Νικηφόρος Αντωνόπουλος, 18/07/2012
Εντάξει, τόσος λαϊκισμός πέφτει δεξιά και -κυρίως …- αριστερά, ας λαϊκίσω κι εγώ λιγάκι, αλλά για να πω την αλήθεια, το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον να συρρέουν στα καταστήματα ηλεκτρικών ειδών -λίγες ημέρες πριν από την καταβολή της πρώτης δόσης στην εφορία!- ευτυχείς συμπολίτες για να προμηθευτούν τηλεοράσεις τελευταίας -και αρκετά αλμυρής- τεχνολογίας…
Ωστόσο, λεφτά πράγματι υπάρχουν! Και μάλιστα, λεφτά για πέταμα, όπως αποκαλύπτει δημοσίευμα της κυρίας Σοφίας Χριστοφορίδου, που αναδημοσίευσε το πολύ ενδιαφέρον σάιτ «Η καλύβα ψηλά στο βουνό» (panosz.wordpess.com).
Σύμφωνα με το εξαιρετικά αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της κυρίας Χριστοφορίδου στην ηλεκτρονική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης United Reporters:
*Δύο εκατ. ευρώ σκορπίστηκαν στην «Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας» και κατέληξαν σε αμοιβές του ΔΣ και σε λειτουργικά έξοδα για να γίνει υποτίθεται η Θεσσαλονίκη… Σίλικον Βάλεϊ των Βαλκανίων. Πέντε χρόνια μετά, το έργο της ΑΖΚ είναι μηδενικό.
* Αυτά τα 2 εκατομμύρια ευρώ ήταν το κόστος της διοικητικής λειτουργίας της Αλεξάνδρειας Ζώνης Καινοτομίας, ενός δημόσιου φορέα που επί έξι χρόνια τώρα παλεύει με τη γραφειοκρατία του ίδιου του δημοσίου (!) χωρίς επί της ουσίας να έχει να επιδείξει έργο…
* Τα μισά από αυτά τα χρήματα, ξοδεύτηκαν για να συνεδριάζει το διοικητικό συμβούλιο και να αμείβεται ο διευθύνων σύμβουλος και τα υπόλοιπα διατέθηκαν για τους μισθούς τριών υπαλλήλων και για λειτουργικά έξοδα!!
* Οι ετήσιες μεικτές αποδοχές μόνο του διευθύνοντος συμβούλου ανέρχονταν μέχρι πριν από ένα χρόνο στις 175.000 ευρώ!
* Όσο για το έργο που παρήγαγε αυτός ο δημόσιος φορέας, που δημιουργήθηκε για «να προσελκύσει διεθνώς καινοτόμες επιχειρήσεις», σ’ αυτά τα 6 χρόνια της λειτουργίας του, ήταν μηδενικό!
* Όπως γράφει η κυρία Χριστοφορίδου, «ο μόνος απολογισμός έργου που υπάρχει στην ιστοσελίδα της ΑΖΚ, είναι ένα δελτίο τύπου του Απριλίου του 2012 με τίτλο: «Ζώνη Καινοτομίας: σημερινή πραγματικότητα - μελλοντικές προοπτικές», το οποίο μας πληροφορεί για το έργο που εκτέλεσε η διοίκηση τα δύο τελευταία χρόνια (που επί της ουσίας πρόκειται για διαχείριση γραφειοκρατικών θεμάτων)»…
Ερώτηση: Πόσοι τέτοιοι «δημόσιοι φορείς» υπάρχουν, χωρίς να έχουν παράξει το παραμικρό έργο και που στην ουσία υπάρχουν και λειτουργούν μόνο για να αμείβονται τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων και οι πρόεδροι και διευθύνοντες σύμβουλοι, που συνήθως τους βρίσκουμε και σε άλλα διοικητικά συμβούλια, άλλων «δημόσιων φορέων»;
Απάντηση στο ερώτημα δεν κατόρθωσε να δώσει ούτε ο Θεόδωρος Πάγκαλος που υποτίθεται ότι ασχολήθηκε τα προηγούμενα δύο χρόνια με την ανακάλυψη όλων αυτών των οργανισμών και φορέων του δημοσίου, που υπάρχουν χωρίς να παράγουν κανένα έργο, πέραν της διασφάλισης της ύπαρξής τους και της απορρόφησης εκατοντάδων εκατομμυρίων για τη διαιώνιση της ύπαρξής τους!
Και συζητάμε ακόμη αν θα προχωρήσουμε στην κατάργησή τους, ενώ θα έπρεπε να ζητήσουμε από όλους αυτούς που διαχειρίστηκαν τα χρήματα των αγρίως φορολογουμένων, αν όχι να επιστρέψουν στο δημόσιο αυτά που στην πραγματικότητα καταχράστηκαν από τη στιγμή που δεν παρήγαγαν το έργο για το οποίο τοποθετήθηκαν, τουλάχιστον να απολογηθούν για την αποτυχία τους.
Και υπάρχουν πολιτικά κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που αντί να συμβάλουν θετικά στην αντιμετώπιση της τραγικής θέσης στην οποία βρίσκεται η χώρα, με προτάσεις, με δημιουργική κριτική, με πίεση να προχωρήσει η κυβέρνηση στην υιοθέτηση μέτρων που θα αφαιρέσουν μέρος, έστω, του αβάσταχτου βάρους που έχουν επωμιστεί μισθωτοί και συνταξιούχοι, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να απειλούν ανοιχτά με αναταραχή αν η κυβέρνηση προχωρήσει στην υλοποίηση της βασικής δέσμευσής της για τη μεταρρύθμιση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης που θα συμβάλει στην ανάπτυξη της χώρας.
Έτσι, αντιλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ την «υπεύθυνη αντιπολίτευση» που είχε εξαγγείλει:
Με κραυγές για «ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου», που δήθεν απεργάζεται η κυβέρνηση…
Με απειλές για … παραπομπή στον εισαγγελέα όσων «τολμήσουν» να υπογράψουν παραχώρηση του «δημόσιου πλούτου στα οργανωμένα συμφέροντα»…
Με «προειδοποιήσεις» προς κάθε υποψήφιο επενδυτή, να μην τολμήσει να προχωρήσει, γιατί «ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακυρώσει την επένδυσή του»…
Με καθημερινές καταγγελίες, γιατί η κυβέρνηση – που δεν έχει ακόμη συμπληρώσει μήνα από τη συγκρότησή της – δεν προχωράει στην επαναδιαπραγμάτευση – στην πραγματικότητα, γιατί δεν καταγγέλλει το μνημόνιο, όπως ουσιαστικά ζητούσε ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τις πάμπολλες παραλλαγές της θέσης του και τις φραστικές ωραιοποιήσεις στις οποίες έσπευδαν οι Δραγασάκης και Παπαδημούλης, όπως προφανώς συνιστούσαν οι διάφοροι σύμβουλοι, που εμφανώς ή αφανώς, είχαν αναλάβει να «στρογγυλέψουν» τις θέσεις του κόμματος…
Από το βράδυ κιόλας των εκλογών, ο ηγέτης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με δεκάδες ομιλίες, παρεμβάσεις, συνεντεύξεις, έχει ξοδέψει χιλιάδες λέξεις για να «προειδοποιήσει», να «καταγγείλει», να «απειλήσει», χωρίς να κάνει έστω μία αντιπρόταση.
Ζητάει με πρόταση νόμου να επανέλθουν στα προηγούμενα επίπεδα, ο κατώτατος μισθός και οι συλλογικές συμβάσεις, χωρίς να μπαίνει στον κόπο να μας πληροφορήσει ποιοι εργοδότες θα μπορούν να καταβάλουν τα κατώτατα όρια που προβλέπουν οι προτάσεις του…
Ζητάει να μην καταργηθούν τα προκλητικά επιδόματα που εξακολουθούν να παρέχονται στους δημόσιους οργανισμούς (όπως «περιποίησης πελατών(;)» για στελέχη της Εθνικής Τράπεζας, «κεραίας» στον ΗΣΑΠ, «προθέρμανσης αυτοκινήτου» και «παραλαβής λεωφορείων» στις δημόσιες συγκοινωνίες, «πλυσίματος χεριών» στον ΟΣΕ, ύψους 280 ευρώ παρακαλώ(!), «ταχύτερης διεκπεραίωσης υποθέσεων», «επίδομα φαξ(;)» στη ΔΕΗ, «μεταφοράς φακέλου(;)», «εξωδιδακτικής απασχόλησης» και «διδακτικής προετοιμασίας», «χρήσης κυλικείου» στα Ελληνικά Πετρέλαια και πολλά άλλα …) τη στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες νέοι, πολλοί από τους οποίους με πτυχία, δεν βρίσκουν δουλειά ούτε με τα μισά από αυτά που … προβλέπει (!) η πρόταση νόμου του Τσίπρα…
Ζητάει να μην αξιοποιηθεί η δημόσια περιουσία που βρίσκεται είτε σε πλήρη αχρησία (π.χ. Βοτανικός, Ελληνικό κ.ά.), είτε στη διάθεση επίδοξων καταπατητών και καταγγέλλει κάθε προσπάθεια αξιοποίησης ως «ξεπούλημα», χωρίς βέβαια να προτείνει τρόπους με τους οποίους πιθανόν να μπορούν να συντηρηθούν όλες αυτές οι αναξιοποίητες περιοχές…
Καταγγέλλει και προειδοποιεί να μην παραχωρηθούν σε ιδιώτες επενδυτές δημόσιοι φορείς και υπηρεσίες που σήμερα παράγουν ελλείμματα, χωρίς να προτείνει κάποιες προϋποθέσεις με τις οποίες θα διασφαλιζόταν θετικά η αξιοποίηση του δημόσιου φορέα, το δημόσιο συμφέρον, οι θέσεις εργασίας…
Δυστυχώς, όμως, για τον κ. Τσίπρα και τους συνεργάτες του, η πραγματικότητα είναι αυτή που εκδικείται «καταγγελίες» και «προειδοποιήσεις». Και η πραγματικότητα είναι αυτή που έχει διαμορφωθεί πλέον στο λιμάνι του Πειραιά, από το 2009, μετά την παραχώρηση εκμετάλλευσης σε δύο προβλήτες του λιμανιού του Πειραιά στην κινεζική εταιρεία COSCO.
Ποιος δεν θυμάται τις απεργιακές κινητοποιήσεις και τις καταλήψεις στο λιμάνι επί 16 μήνες, για να μην υπογραφεί η σύμβαση παραχώρησης, τη στιγμή που το λιμάνι του Πειραιά απαξιωνόταν διεθνώς, η ελληνική οικονομία έχανε τεράστια ποσά, οι ελληνικές εξαγωγές έχαναν τη μια μετά την άλλη τις ξένες αγορές και το κόστος των εισαγόμενων προϊόντων ανέβαινε σημαντικά…
Ποια είναι η πραγματικότητα σήμερα; Την περιγράφει αναλυτικά το «Εθνος της Κυριακής», σε μία άκρως ενδιαφέρουσα έρευνα:
• Στα ταμεία του κράτους εισρέουν 2,2 εκατομμύρια ευρώ το μήνα, ενώ προβλέπεται αύξηση των εσόδων από τη μεγάλη αύξηση στη διακίνηση των εμπορευματοκιβωτίων που παρουσιάζεται, παρά την οξύτατη οικονομική κρίση.
• Πράγματι, από τα 684.900 κοντέινερ που διακινήθηκαν το 2010, φθάσαμε στα 1.188.100 το 2011, ενώ μόνο μέσα στους πρώτους πέντε μήνες του 2012 είχαν διακινηθεί 874.600 κοντέινερ, προδιαγράφοντας έτσι μια νέα εντυπωσιακή αύξηση.
• Σ’ αυτά τα δυόμιση χρόνια από την έναρξη της συμφωνίας, έχουν δημιουργηθεί 1.000 θέσεις εργασίας, για Ελληνες φυσικά και όχι για … Κινέζους, όπως φώναζαν όσοι κατάγγελλαν προκαταβολικά και προχωρούσαν σε καταλήψεις για να εμποδίσουν τη σύναψη συμφωνίας με την κινέζικη εταιρεία.
Αυτό θα πει… ξεπούλημα!!
Και στο μεταξύ, το ένα μετά το άλλο τα οργανωμένα συντεχνιακά συμφέροντα, έχοντας εξασφαλίσει την πολιτική κάλυψη που τους προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, στοιχίζονται το ένα μετά το άλλο στο αντιμεταρρυθμιστικό μέτωπο:
• Ο Φωτόπουλος, η ΓΕΝΟΠ, η (παλιά – καλή) ΠΑΣΚΕ (!) και από κοντά και η γαλάζια ΔΑΚΕ, βγήκαν στα κεραμίδια και απειλούν κι από πάνω να μην τολμήσει κανείς να πειράξει την … επικράτειά τους, διαφορετικά θα «κατεβάσουν τους διακόπτες»… Κουβέντα όμως για το «οικογενειακό επίδομα» των 3.500 ευρώ που είχαν βγάλει για τους εαυτούς τους ο πρόεδρος και ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος και τα παχυλά επιδόματα των 2.500 ευρώ που λαμβάνουν άλλα 250 «στελέχη» της εταιρείας…
• Οι πρυτάνεις των Πανεπιστημίων ζητούν να ακυρωθεί ο νόμος πλαίσιο για τα Πανεπιστήμια, διαφορετικά απειλούν ότι «θα τα κλείσουν» γιατί δεν μπορούν, λένε, να τα λειτουργήσουν…
• Από κοντά και η Διδασκαλική Ομοσπονδία, που απειλεί κι αυτή με τη σειρά της, ότι «θα ακυρώσει δυναμικά (!) κάθε προσπάθεια για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών» και προειδοποιούν ότι «ενδεχόμενη προσπάθεια εφαρμογής της σύνδεσης εξέλιξης-αξιολόγησης, θα αποτελέσει αιτία πολέμου».!...
• Ήδη, γιατροί, φαρμακοποιοί και δικηγόροι, έχουν κάνει κι αυτοί τις προειδοποιήσεις τους, για να συμπληρωθεί το μέτωπο με τους απαραίτητους και παντός καιρού ταξιτζήδες, που απειλούν με τη σειρά τους ότι «θα αντιδράσουν δυναμικά (βεβαίως !) για να μην ανατραπεί ο νόμος Βορίδη για τα ταξί»…
Ευτυχώς, πάντως, που υπάρχει και ο Βύρων – στρατηγός άνεμος – Πολύδωρας, ο οποίος, εν μέσω καύσωνα, άνοιξε μέτωπο με τους Πανεπιστημιακούς και καλεί τους «συνέλληνες» σε «εγρήγορση και πόλεμο», γιατί, λέει, υπάρχει «οργανωμένο σχέδιο για τη διάλυση της γραμματικής και της γλώσσας»!!
Πρόκειται για τη νέα διαμάχη που ξεσηκώθηκε γύρω από ένα σχολικό βιβλίο, αυτή τη φορά της Γραμματικής της Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού, με αφορμή άρθρο δασκάλας η οποία … ανακάλυψε ότι το βιβλίο «καταργεί τα γράμματα η και ω» και διάφορες τέτοιες ανοησίες.
Στη δασκάλα απάντησαν ο Πρόεδρος του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, ο καθηγητής Γλωσσολογίας Γιώργος Μπαμπινιώτης και με άρθρο τους 140 καθηγητές πανεπιστημίου, εξειδικευμένοι στην ελληνική γλώσσα, επισημαίνοντας όλοι ότι πρόκειται για παρανόηση.
Σιγά! Τα τρώει αυτά ο Βύρωνας; Εδώ, σου λέει, οργανωμένο σχέδιο και ζώστηκε κι αυτός τα άρματα…
(Πώς λέγανε παλιά, «για τη χιλιάκριβη τη Λευτεριά»; Καμία σχέση!!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου