Συνέντευξη έδωσε ο συγγραφέας JonathanSafran Foer στην ιστοσελίδα Big Think, στην οποία αναφέρεται στο πραγματικό οικονομικό και οικολογικό κόστος του «γρήγορου» φαγητού και της κρεατοφαγίας, όπως και στις τακτικές που ακολουθούν οι εταιρείες τροφίμων για να παραπλανούν τους καταναλωτές.
Αν οι καταναλωτές γνώριζαν το πραγματικό κόστος ενός παιδικού γεύματος σε ταχυφαγείο, θα άλλαζαν τον τρόπο διατροφής τους;
Jonathan Safran Foer: Δεν νομίζω πως πρέπει να το νιώσει αυτό μόνο ο καταναλωτής, αλλά κυρίως οι εταιρείες. Έγινε μια μελέτη η οποία υπολόγιζε το περιβαλλοντικό κόστος ενός μπέργκερ των 50 λεπτών στο fast-food. Χωρίς να συμπεριλάβουμε το κόστος για την ανθρώπινη υγεία ή το ερώτημα των συνθηκών ζωής των ζώων, η έρευνα κατέληξε ότι το μπέργκερ κοστίζει 200 δολάρια. Αυτός είναι ένας πραγματικός και όχι υποθετικός αριθμός.
Ξέρετε, είναι το μεγαλύτερο κόστος της παγκόσμιας θέρμανσης. Θεωρείται υπεύθυνο για περισσότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από όλους τους υπόλοιπους παράγοντες και με βάση τον ΟΗΕ αποτελεί έναν από τους 2-3 βασικούς υπαίτιους των σημαντικών οικολογικών προβλημάτων τοπικώς και διεθνώς. Άρα το πληρώνουμε και έχετε δίκιο: Υπάρχει απόσταση μεταξύ των καταναλωτών και του κόστους αυτού. Όταν πληρώνουμε στο ταμείο μας φαίνεται φθηνό.
Υπάρχουν πάντως άνθρωποι στις ΗΠΑ που δεν έχουν πρόσβαση σε εναλλακτικές λύσεις και ζουν σε αυτό που αποκαλούμε «αστικές διατροφικές ερήμους». Το να ζητάμε από αυτούς να τρέφονται διαφορετικά είναι άδικο. Πρέπει να ζητάμε από τον καθένα να αλλάζει ανάλογα με τις δυνατότητές του. Άρα, οι περισσότεροι αναγνώστες μας θα δυσκολευτούν ίσως να αναζητήσουν διαφορετικές πηγές τροφής.
Είναι γεγονός ότι η αγορά καλού κρέατος είναι πολύ ακριβότερη από την αγορά φθηνού κρέατος. Αλλά πάντοτε ο φθηνότερος τρόπος διατροφής είναι η χορτοφαγία και πάντοτε είναι και ο υγιέστερος τρόπος για το σώμα και για το περιβάλλον. Ο κόσμος θα έπρεπε να κοιτά το μενού στο εστιατόριο για να βρει τις φθηνότερες επιλογές. Ανάμεσά τους, οι τα περισσότερα πιάτα θα είναι δίχως κρέας.
Πως εκμεταλλεύεται η βιομηχανία τροφίμων την ορολογία για να εξαπατήσει τον καταναλωτή;
JSF: Η βιομηχανία είναι τρομερά απατηλή. Αναγνωρίζει ότι οι πολίτες ενδιαφέρονται για αυτά τα θέματα. Τα αυγά ελευθέρας βοσκής είναι ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος τομέας στον κλάδο των τροφίμων στις ΗΠΑ όχι λόγω της ευαισθησίας των παραγωγών, αλλά λόγω της νοοτροπίας του κοινού. Ο κόσμος καταλαβαίνει ότι είναι λάθος η τοποθέτηση των πτηνών σε μικροσκοπικά κλουβιά. Άρα, αν και η γεύση και η ποιότητα των αυγών ελευθέρας βοσκής δεν είναι καλύτερη, τα προτιμούν.
Το πρόβλημα είναι ότι η βιομηχανία έχει βρει τρόπους να εκμεταλλεύεται τις ανησυχίες μας. Μας ζητά περισσότερα λεφτά για κάτι που είναι ακριβώς το ίδιο. Στην περίπτωση των αυγών, τα ελευθέρας βοσκής τα βρίσκουμε σε κάθε ράφι του σούπερ μάρκετ, ακόμα και στα μενού των εστιατορίων. Η αρμόδια ρυθμιστική αρχή όμως στις ΗΠΑ δεν καθορίζει την έννοια αυτή. Άρα δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Θα μπορούσατε εσείς να μεγαλώνετε 100 κότες στο μπάνιο σας και τα αυγά θα θεωρούνταν ελευθέρας βοσκής. Αυτό θα έπρεπε να εξοργίζει την κοινή γνώμη.Όσον αφορά τα αυγά καλλιέργειας «εκτός κλουβιού», η έννοια αυτή ορίζεται, αλλά με ασάφεια. Δεν σημαίνει πως δεν μπορεί κάποιος κτηνοτρόφος να έχει 60.000 κότες σε έναν μικρό σχετικά χώρο. Αυτό που χρειαζόμαστε λοιπόν είναι σαφείς ορισμούς και να απομακρύνουμε τις παραπλανητικές αυτές ενδείξεις από τις συσκευασίες. Είδατε ποτέ στην συσκευασία μια εικόνα ενός χώρου εκτροφής δίχως παράθυρα; Όχι. Αυτό που βλέπετε είναι ίσως ένας αγρότης με μια τσουγκράνα σε ένα λιβάδι. Αυτά είναι αηδίες και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου