Ο Κενυάτης δρομέας μεγάλων αποστάσεων , ο Abel Mutai ήταν μόλις λίγα μέτρα από τη γραμμή του τερματισμού, αλλά μπερδεύτηκε από την πινακίδα και σταμάτησε, νομίζοντας ότι είχε τελειώσει τον αγώνα. Ένας Ισπανός δρομέας, ο Ivan Fernandez, τρέχοντας πίσω του συνειδητοποίησε τι συνέβαινε με τον συναγωνιστή του και άρχισε να φωνάζει στον Κενυάτη, ′′ Συνέχισε να τρέχεις, Συνέχισε να τρέχεις !". Ο Abel Mutai δεν ήξερε ισπανικά και δεν το καταλάβαινε. Στο τέλος μιας κούρσας μεταξύ ανταγωνιστών παγκόσμιας κλάσης, ο Ιβάν Φερνάντεζ ενθάρρυνε τον Αμπέλ Μουτάι να διεκδικήσει την νίκη.
Όταν ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Ιβάν γιατί το έκανε αυτό. Ο Ιβάν απάντησε, ′′ Το όνειρό μου είναι ότι μια μέρα μπορούμε να έχουμε ένα είδος ζωής στην οποία να πιέζουμε ο ένας τον άλλον και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον για να κερδίσουμε όλοι μαζί .
Ο δημοσιογράφος συνέχισε ′′ Μα γιατί αφήσατε τον Κενυάτη να κερδίσει?"
Ο Ιβάν απάντησε, ′′ Δεν τον άφησα να κερδίσει, θα κέρδιζε ήδη. Ο αγώνας ήταν δικός του."
Ο δημοσιογράφος επέμεινε, ′′ Αλλά θα μπορούσες να είχες κερδίσει!"
Ο Ιβάν τον κοίταξε και του απάντησε, ′′ Αλλά ποιο θα ήταν το αξίωμα της νίκης μου; Ποια θα ήταν η τιμή σε αυτό το μετάλλιο; Τι θα σκεφτόταν η μητέρα μου γι ' αυτό?"
Οι αξίες περνούν από γενιά σε γενιά. Τι αξίες διδάσκουμε στα παιδιά μας; Ας μην διδάσκουμε στα παιδιά μας τους λάθος τρόπους και μέσα να κερδίζουν. Αντί γι ' αυτό ας περάσουμε την ομορφιά και την ανθρωπιά μιας προσφοράς βοήθειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου