Κάποιος υπουργός πριν λίγο καιρό είπε,πλέον δεν βλέπουμε ανθρώπους να ψάχνουν τα σκουπίδια κλπ.
Παρασκευή 17/3/2017 23.30 βραδινό περπάτημα στη κεντρική πλατεία Ν. Σμύρνης κόσμος πάει κόσμος έρχεται γεμάτα τα μπαράκια, όλοι μες την τρελή χαρά. Ανάμεσα σε όλους αυτούς μια ανθρώπινη ύπαρξη σέρνετε,ψάχνει τα καλάθια των άχρηστων για κάτι φαγώσιμο, κοντοστάθηκα και παρατηρούσα τον κόσμο οι περισσότεροι αδιάφοροι,κάποιοι έριχναν κλεφτές ματιές με μια έκφραση λύπησης η απέχθειας.
Πετάχτηκα μέχρι τα everest να αγοράσω κάτι φαγώσιμο και ένα γάλα, έκανα τον κύκλο και τον πέτυχα στο πρώτο cafe δίπλα στην τράπεζα Πειραιώς να ζητάει τσιγάρο . Μόλις απομακρύνθηκε από το cafe τον πλησίασα και του έδωσα την σακούλα, με έκπληξη με κοίταξε και με ευχαρίστησε τον ρώτησα το όνομα του και του είπα το δικό μου .ανοίχτηκε πιάσαμε συζήτηση μου είπε το επάγγελμα που έκανε οδοντοτεχνίτης,οτι η ζωή του τα έφερε πολύ ανάποδα και ότι πριν λίγες ημέρες στην καβάτσα που κοιμότανε του κλέψανε τα λίγα πράγματα που είχε,ότι ήταν άρρωστος κλπ. τον ρώτησα για διάφορα που ακούω φιλανθρωπίες , κοινωνικά παντοπωλεία , φαρμακεία κλπ. μην ακούς πολλά μου λέει δεν είναι όλα προσβάσιμα, είπαμε πολλά ήταν ένας λογικός συζητήσιμος άνθρωπος ,για μια στιγμή μου ζήτησε τσιγάρο δεν καπνίζω του είπα , πετάχτηκα απέναντι στο cafe που είχε περάσει πριν και ζήτησα τσιγάρο από μια παρέα νεαρών, έχουμε μόνο στριφτό μου απάντησαν στρίψε ένα σε παρακαλώ μου στρίβει και το δίνω στον Χάρη, με ευχάριστε πάλι και με όλο παράπονο μου λέει εμενα γιατί δεν μου δώσανε?
Τι να σου πω ρε Χάρη τώρα του λέω και του δίνω λίγα χρήματα να πάρει τσιγάρα η ότι άλλο θέλει,με ρωτάει γιατί τα κάνεις αυτά για εμένα δεν με ξέρεις,σαν συνάνθρωπος του απαντάω και το πιο σημαντικό ότι και εγώ κάποια στιγμή μπορεί να βρεθώ στην θέση σου,τον είδα να βουρκώνει να σου πω κάτι μου λέει δεν μου λείπουν τόσο πολύ τα υλικά αγαθά όσο η ανθρώπινη επαφή με κάποιον να μιλήσω να όπως τώρα μαζί, η σειρά μου να βουρκώσω και πριν βρεθώ σε πολύ δύσκολη θεση τον καληνύχτισα, μαθαίνοντας πριν που μπορώ να τον βρω στο κέντρο της Αθήνας του υποσχέθηκα μπουφάν κλπ. (Ήταν ένας άνθρωπος 45 ετών και φαινόταν για 60) Η φωτογραφία ήταν πριν την συζήτηση και τον ενημέρωσα ότι τον έχω τραβήξει χωρίς να φαίνεται το πρόσωπο και ότι εάν ήθελε θα την έσβηνα, μου απάντησε όχι κατηγορηματικά και το πρόσωπο να φαινόταν δεν με νοιάζει δεν έχω πια αξιοπρέπεια,μην το λες αυτό του απάντησα νευριασμένος είσαι πιο αξιοπρεπείς από πολλούς δήθεν.
Παρασκευή 17/3/2017 23.30 βραδινό περπάτημα στη κεντρική πλατεία Ν. Σμύρνης κόσμος πάει κόσμος έρχεται γεμάτα τα μπαράκια, όλοι μες την τρελή χαρά. Ανάμεσα σε όλους αυτούς μια ανθρώπινη ύπαρξη σέρνετε,ψάχνει τα καλάθια των άχρηστων για κάτι φαγώσιμο, κοντοστάθηκα και παρατηρούσα τον κόσμο οι περισσότεροι αδιάφοροι,κάποιοι έριχναν κλεφτές ματιές με μια έκφραση λύπησης η απέχθειας.
Πετάχτηκα μέχρι τα everest να αγοράσω κάτι φαγώσιμο και ένα γάλα, έκανα τον κύκλο και τον πέτυχα στο πρώτο cafe δίπλα στην τράπεζα Πειραιώς να ζητάει τσιγάρο . Μόλις απομακρύνθηκε από το cafe τον πλησίασα και του έδωσα την σακούλα, με έκπληξη με κοίταξε και με ευχαρίστησε τον ρώτησα το όνομα του και του είπα το δικό μου .ανοίχτηκε πιάσαμε συζήτηση μου είπε το επάγγελμα που έκανε οδοντοτεχνίτης,οτι η ζωή του τα έφερε πολύ ανάποδα και ότι πριν λίγες ημέρες στην καβάτσα που κοιμότανε του κλέψανε τα λίγα πράγματα που είχε,ότι ήταν άρρωστος κλπ. τον ρώτησα για διάφορα που ακούω φιλανθρωπίες , κοινωνικά παντοπωλεία , φαρμακεία κλπ. μην ακούς πολλά μου λέει δεν είναι όλα προσβάσιμα, είπαμε πολλά ήταν ένας λογικός συζητήσιμος άνθρωπος ,για μια στιγμή μου ζήτησε τσιγάρο δεν καπνίζω του είπα , πετάχτηκα απέναντι στο cafe που είχε περάσει πριν και ζήτησα τσιγάρο από μια παρέα νεαρών, έχουμε μόνο στριφτό μου απάντησαν στρίψε ένα σε παρακαλώ μου στρίβει και το δίνω στον Χάρη, με ευχάριστε πάλι και με όλο παράπονο μου λέει εμενα γιατί δεν μου δώσανε?
Τι να σου πω ρε Χάρη τώρα του λέω και του δίνω λίγα χρήματα να πάρει τσιγάρα η ότι άλλο θέλει,με ρωτάει γιατί τα κάνεις αυτά για εμένα δεν με ξέρεις,σαν συνάνθρωπος του απαντάω και το πιο σημαντικό ότι και εγώ κάποια στιγμή μπορεί να βρεθώ στην θέση σου,τον είδα να βουρκώνει να σου πω κάτι μου λέει δεν μου λείπουν τόσο πολύ τα υλικά αγαθά όσο η ανθρώπινη επαφή με κάποιον να μιλήσω να όπως τώρα μαζί, η σειρά μου να βουρκώσω και πριν βρεθώ σε πολύ δύσκολη θεση τον καληνύχτισα, μαθαίνοντας πριν που μπορώ να τον βρω στο κέντρο της Αθήνας του υποσχέθηκα μπουφάν κλπ. (Ήταν ένας άνθρωπος 45 ετών και φαινόταν για 60) Η φωτογραφία ήταν πριν την συζήτηση και τον ενημέρωσα ότι τον έχω τραβήξει χωρίς να φαίνεται το πρόσωπο και ότι εάν ήθελε θα την έσβηνα, μου απάντησε όχι κατηγορηματικά και το πρόσωπο να φαινόταν δεν με νοιάζει δεν έχω πια αξιοπρέπεια,μην το λες αυτό του απάντησα νευριασμένος είσαι πιο αξιοπρεπείς από πολλούς δήθεν.
