Συναρπαστική ιστορία ελληνικής τρέλας

Ένας σμήναρχος περιγράφει χύμα και με χιούμορ το μπλέξιμό του με τη γραφειοκρατία, τα δικαστήρια και το κύκλωμα της Θεσσαλονίκης - και η μία ανατροπή διαδέχεται την άλλη!

''ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΟΥΣ''

Αγαπητοί, φίλοι του αυτονόητου,

Έμπλεξα με τα πίτουρα και πάνε να με φάνε οι κότες!!!!!

Η ιστορία μου ξεκινάει από το καλοκαίρι του 2006.Αρχές του Ιουνίου αποφάσισα να ασχοληθώ ενεργά με την πολιτική. Να προσφέρω στα κοινά. Έβαλα λοιπόν υποψηφιότητα για Νομάρχης Θεσσαλονίκης. Πίστευα ότι ο αγώνας γινόταν επί ίσοις όροις! Κούνια που με κούναγε!

Ξέχασα να σας πω ότι μέχρι τότε και για 2 χρόνια ήμουν Γενικός Διευθυντής Β. Ελλάδος του ΛΑΌΣ,τρομάρα μου. Στραβωμάρα είχα; Μήπως είχα ένα σύνδρομο που παρουσιάζεται στους Αεροπόρους, με συμπτώματα παραίσθησης που δεν αντιλαμβάνεσαι αν πηγαίνεις δεξιά ή αριστερά; Ας αφήσω τις φτηνές δικαιολογίες, την μαλακία την έκανα, πρέπει να το παραδεχτώ. Το κακό είναι ότι παρ έσυρα μαζί μου κι άλλους. Όμως, πήρα τη διαβεβαίωση ότι θα είχα την πολιτική στήριξη του κόμματος. Ξανά,κούνια που με κούναγε! Θα μου πείτε, δεν ήξερες δεν ρώταγες; Ηθελέστα και παθέστα! Τέλος πάντων.

Μια μέρα προσήλθαν στο γραφείο μου τουριστικοί πράκτορες, ιδιοκτήτες λεωφορείων, οι οποίοι μου ανέφεραν για ένα θέμα που, ομολογουμένως, μέχρι τότε δεν γνώριζα. Για τη μεταφορά μαθητών σε σχολεία όπου ακολουθεί μειοδοτικός διαγωνισμός, μεταξύ ιδιωτών πρακτόρων λεωφορείων.

Σταδιακά και μέσα σε λίγα χρόνια, από το 40% των δρομολογίων, κατέληξαν,από το2004 και μετά, ΟΛΑ τα δρομολόγια, στο 100%,να πηγαίνουν, ΜΕ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗ, σε λίγους. Συμπωματικά, αυτοί οι λίγοι, ήταν πάντοτε οι ίδιοι!!! Για όσα μου είπαν, είχαν και αποδείξεις, χαρτιά διάφορα από πολλούς διαγωνισμούς. (Αξίζει να τονίσω ότι όσα έγγραφα μου έδειξαν, τα είχαν πάρει από το υπεύθυνο τμήμα της νομαρχίας, ύστερα από εισαγγελική εντολή!!!!)

Εξαιτίας του αθέμιτου ανταγωνισμού κινδύνευαν να κλείσουν. Ήταν αγανακτισμένοι και ζήτησαν την βοήθειά μου. Κατέθεσα μηνυτήρια αναφορά ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΑΙΤΙΟΥ στον υπεύθυνο σχετικό θεσμό. Έβαλα υπό μάλης, ό,τι έγγραφα μου έφεραν και τα προσκόμισα στον εισαγγελέα!

Χωρίς να το καταλάβω,τότε ακριβώς,με τσίμπησε το φίδι.. Τότε ξεκίνησαν τα βάσανα μου. Γιατί;

Ο εισαγγελέας αφού μελέτησε την υπόθεση έκρινε ότι πράγματι συντρέχουν οι λόγοι ώστε να ασκήσει δίωξη για ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ σε κάποιους εκλεγμένους πολιτικούς της Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης καθώς επίσης και σε μερικούς λεωφορειούχους για συνέργεια σε παράβαση καθήκοντος, ΚΑΤ' ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ!! Ονόματα δεν λέω αλλά σχεδόν όλη η Ελλάδα, γνωρίζει για ποιους μιλάω!!!!!!!!

Ύστερα από λίγο καιρό και αφού συνέβησαν όλα τα παραπάνω, κτύπησε την πόρτα του σπιτιού μου ένας αστυνομικός και μου παρέδωσε μια μήνυση και μια αγωγή, εις βάρος μου, για συκοφαντική δυσφήμηση. Ένας εκ των διωκόμενων συνεργών, συμπτωματικά αυτός που έπαιρνε τη μερίδα του λέοντος από το σύνολο των δρομολογίων, με κατηγορούσε ως συκοφάντη και εγώ δεν ξέρω τι άλλο!! Ζητούσε παραδειγματική τιμωρία και δεκάδες χιλιάδες ευρώ ως αποζημίωση.

Έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στο θεσμό της Δικαιοσύνης, περίμενα. Πέρασαν χρόνια. Έγιναν πανελλαδικές απεργίες απλήρωτων λεωφορειούχων, κλείσιμο σχολείων, πορείες συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, πρωτοσέλιδα εφημερίδων, ολόκληρες τηλεοπτικές εκπομπές και η υπόθεση βρισκότανε ακόμα στον ανακριτή!!! Το ψάχνανε το πράγμα.......

Με ερωτήσεις, επερωτήσεις, επιτροπές, συμβούλια, αρκετά Υπουργεία προσπάθησαν να επιλύσουν το θέμα. Μπέρδεψαν όμως τα μπούτια τους - ο ένας έριχνε το μπαλάκι στον άλλον με αποτέλεσμα να χάσουν την μπάλα. Ο κ.Παπαδημούλης και κάποιοι άλλοι, προσέφυγαν στην επιτροπή αναφορών της Ε.Ε και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια και αυτοί, οι αθεόφοβοι, σταμάτησαν να στέλνουν τα μισά χρήματα, που μέχρι τότε πλήρωναν!!

Υπόψιν ότι το σύνολο των χρημάτων που πληρώναμε ως φορολογούμενοι, για την μεταφορά μαθητών ΕΤΗΣΙΩΣ, ανέρχονταν στο ιλιγγιώδες ποσό των 300.000.000 ευρώ περίπου!!!!! Επαναλαμβάνω,ΤΡΙΑΚΟΣΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ τον χρόνο. Κάθε χρόνο! Όσα περίπου μάζεψαν από τις περικοπές των δώρων από τους μισθούς και τις συντάξεις ΟΛΩΝ των Ελλήνων, μισθωτών και συνταξιούχων!!!

Εγώ πάντως περίμενα υπομονετικά, βέβαιος ότι όλα θα πάνε καλά και στο τέλος θα λάμψει η αλήθεια. Ένα πρωί χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας μου, και ξανά ,ο ίδιος Αστυνομικός, μου παρέδωσε μια κλήση για να παρουσιαστώ σε έναν ανακριτή, στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, για να απολογηθώ. Τότε ήταν που σκέφτηκα ότι έμπλεξα με τα πίτουρα και άρχισα να νοιώθω τα τσιμπήματα από τις κότες. Η οικογένεια μου δεν είχε καμιά δουλειά να πληρώσει για τις δικές μου ΜΑΛΑΚΙΕΣ.

Δεν πέρασε πολύς χρόνος, άνοιξη του 2009 πρέπει να ήταν, ο ίδιος Αστυνόμος (αυτός μάλλον με έβαλε στο μάτι) μου παρέδωσε μια άλλη κλήση για να παρουσιαστώ στα δικαστήρια. Ο ανακριτής έκρινε πως έπρεπε να κάτσω στο εδώλιο του κατηγορουμένου και να δικαστώ. Άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια. Παράλληλα όμως άρχισα να την ''ψωνίζω''. Από το πουθενά άνοιξα μπελάδες, τώρα κάθε τρεις και λίγο να απολογούμαι σε ανακριτές, δικαστές και εισαγγελείς. Και όλα αυτά γιατί; Γιατί έκανα το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ!!!

Αν από την αρχή αδιαφορούσα, δεν νοιαζόμουν και πετούσα στο καλάθι των αχρήστων τον φάκελο, σήμερα θα ήμουν μια χαρά. Ούτως ή άλλως από το 2007, έχω παραιτηθεί από την βρωμιά της πολιτικής και ησύχασα.

Έπρεπε όμως να αντιδράσω. Να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Άσε που άρχισαν να ''πέφτουν'' διάφορα ύποπτα απειλητικά, τηλεφωνήματα ,ανώνυμα, στο σπίτι. Ένας φίλος, δικηγόρος, με συμβούλεψε, για την δική μου ασφάλεια, να δημοσιοποιήσω την υπόθεση αφού αυτός είναι ο καλλίτερος και πιο ενδεδειγμένος τρόπος προστασίας και αποτροπής απέναντι στις απειλές. Έστειλα σε πολλούς δημοσιογράφους, σε όλες τις ''φίρμες'' σοβαρούς, ''ντεμέκ'', διώκτες σκανδάλων, επιστολές όπου περιέγραφα λεπτομέρειες της υπόθεσης. Μάλιστα, ένας εξ αυτών ετοίμασε ολόκληρο ρεπορτάζ, με συνεντεύξεις όλων των εμπλεκομένων για μια τηλεοπτική εκπομπή που όπως μου υποσχέθηκε, μέσα στις επόμενες μέρες, θα ''έβγαζε'' στον αέρα. Αποτέλεσμα; Το έκαναν ''γαργάρα'', όλοι τους!! (Τα ονόματα τους, αν χρειαστεί, έτσι για την ιστορία, υπάρχουν.) Σκέτη Ζούγκλα!

Από τότε και για άλλες δύο φορές, κάθισα στο εδώλιο του κατηγορουμένου, έτοιμος από πάσης απόψεως να δικαστώ ,να τελειώνω και να ησυχάσω - παρόλα αυτά και για άγνωστους λόγους, η δίκη έπαιρνε αναβολή!! Άντε ξανά στο περίμενε!! Γάιδαρος να ήμουν, θα είχα σκάσει.

Εν τω μεταξύ, άλλαξε η Κυβέρνηση. Ήλθε το ΠΑΣΟΚ. Επειδή άρχισε να μεγαλώνει η πίεση, όχι μόνο η απειλητική αλλά και η άλλη, η πραγματική, 17 η μεγάλη, 11 της καρδιάς, ένοιωσα ότι κάτι πρέπει να κάνω. Εκτός από την θεραπεία και τα χάπια, που ξεκίνησα να παίρνω, μάλλον για μια ζωή από δω και στο εξής, πήρα το θάρρος και έγραψα ένα γράμμα στον Πρωθυπουργό, τον καινούργιο, τον Γ. Παπανδρέου περιγράφοντας την υπόθεση. Μέσα στην ζαλάδα μου το είδα σαν κίνηση απελπισίας. Οι επιτελείς του με ευχαρίστησαν εκ μέρος του.

Τα δυσάρεστα ήλθαν αργότερα. Το καλοκαίρι του 2010, πέντε χρόνια μετά την κατάθεση της μηνυτήριας αναφοράς μου, ένας άλλος Αστυνομικός μου παρέδωσε το βούλευμα, το οποίο περιέγραφε (ύστερα από 5 χρόνια μελέτης!!!!) την πρόταση κάποιου Αντεισαγγελέα Πλημμελειοδικών (ονόματα δεν λέω, κομμένες οι μαλακίες) όπου έγραφε ότι, για συγκεκριμένους λόγους, προτείνει να παύσει οριστικά η ποινική δίωξη για όλους τους κατηγορουμένους!!!

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ!!!!!!!!!!!!!!