Νοσοκομείο «θεραπεύει» ασθενείς μέσω της επαφής με τη φύση

Όταν εμείς προσπαθούμε εδώ και χρονιά να λύσουμε τα αυτονόητα μια άλλη χώρα μικρότερη από εμάς και με λιγότερα φυσικά πλεονεκτήματα μεγαλουργεί και καινοτομεί.

Νοσοκομείο «θεραπεύει» ασθενείς μέσω της επαφής με τη φύση
Ενσωματώνει τις αρχές της πράσινης δόμησης
Το νέο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Άαλμπρογκ στη Βόρεια Γιουτλάνδη της Δανίας είναι μια πρωτοποριακή μονάδα που περιλαμβάνεται στην πολιτική μεταρρύθμισης της υγείας στη χώρα.

Η νοσοκομειακή μονάδα εκτείνεται σε μια επιφάνεια 330,000 τ.μ, με τους εσωτερικούς χώρους των κτιρίων να έχουν επιφάνεια 134,500 τ.μ και ακόμα 17.000 τ.μ να προορίζονται για το τμήμα ιατρικής του πανεπιστημίου του Άαλμποργκ.

Η κατασκευή του νοσοκομείου θα ξεκινήσει το 2013 και θα διαρκέσει 17 χρόνια.

Αυτό που είναι εξαιρετικό σε σχέση με το εν λόγω νοσοκομείο είναι ότι ενσωματώνει τις αρχές της πράσινης δόμησης και βοηθά στην θεραπεία των ασθενών, τόσο μέσω των εργαλείων της ιατρικής όσο και μέσω της επαφής τους με τη φύση.

Το μέγεθος και η κλίμακα των κτιρίων προσαρμόστηκαν έτσι ώστε να δώσουν την αίσθηση ενός καλαίσθητου αστικού περιβάλλοντος με δρόμους, μονοπάτια και χώρους πρασίνου που «αγκαλιάζουν» και υποδέχονται τον επισκέπτη.

Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στον φυσικό φωτισμό των εσωτερικών χώρων ώστε αυτοί να ενταχθούν ομαλά στο φυσικό τοπίο.

ΑΘΗΝΑ

Δεκάδες σκελετοί κτηρίων διάσπαρτοι στο κέντρο της Αθήνας εδώ και χρόνια βελτιώνουν την είδη κακή εικόνα του κέντρου.Εδώ καλιστα το κράτος η ο δήμος θα μπορούσε να βάλει ένα τσουχτερό πρόστιμο κάθε χρόνο στους ιδιοκτήτες και να μπουν μερικές χιλιαδεσ ευρώ στα ταμεία τούς. Έτσι θα ενδιαφερθούν για το τι θα τα κάνουν η τα γκρεμίζουν η τα τελειώνουν.Το μεγάλο κτήριο ανήκει στην ΔΕΗ

TEDxAthens 2012 - Lars Rasmussen - Never give up!

Σε μια εκπληκτική ομιλία στη σκηνή του TEDxAthens, ο Lars Rasmussen, μέσα από την προσωπική του επαγγελματική εμπειρία μας μίλησε για την αξία της προσπάθειας, της επιμονής και της υπομονής. Μας μίλησε για επιτυχίες αλλά και για αποτυχίες στη διάρκεια της δημιουργικής του πορείας και μας παρότρυνε να χρησιμοποιήσουμε την κρίση ως αφορμή για να γίνουμε πιο δημιουργικοί.
«Η κρίση είναι φοβερή, χρησιμοποιείστε την για να γίνετε πιο δημιουργικοί, αφού η τεχνολογία πια απευθύνεται σε ένα παγκόσμιο κοινό»

[Never Give Up!]

Ο Lars ξεκίνησε με την ιδέα να δημιουργήσει μαι εφαρμογή που θα έλυνε το δικό του πρόβλημα προσανατολισμού και κατέληξε στη δημιουργία των Google Maps, που χρησιμοποιούνται και διευκολύνουν πλέον πάνω από 1 δις ανθρώπους στον κόσμο.
«Είναι καλό να αποπειράσαι να λύσεις ένα δικό σου πρόβλημα και να αντιλαμβάνεσαι ότι αφορά και άλλους ανθρώπους, οι οποίοι, εντέλει, συγκροτούν μία συγκεκριμένη αγορά».
Δεν ήταν όλα εύκολα σε αυτή την πορεία φυσικά, καθώς η πρώτη εταιρία που είχε φτιάξει στη Silicon Valley καταστράφηκε με την κρίση πριν από 11 χρόνια και χρειάστηκε να ταλαιπωρηθεί για πολλά χρόνια, προκειμένου να ξεκινήσει το πρωτότυπο των Google Maps.
«Σε μία περίοδο κρίσης -και αυτό το γνωρίζω από προσωπική εμπειρία- υπάρχουν ευκαιρίες, εσύ καλείσαι να τολμήσεις και οι πόροι σου είναι περιορισμένοι. Όλα εξαρτώνται από το ποια αντίδραση θα επιλέξεις: απελπισία και απραξία ή κινητοποίηση. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν νέοι άνθρωποι άνεργοι και άλλοι που ψάχνουν επαγγελματικό προσανατολισμό»
«Αυτή τη στιγμή είναι η καλύτερη για να αρχίσει κανείς μία τεχνολογική εταιρία στην Αθήνα, αφού υπάρχει τρομερό ταλέντο, κανείς δεν προσλαμβάνει και αυτό ωθεί τον κόσμο στο να γίνει πιο δημιουργικός».

 

Dimitrios Dionysopoulos 

Σήμερα το πρωί, 2 ασθενείς μου «έχασαν τη μάχη με τον καρκίνο». Ο ένας 60χρονος, παλέψαμε μαζί για περίπου ένα χρόνο εξαντλώντας τις θεραπευτικές επιλογές. Χθες ανακοίνωσα στη σύζυγό του το αναμενόμενο τέλος του (δεν το είχε και δεν ήθελε να το συνειδητοποιήσει). Ο άλλος 40χρονος, τον είδα πρώτη φορά την περασμένη Τρίτη. Την Παρασκευή το μεσημέρι ολοκλήρωσα μια δύσκολη εβδομάδα ανακοινώνοντας στους τραγικούς, πανικοβλημένους γονείς του, ότι δεν μπορούσα να τον βοηθήσω και ότι δεν θα ζούσε πέραν της εβδομάδας. Χθες, Τρίτη μετά την πρωινή επίσκεψη στην κλινική και ενώ η «προφητεία» μου φαινόταν να επαληθεύεται, με πλησίασε η τραγική μάνα (έχω την ατυχία να είμαι προσιτός) η οποία δεν είχε φύγει λεπτό από το προσκέφαλο του γιου της από την Παρασκευή, και μου είπε τα εξής: «Ξέρω ότι πεθαίνει το παιδί μου, και δεν θέλω με τίποτα να μην είμαι δίπλα του τη στιγμή που θα φεύγει. Πιστεύεται γιατρέ ότι προλαβαίνω να πεταχτώ μέχρι το σπίτι μου να πλυθώ;». Συνειδητοποίησα για μια ακόμη φορά ότι, όσο και αν ακούγεται ίσως παράλογο, η γνώση της ζωής και του θανάτου που κατέχω (που μου προέκυψε σπουδάζοντας ιατρική, χωρίς να την έχω ποτέ πραγματικά επιζητήσει και χωρίς να μου δίνει καμιά προσωπική χαρά η απόκτησή της) μου έδωσε τη δυνατότητα να απαντήσω με σιγουριά στη δύσκολη ερώτηση αυτής της μάνας και να της επιτρέψω να έχει την αξιοπρέπεια της καθαριότητας μέσα στην απόλυτη τραγωδία της. Ο γιος της «έφυγε» σήμερα, με τη μητέρα του στο προσκέφαλό του. Η σημερινή μέρα μου συνέχισε προσπαθώντας για καμιά 30ρια ακόμα ασθενείς μου, μεταξύ των οποίων και 5 στους οποίους ανακοίνωσα ότι σταματάμε τη θεραπεία, η οποία δεν προσφέρει τίποτα πια, και για τους οποίους έχω την ατυχία να γνωρίζω ότι σύντομα θα «χάσουν και αυτοί τη μάχη». Ένας από αυτούς φεύγοντας μου είπε ότι έχει ανάγκη να με βλέπει πάραυτα, αλλά όταν με βλέπει θέλει να είμαι χαμογελαστός, γιατί στηρίζεται στο χαμόγελό μου. Μου θύμισε, τα χρόνια της ειδικότητας που οι ασθενείς με αποκαλούσαν «ο γιατρός με το χαμόγελο». Του χαμογέλασα και δικαιολογήθηκα ότι ήμουν κουρασμένος και ότι δεν θα ξεχνούσα πλέον να του χαμογελάω. Είμαι ειδικευμένος ογκολόγος δημόσιου νοσοκομείου. Στην καθημερινή εργασία μου δεν σκέφτομαι το μισθό μου (που κατρακυλά) και δεν έχει θέση «φακελάκι» (άλλωστε σπάνια πουλάω γιατρειά). Σκέφτομαι μόνο αυτόν έχω απέναντί μου και πως μπορώ να τον βοηθήσω. Πολλές φορές το μόνο που έχω να δώσω είναι ένα χαμόγελο. Έχω όμως την τύχη να μου υπενθυμίζουν καθημερινά απλοί άνθρωποι, ότι υπάρχουν πραγματικά σημαντικά και ασήμαντα πράγματα στη ζωή, ότι δεν υπάρχει προσωπικό κέρδος παντού και ότι η αξία της προσφοράς είναι στην ίδια την προσφορά και όχι στην αμοιβή της.

ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΟ FB