα από την πρίζα.