Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012
Κυριακή 25 Μαρτίου 2012
«Πράσινα Εστιατόρια» στο Προσκήνιο
Ενεργοβόρος τομέας
Ο χώρος της εστίασης αποτελεί, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία έναν από τους πιο ενεργοβόρους τομείς του λιανικού εμπορίου παγκοσμίως. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα εστιατόριο καταναλώνει ετησίως 500.000 κιλοβάτ ηλεκτρικού, 800.000 γαλόνια νερού και 20.000 κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, απελευθερώνοντας έτσι στην ατμόσφαιρα 490 τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Για να μην αναφερθεί κανείς στους τόνους απορριμμάτων που παράγονται καθημερινά...
Δεν θα μπορούσε ενδεχομένως να υπάρχει δυσκολότερη εποχή για τους επιχειρηματίες στον χώρο της εστίασης να υιοθετήσουν ένα πιο «πράσινο» προφίλ, καθώς οι οικονομικές συνθήκες έχουν οδηγήσει σε δραστική μείωση των εσόδων τους, αφού ολοένα και περισσότερο περιορίζεται η έξοδος για φαγητό, αλλά και το ποσό που διαθέτει ο καθένας ακόμη κι όταν επιλέγει να φάει έξω.
Παρόλα αυτά, η τάση για την υιοθέτηση πραγματικά «πράσινων» πρακτικών που βοηθούν να μειωθεί το ενεργειακό τους αποτύπωμα αρχίζει να εξαπλώνεται, παρασύροντας αρκετά εστιατόρια σε Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρώπη. Πρωτοπόρος και σε αυτόν τον τομέα, στις ΗΠΑ, υπήρξε ο γνωστός μεγιστάνας Τεντ Τέρνερ, ο οποίος στρεφόμενος στον χώρο της εστίασης ίδρυσε τη γνωστή πλέον αλυσίδα εστιατορίων Ted's Montana Grill, στόχος της οποίας, μεταξύ άλλων, είναι η πλήρης κατάργηση της χρήσης του πλαστικού.
Τα εστιατόρια έχουν καταργήσει τα πλαστικά καλαμάκια, αντικαθιστώντας τα με χάρτινα, τα οποία -όπως επισημαίνεται στην ιστοσελίδα τους σταμάτησαν να παράγονται στις ΗΠΑ το 1970- τα αναψυκτικά τους σερβίρονται σε ανακυκλώσιμα γυάλινα μπουκάλια και τα μενού τους είναι τυπωμένα σε 100% ανακυκλωμένο χαρτί. Η ενέργεια που καταναλώνουν παράγεται από φωτοβολταϊκά τοποθετημένα στις οροφές των κτιρίων, τα οποία διαθέτουν ειδικά δίκτυα ύδρευσης σχεδιασμένα για τον περιορισμό της κατανάλωσης νερού.
Για πρώτη φορά από τότε που η γνωστή αλυσίδα Starbucks έκανε τη μεγάλη στροφή υιοθετώντας, πριν απο 15 χρόνια, τις πρώτες πράσινες πρακτικές, η πανίσχυρη αμερικανική «Εθνική Ενωση Εστιατόρων», συμβουλεύει μέσω ειδικής ιστοσελίδας (conserve.restaurant.org) όσους ενδιαφέρονται να καταστήσουν την επιχείρηση τους λιγότερο ενεργοβόρα. Και οι ιδέες δεν λείπουν, όπως αποδεικνύει απόφαση αλυσίδας πιτσαρίας στη Φλόριντα να χρησιμοποιεί υβριδικά οχήματα για τις κατ' οίκον παραδόσεις της οργανικής πίτσας που φτιάχνεται από οργανικά, εποχικά, τοπικά λαχανικά.
Πρόσφατο άρθρο του περιοδικού Τime Out του Λονδίνου, ανέφερε πως και στη βρετανική πρωτεύουσα, παρότι η τάση πολλών εστιατορίων είναι να στρέφονται σε πιο οικολογικές επιλογές, προτιμώντας για παράδειγμα το νερό της βρύσης από το εμφιαλωμένο ή αποκλείοντας τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα από την κουζίνα τους, εξακολουθούν να τίθενται πολλά ερωτήματα ως προς την κατανάλωση ενέργειας, την παραγωγή απορριμμάτων, την παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα, ζητήματα που προβληματίζουν τους επιχειρηματίες που επιθυμούν πραγματικά να κάνουν μια πιο ουσιαστική πράσινη στροφή.
Μια τέτοια στροφή έκανε πριν από μερικά χρόνια η ιδιοκτήτρια του παμπ Duke of Cambridge στο Ισλινγκτον του Λονδίνου, Γκίτι Σινγκ, η οποία αποφάσισε να καταστήσει την επιχείρησή της φιλικότερη προς το περιβάλλον, χρησιμοποιώντας εναλλακτικές μορφές ενέργειας, και χρησιμοποιώντας στην κουζίνα της μόνον οργανικά υλικά. Ακόμη και τα ψάρια που καταναλώνει ο πελάτης έχουν την έγκριση της αρμόδιας επιτροπής για την αλιεία (Μarine Conservation Society), ενώ το κρέας προέρχεται από οργανικές φάρμες και το 80% των λαχανικών από λαχανόκηπους του ευρύτερου Λονδίνου.
Αυξάνονται οι οικο-σεφ
Η κ. Σινγκ δεν είναι μόνη. Στο Λονδίνο σήμερα, όπως αναφέρει το Time Out, μεγαλώνει διαρκώς ο αριθμός των οικο - σεφ, οι οποίοι εκτός του ότι χρησιμοποιούν μόνο βιολογικά, εποχικά υλικά που παράγονται τοπικά, στοχεύοντας στη μείωση του ενεργειακού τους αποτυπώματος, προσπαθούν να πείσουν τους καταναλωτές ότι οι πράσινες επιλογές στα εστιατόρια δεν αποτελούν γαστρονομική θυσία.
Αρκεί, ωστόσο, η υιοθέτηση μιας φιλικότερης προς το περιβάλλον νοοτροπίας για να καταστήσει μια επιχείρηση πράσινη; Τι μπορεί να πει κανείς για την περίπτωση της αλυσίδας ΜcDonald, η οποία αποτελεί σύμβολο μαζικής κατανάλωσης βιομηχανικά παραγόμενης τροφής; Πριν από λίγο καιρό, η εταιρεία εγκαινίασε στη Βόρειο Καρολίνα το τρίτο της «πράσινο» εστιατόριο. Χρησιμοποιώντας τη τελευταία λέξη της τεχνολογίας, το κτίριο είναι κατά 40% λιγότερο ενεργοβόρο από το προηγούμενο αντίστοιχο που κατασκευάστηκε στο Σικάγο και στοχεύει να λάβει την αντίστοιχη πιστοποίηση από το Αμερικανικό Συμβούλιο Πράσινων Κτιρίων.
Θα σημάνει άραγε αυτή η στροφή και μια ουσιαστική στροφή των ΜacDonalds στη χρήση βιολογικών λαχανικών, πουλερικών ελευθέρας βοσκής, και κρέατος που δεν παράγεται στις τεράστιες βιομηχανικές μονάδες, αλλά σε μικρές κτηνοτροφικές μονάδες όπου τα ζώα μεγαλώνουν φυσιολογικά; Ή μήπως απλώς πρόκειται για ένα ακόμη τέχνασμα του μάρκετινγκ κινούμενο μέσα στο πνεύμα της εποχής;
Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012
Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012
Πρέπει να επενδύσουμε σε φυλακές
Το πάρτι της διαφθοράς και λεηλασίας του ελληνικού κράτος καλά κρατεί εδώ και αρκετά χρόνια. Μόλις τώρα όμως άρχισε και φανερώνεται η πραγματική διάσταση αυτής της λεηλασίας.
Λίγο πολύ, όλοι μας ξέραμε ότι υπήρχε αυτή η διαφθορά... την νιώθαμε, την μυρίζαμε και την ακούγαμε. Όταν όμως κάποιος τολμούσε να πει ότι υπάρχει αυτή η διαφθορά, έβγαιναν κάποιοι άλλοι να τον φάνε και να του ζητήσουν να το αποδείξει. Οι ίδιοι οι κλέφτες πολλές φορές τολμούσαν να κάνουν αγωγές, στο όνομα ότι κάποιος τους είπε κλέφτη.
Στον ΕΛΓΑ λοιπόν ακούσαμε ότι περίπου 1.500 άτομα έχουν πάρει από 150.000 – 750.000 ευρώ σε αποζημιώσεις - μαϊμού τα τελευταία τρία χρόνια.
Μάλιστα, τα πορίσματα του ΕΛΓΑ για αυτές τις αποζημιώσεις συντάσσονταν σε βουλευτικά γραφεία!!!
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που δεν έχουμε αγροτική παραγωγή. Όταν πληρώνεται κάποιος για να κάνει... τίποτα, για ποιο λόγο να δουλέψει; Όταν κάποιος κάνει περισσότερα λεφτά από τις επιδοτήσεις και τις μαϊμού αποζημιώσεις, χαζός είναι να δουλέψει; Για ποιο λόγο ορισμένοι να δουλεύουν και να παράγουν, όταν μπορούν να κάνουν περισσότερα λεφτά συμπληρώνοντας μια αίτηση για μια εικονική αποζημίωση;
Επόμενο είναι να πουλάνε ντομάτες οι Ολλανδοί στα ράφια του νομού Ηλείας.
Που πήγαν όλοι αυτοί που έκλειναν τους δρόμους και απαιτούσαν 500 εκατ. ευρώ πριν μερικά χρόνια, στο όνομα του ότι τα δικαιούνται; Και που είναι οι πολιτικοί παρατρεχάμενοι που τους υποστήριζαν; Που είναι τώρα οι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές, που απαιτούσαν να τους δώσουμε αυτά τα 500 εκατ. ευρώ;
Ποιοι είναι αυτοί που έχουν φεσώσει το ελληνικό κράτος με 4 δισ. ευρώ, αλλά κανένας δεν δίνει ονόματα; Και ποιοι είναι αυτοί που δεν δίνουν ονόματα; Με τι δικαίωμα δεν δίνουν ονόματα;
Ολόκληρη φασαρία έγινε για 10 ολόκληρες μέρες για ένα εκατομμύριο που δεν ήταν καν κλεμμένο και δεν δίνουμε ονόματα για 4 δισ. ευρώ;;
Ερώτηση: Αν ο ΕΛΓΑ ήταν ιδιωτικός θα μπορούσαν να γίνουν αυτές οι απάτες; Αν οι αγρότες θέλουν να ασφαλίσουν την αγροτική τους παραγωγή, ο μοναδικός τρόπος είναι να αναλάβει αυτή την ασφάλιση ο ιδιωτικός τομέας.
Δεν χρειαζόμαστε τον ΕΛΓΑ. Τον ΕΛΓΑ θα πρέπει να τον κλείσουμε αύριο το πρωί και να αντικατασταθεί από ασφαλιστικές εταιρείες που θέλουν να πουλήσουν αγροτική ασφάλεια. Δεν ξέρω αν υπάρχουν ιδιωτικές εταιρείες που κάνουν αυτή τη δουλειά αλλού. Αν δεν υπάρχουν, καλό είναι να ξεκινήσει αυτή η δουλειά από την Ελλάδα.
Αν είναι στο όνομα του να έχουμε αγροτική ασφάλιση, να μας κοστίζει η ασφάλιση περισσότερο από την ίδια την παραγωγή, να μας λείπει το βύσσινο και ίσως καλά κάνουμε που αγοράζουμε ντομάτες από τους Ολλανδούς.
Αν είμαστε τόσο άχρηστοι που δεν μπορούμε να φτιάξουμε έναν οργανισμό που να μπορεί να ελέγχει και να επαληθεύει τι πληρώνει, τότε ίσως δεν θα πρέπει να υπάρχει.
Όχι μόνο θα πρέπει να αποκαλυφτούν τα ονόματα όλων αυτών που πήραν αυτά τα λεφτά, όχι μόνο θα πρέπει να επιστραφούν, αλλά θα πρέπει να αποκαλυφτούν και οι βουλευτές των περιοχών αυτών, αλλά και ποιοι έκαναν τις μελέτες για αυτές τις αποζημιώσεις.
Επίσης, προτείνω με κονδύλια του ΕΣΠΑ να φτιάξουμε μια φυλακή χωρητικότητας 10.000 ατόμων, διότι και σε αυτό υστερούμε. Έχουμε από τα μικρότερα ποσοστά πληθυσμού στη φυλακή στο δυτικό κόσμο. Όχι όμως διότι δεν διαπράττονται εγκλήματα (διαπράττονται με το παραπάνω), αλλά διότι δεν έχουμε τα λεφτά να συντηρούμε την επιπλέον χωρητικότητα.
Και έτσι όπως βλέπω τα πράγματα αγαπητέ αναγνώστη, συμφέρει να πληρώνουμε να έχουμε ορισμένους στη φυλακή, παρά να είναι ελεύθεροι.
Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012
Ελληνική διάνοια θεμελίωσε την «Πράσινη Χημεία»!
Paul T. Anastas.
Eνας Ελληνας επιστήμονας, ο οποίος έχει ήδη θέση στην ιστορία!
Είναι ο Διευθυντής του Κέντρου «Πράσινης Χημείας & Μηχανικής» του Yale. Η επιλογή του προέδρου Obama για το γραφείο «Ερευνας και Ανάπτυξης». Διότι είναι ο πρώτος που έστρεψε την έρευνα σε χημικά προϊόντα «φιλικά προς το περιβάλλον» και «μη τοξικά», συνδέοντας το περιβαλλοντικό με το οικονομικό όφελος. Παγκοσμίως αποκαλείται «Πατέρας της Πράσινης Χημείας». Διότι το 1991 επινόησε τον όρο και μαζί με τον John C. Warner, όρισε τις «12 Αρχές της Πράσινης Χημείας»,
οι οποίες «αποτελούν πλέον βασική ύλη σχεδόν σε όλα τα εκπαιδευτικά Ιδρύματα του κόσμου».
«What do you get when you cross a mad scientist with a bureaucrat?
-Paul Anastas, the assistant administrator of U.S. EPAs Office of Research and Development!».
Έτσι αρχίζει άρθρο των «New York Times» για τον σπουδαίο επιστήμονα.
«People ask me how I came up with the name «green chemistry» in 1991, and they think I’m joking when I say green is the colour of nature but in the United States green is also the colour of our money. It’s always been about how you meet your environmental and economic goals simultaneously», περιγράφει ο ίδιος.
Ο Paul Anastas αποκαλείται «πατέρας της πράσινης χημείας» επειδή με τις έρευνες (σχετικά με το σχεδιασμό, την κατασκευή και τη χρήση ελάχιστα τοξικών, φιλικών προς το περιβάλλον χημικών ουσιών) και τις 12 Αρχές που θεμελίωσε, «επιβλήθηκε» στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα και «υποχρέωσε» την βιομηχανία να υπακούσει στις «πράσινες εντολές του». Είναι επίσης, υπέρμαχος της επιστήμης της βιωσιμότητας και της καινοτομίας για την προστασία του περιβάλλοντος. Ο Paul Anastas διαθέτει μεγάλη εμπειρία σε ηγετικές θέσεις στην κυβέρνηση, τον ακαδημαϊκό κλάδο και τον ιδιωτικό τομέα.
Ποιες είναι οι 12 Αρχές της Πράσινης Χημείας;
Πρόληψη
1. Είναι προτιμότερο να προλαμβάνουμε τα απόβλητα από το να κατεργαζόμαστε ή να καθαρίζουμε τα απόβλητα αφού σχηματιστούν.
It is better to prevent waste than to treat or clean up waste after it is formed.
Οικονομία Ατόμων
2. Οι μέθοδοι σύνθεσης πρέπει να σχεδιάζονται έτσι ώστε όλα τα άτομα των προϊόντων ή όσον το δυνατόν περισσότερα να συμμετέχουν στο τελικό προϊόν.
Synthetic methods should be designed to maximize the incorporation of all materials used in the process into the final product.
Λιγότερο επικίνδυνες χημικές συνθέσεις
3. Σχεδιασμός συνθετικών μεθόδων ώστε να χρησιμοποιούν και να δημιουργούν ουσίες που έχουν ελάχιστη ή καθόλου τοξικότητα στον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Wherever practicable, synthetic methodologies should be designed to use and generate substances that possess little or no toxicity to human health and the environment.
Σχεδιασμός ασφαλέστερων χημικών προϊόντων
4. Τα χημικά προϊόντα πρέπει να σχεδιάζονται έτσι ώστε να είναι αποτελεσματικά για τον σκοπό που σχεδιάστηκαν με ελαχιστοποίηση της τοξικότητάς των.
Chemical products should be designed to preserve efficacy of function while reducing toxicity.
Ασφαλέστεροι διαλύτες και βοηθητικά μέσα
5. Η χρήση διαλυτών να αποφεύγεται ή όπου χρησιμοποιούνται να είναι αβλαβείς.
The use of auxiliary substances (e.g. solvents, separation agents, etc.) should be made unnecessary wherever possible and innocuous when used.
Σχεδιασμός για ενεργειακή αποτελεσματικότητα
6. Μείωση της απαιτούμενης ενέργειας στις διάφορες χημικές διεργασίες και όπου είναι δυνατόν να γίνονται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και ατμοσφαιρική πίεση.
Energy requirements should be recognized for their environmental and economic impacts and should be minimized. Synthetic methods should be conducted at ambient temperature and pressure.
Χρήση ανανεώσιμων πρώτων υλών
7. Οι πρώτες ύλες πρέπει να είναι ανανεώσιμες.
A raw material or feedstock should be renewable rather than depleting wherever technically and economically practicable.
Μείωση ενδιαμέσων παραγώγων
8. Μη απαραίτητα παράγωγά όπως προστατευτικές ομάδες, προστασία αποπροστασία, προσωρινές τροποποιήσεις φυσικών και/ή χημικών διεργασιών πρέπει να ελαχιστοποιηθούν ή να αποφεύγονται διότι τα στάδια αυτά απαιτούν επιπλέον αντιδραστήρια και δημιουργούν απόβλητα.
Reduce derivatives - Unnecessary derivatization (blocking group, protection/ deprotection, temporary modification) should be avoided whenever possible.
Κατάλυση
9. Καταλυτικά αντιδραστήρια, κατά το δυνατόν εκλεκτικά, υπερέχουν των αντιδραστηρίων που επιβάλλει η στοιχειομετρία της αντίδρασης.
Catalytic reagents (as selective as possible) are superior to stoichiometric reagents.
Σχεδιασμός αποικοδομήσιμων προϊόντων
10. Προϊόντα που αποικοδομούνται στο περιβάλλον προς μη τοξικά προϊόντα και δεν διατηρούνται ανέπαφα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Chemical products should be designed so that at the end of their function they do not persist in the environment and break down into innocuous degradation products.
Ανάλυση πραγματικού χρόνου για πρόληψη της ρύπανσης
11. Ανάπτυξη μεθόδων ανάλυσης πραγματικού χρόνου που θα επιτρέπουν τον έλεγχο των διεργασιών όσον αφορά το σχηματισμό επικίνδυνων ουσιών.
Analytical methodologies need to be further developed to allow for real-time, in-process monitoring and control prior to the formation of hazardous substances.
Ασφαλέστερη χημεία για την πρόληψη ατυχημάτων
12. Οι χρησιμοποιούμενες και παραγόμενες ουσίες σε μία χημική διεργασία πρέπει να επιλέγονται έτσι ώστε να υπάρχει ελάχιστη πιθανότητα χημικών ατυχημάτων συμπεριλαμβανομένων των εκπομπών, εκρήξεων και ανάφλεξης.
Substances and the form of a substance used in a chemical process should be chosen to minimize potential for chemical accidents, including releases, explosions, and fires.
ξεκίνησε την καριέρα του ως χημικός του Environmental Protection Agency, όπου ανήλθε στις θέσεις του επικεφαλής του Κλάδου Βιομηχανικής Χημείας και του διευθυντή του Προγράμματος Πράσινης Χημείας των ΗΠΑ. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στο EPA επινόησε τον όρο «Πράσινη Χημεία».
«Είναι η χρήση ενός συνόλου αρχών, με την εφαρμογή των οποίων μειώνεται ή εξαλείφεται η χρήση ή, η δημιουργία επικίνδυνων ουσιών στις διεργασίες σχεδιασμού, παραγωγής και εφαρμογής των χημικών προϊόντων», όπως ορίζεται από τον ίδιο.
Συγχρόνως, όμως, η Πράσινη Χημεία, εκτός από το χρώμα της Φύσης, έχει και το «χρώμα του χρήματος».
«Το να γίνει κανείς πιο «πράσινος» αποδεικνύεται σοφή οικονομική κίνηση, καθώς οι βελτιώσεις μπορούν να βοηθήσουν τις φαρμακοβιομηχανίες να εξοικονομήσουν 10-15 δισ. δολάρια το χρόνο για κάθε εμπορικά επιτυχημένο φάρμακό τους», τονίζει ο Μπαζ Κιου, ο οποίος εισήγαγε την «Πράσινη χημεία» στη φαρμακοβιομηχανία Ρfizer πριν από μια 10ετία.
Ούτως ή άλλως το πρόγραμμα RΕΑCΗ της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το οποίο έχει τεθεί σε ισχύ από το 2007, έχει ως στόχο να περιορίσει ή και να απαγορεύσει τη χρήση ορισμένων χημικών που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στην αγορά.
Εντάχθηκε στο δυναμικό του Yale τον Ιανουάριο του 2007, ως διευθυντής του Πανεπιστημιακού Κέντρου του Yale για την Πράσινη Χημεία και την Πράσινη Μηχανική.
«Ο Παύλος είναι ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη στιγμή για την κρίσιμη αυτή θέση», είχε δηλώσει ο James Gustave Speth, κοσμήτορας της Σχολής του Yale Δασολογίας & Περιβαλλοντικών Μελετών.
«Χρειαζόμαστε μια επιστροφή στην επιστήμη με βάση τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς, και ο Παύλος είναι το πρόσωπο για να βοηθήσει να οδηγήσει αυτήν την προσπάθεια».
Πριν από την ένταξή του στο Πανεπιστήμιο του Yale, ο κ. Αναστάς ήταν ιδρυτικός διευθυντής του Ινστιτούτου «Πράσινης Χημείας», η οποία έχει έδρα στην Αμερικανική Χημική Εταιρεία στην Ουάσιγκτον.
Ο κ. Ανάστας αποτέλεσε επιλογή του Προέδρου Ομπάμα για τη διεύθυνση του Γραφείου Έρευνας και Ανάπτυξης. Εργάστηκε ως Επιστημονικός Σύμβουλος στις Ηνωμένες Πολιτείες στην Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος, καθώς και Βοηθός Διοικητή του Οργανισμού για την Έρευνα και την Ανάπτυξη, που διορίζονται από τον Πρόεδρο.
Ερευνητική δραστηριότητα
Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του έχουν επικεντρωθεί στο σχεδιασμό ασφαλέστερων χημικών προϊόντων, βιολογικών πολυμερών, και νέων μεθόδων χημικής σύνθεσης που να είναι πιο αποτελεσματική και λιγότερο επικίνδυνη για το περιβάλλον.
Ο στόχος της έρευνάς του είναι να επιτευχθεί καλύτερη κατανόηση της μοριακής βάσης της αειφορίας (sustainability). Το πλαίσιο του σχεδιασμού των Αρχών της «Πράσινης Χημείας» επιδιώκει τη βελτιστοποίηση των συνθετικών οδών και το σχεδιασμό του προϊόντος με ελάχιστη τοξικότητα και υλικά / χαμηλής ενεργειακής απόδοσης.
Κατά τη διαδικασία του σχεδιασμού συστημάτων «Πράσινης Χημείας» διερευνήθηκαν νέα χημικά συστήματα που επιτυγχάνουν αποτελεσματικούς μετασχηματισμούς και διαχωρισμούς με τη χρήση τεχνικών ενσωματωμένων συνθετικών και μοριακής μηχανικής.
Παράλληλα, ο κ. Ανάστας έχει πλούσιο συγγραφικό έργο στο θέμα της βιωσιμότητας, πράσινης χημείας και πράσινης τεχνολογίας, έχοντας δημοσιεύσει 10 βιβλία μεταξύ των οποίων τα Benign by Design, Designing Safer Polymers, Green Engineering, Green Chemistry: Theory and Practice (μαζί με τον John Warner).
Διακρίσεις
EPA Silver Medal - Design and Development EPA’s Green Chemistry Program, 1997
Vice-President’s Hammer Award – Green Chemistry Program, 1998
EPA Bronze Medal - Development of Green Chemistry Expert System, 1999
Joseph Seifter Award for Scientific Excellence in Risk Assessment, 1999
Nolan Sommer Award - Distinguished Contributions to Chemistry, 1999
Special Professor, University of Nottingham, 1999
Honorary Professor, Queens University, Belfast, N. Ireland, 2001
Erskine Scholar, University of Canterbury, New Zealand, 2002
Greek Chemical Society Award for Contributions to Chemistry, 2002
Inaugural Canadian Green Chemistry Medal, Montreal, Canada, 2004
Scientific American 50 Award, Policy Innovation, 2005
H. John Heinz III Award, Environment, 2006
Honorary Doctorate, Queen’s University, Belfast, 2007
John Jeyes Award, Royal Society of Chemistry, 2007
Annual Leadership in Science Award, Council of Scientific Society Presidents, 2008
ICIS Top Forty Individuals to the Chemical Industry, 2008
http://en.wikipedia.org/wiki/Natural_Products_Association"Natural Products Association, 2011
paul.anastas@yale.edu
Web sites:
http://www.greenchemistry.yale.edu
http://www.chem.yale.edu/faculty/anastas.html
Ραδιοφωνική συνέντευξη του «πατέρα της Πράσινης Χημείας» P. Anastas:
http://whyy.org/cms/radiotimes/2011/02/10/paul-t-anastas-the-father-of-green-chemistry/
Το πορτραίτο του κ. Anastas στους «New York Times»:
http://www.nytimes.com/gwire/2011/06/20/20greenwire-green-chemistry-guru-charting-new-course-for-e-47583.html
Η Πράσινη Χημεία στην Ελλάδα
http://www.chemistry.upatras.gr/greenchemistry/Green%20Chemistry%20in%20Greece%20gr.htm
Γιατί σχετίζουμε την Πράσινη Χημεία με τα Nobel;
«In the statement for the 2005 Nobel Prize for Chemistry for «the development of the metathesis method in organic synthesis» (awarded jointly to Yves Chauvin, Robert H. Grubbs and Richard R. Schrock), the Nobel Prize Committee states, «this represents a great step forward for «Green Chemistry», reducing potentially hazardous waste through smarter production. Metathesis is an example of how important basic science has been applied for the benefit of man, society and the environment».