Του
Δημήτρη Γ.Ε. Τσίγκου
Περίπου
35 διακεκριμένοι επισκέπτες από
10 χώρες, επενδυτές και νέοι επιχειρηματίες, τίμησαν με την παρουσία τους την
Entrepreneur Week Greece, όπως ονομάσαμε πέρσι το
Ετήσιο Συνέδριο των Ελληνικών Νεοφυών Επιχειρήσεων, μια προσπάθεια που ξεκίνησε από τον
Νοέμβρη του 2009 με την πρωτοβουλία One Hundred Start-ups και επί της ουσίας οδήγησε στη γέννηση του
Hellenic Start-up Association.
Όλοι αυτοί οι φίλοι από τις
ΗΠΑ, τη
Μεγάλη Βρετανία, τη
Ρωσία, την Ισπανία, την
Πορτογαλία, την Αυστραλία, τη
Σαουδική Αραβία, την
Ουγγαρία, το Βέλγιο και τη
Σερβία δυσκολεύονταν να μας καταλάβουν όσο μιλούσαμε με χρώματα μελανά για την κρίση και την αδυναμία μας να βγούμε από αυτήν. “
Δεν είστε καλά“, είπε κάποια στιγμή αυστηρά ο
Alex Mitchell ενώ περπατούσαμε κάπου κοντά στο Θησείο, αργά το βράδυ της Παρασκευής 24 Φλεβάρη. ”
Εντάξει όλα αυτά που λέτε“, συνέχισε, “
όμως μάλλον δεν έχετε καταλάβει που βρίσκεστε!”
ολοκλήρωσε την φράση του και το βλέμμα του ήταν προς τον φωτισμένο
βράχο της Ακρόπολης. Αφού τον κοιτάξαμε με απορία, εξήγησε “
Παγκοσμίως
η Αθήνα είναι συνυφασμένη με τη δημιουργία. Καμία άλλη πόλη σε ολόκληρο
τον κόσμο δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι καν πλησιάζει το συμβολικό
κεφάλαιο της Αθήνας στο θέμα της δημιουργικότητας. Με πολύ απλές
κινήσεις θα μπορέσετε να κάνετε την Αθήνα μια παγκόσμια πρωτεύουσα
δημιουργικότητας. Είμαι βέβαιος πως μεγάλος αριθμός από start-ups όλων
των κλάδων πολύ ευχαρίστως θα ερχόταν να εργαστεί, να δημιουργήσει στην
Αθήνα εάν κάποια απλές κινήσεις γίνονταν εδώ“.
Μείναμε όλοι άναυδοι. Η περιοχή που φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε, ένα
πεδίο ρατσισμού, βίας, εξαθλίωσης και παραβατικότητας, στα μάτια του
Άγγλου προσκεκλημένου μας μπορούσε εύκολα να γίνει η Παγκόσμια
Πρωτεύουσα Δημιουργικότητας.
Την επόμενη μέρα, μετά το πολύ πετυχημένο
B2B Match-Making event
συζητήσαμε σε μεγαλύτερο βάθος το θέμα αυτό. Ο Alex είπε πως κάτι
παρόμοιο είχε γίνει με πολύ μεγάλη επιτυχία στο Ανατολικό Λονδίνο. Ο
Alvaro μίλησε για το πως παρόμοια μέτρα έδωσαν πνοή στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Μαδρίτης. Τέλος, ο
Gary μετέφερε παρόμοιες εμπειρίες από το
San Francisco και συγκεκριμένα το twitter project.
H συζήτηση κατέληξε σε κάποια πολύ απλά συμπεράσματα:
1. Στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας υπάρχει σήμερα μεγάλο πλεόνασμα, αφθονία γραφειακών χώρων προς ενοικίας
2. Τα ενοίκια τους είναι ήδη πολύ χαμηλά
3. Στην Ελλάδα ολόκληρη και κατ’ εξοχήν στην Αθήνα υπάρχει ανθρώπινο δυναμικό υψηλής ποιότητας
4. Η αγορά εργασίας δεν μπορεί να απορροφήσει το δυναμικό αυτό και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να το πληρώσει όσο αξίζει
5. Δυστυχώς μάλιστα φαίνεται πως ουδέποτε μπορούσε, αφού και προ
κρίσης οι περισσότεροι πτυχιούχοι υποαπασχολούνταν σε θέσεις πολύ
κατώτερες των δυνατοτήτων τους
6. Το κράτος δεν πρέπει να δώσει χρήματα, διότι πολύ απλά το κράτος δεν έχει χρήματα, έχει χρεοκοπήσει
7. Το κράτος όμως, σε συνεργασία με τον Δήμο, μπορεί να δώσει ισχυρά
φορολογικά και εισφορολογικά κίνητρα για την ανάπτυξη της νεοφυούς
επιχειρηματικότητας
8. Μέσω του κανόνα de minimis και άλλων τέτοιων εργαλείων θα
διασφαλιστεί πως τα όποια κίνητρα θα ληφθούν μόνο από όσους τα
δικαιούνται – Δηλαδή από αυθεντικά νεοφυείς επιχειρήσεις οι φορείς των
οποίων δεν έχουν παράλληλες δραστηριότητες
9. Πολύ απλά οι επιχειρήσεις αυτές θα λάβουν πενταετή φοροαπαλλαγή
και οι φορείς τους για το αντίστοιχο διάστημα μια γενναία έκπτωση στις
εισφορές τους στον ΟΑΕΕ.
10. Ούτως ή άλλως, το πιο πολλά start-ups αποτυγχάνουν πριν γίνουν
κερδοφόρα. Τα λίγα που θα γίνουν κερδοφόρα, συνήθως μεγάλα κέρδη έχουν
μετά την πενταετία. Άρα, ουσιαστική απώλεια φόρου εισοδήματος δεν
υπάρχει.
11. Η έκπτωση στις εισφορές στον ΟΑΕΕ θα μπορούσε να επιστρέφετε
σταδιακά μετά την πενταετία, στην περίπτωση που το start-up έχει μπει σε
κερδοφορία.
12. Τα οφέλη από τα μέτρα αυτά θα είναι πάρα πολλά σε πλήθος διαφορετικών επιπέδων:
i. Οι νέοι θα γυρίσουν στο κέντρο της Αθήνας!,
ii. Ακίνητα που τώρα ρημάζουν άδεια, θα αποκτήσουν ζωή ξανά,
iii. Δημιουργούνται μαζικά νέες, ποιοτικές θέσεις εργασίας,
iv. Προσελκύονται start-ups από την Κεντρική/Βόρεια Ευρώπη να έρθουν στην Αθήνα,
v. Αντιμετωπίζεται ουσιαστικά το πρόβλημα της εγκληματικότητας μέσα από την ανάπτυξη της περιοχής
Τελειώνοντας αυτή τη συζήτηση το μεσημέρι του Σαββάτου 25 Φλεβάρη
2012, όλοι αναρωτηθήκαμε αν τα μέτρα αυτά θα μπορούσαν να περάσουν από
την Τρόικα. Αναζητήσαμε τηλεφωνικά το
Paulo Andrez, Πρόεδρο του
EBAN που νωρίτερα την Πέμπτη 23 Φλεβάρη είχε μιλήσει στην ιδρυτική συνάντηση των
Hellenic Angels.
Μας είπε πως στην Πορτογαλία, επί μνημονίου και επιτήρησης ΔΝΤ, έχουν
περάσει πολύ πιο επιθετικά μέτρα με παράδειγμα την κρατική ενίσχυση του
co-investment από πιστοποιημένους business angels σε αυθεντικά νεοφυείς
επιχειρήσεις. Μας πρότεινε μάλιστα την εφαρμογή του μέτρου αυτού στην
Ελλάδα, τόσο στο κέντρο των Αθηνών όσο και αλλού.
Αργότερα, στις 17 Οκτωβρίου στη
Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Ένωσης Νεοφυών Επιχειρήσεων,
τα ελληνικά start-ups με ενθουσιασμό υιοθέτησαν την παραπάνω πρόταση
που προέκυψε από την εμπειρία της νεοφυούς επιχειρηματικότητας σε Ευρώπη
και Αμερική και ζήτησαν την προώθησή της σε όλους τους αρμόδιους
φορείς. Υλοποιώντας την απόφαση αυτή, σήμερα ξεκινάμε πρωτοβουλία για
την θέσπιση της παραπάνω δέσμης μέτρων που
θα μετατρέψουν το ιστορικό κέντρο της Αθήνας από πεδίο βίας και ρατσισμού σε Παγκόσμια Πρωτεύουσα Δημιουργικότητας.
Αναμένουμε από τον Δήμο Αθηναίων, το Εμπορικό & Βιομηχανικό
Επιμελητήριο Αθηνών, τον Εμπορικό Σύλλογο Αθηνών, καθώς και όλους τους
άλλους φορείς της Πόλης να στηρίξουν την πρόταση αυτή. Το ίδιο φυσικά
περιμένουμε και από Εθνικούς φορείς όπως ο ΣΕΒ, η ΓΣΕΒΕΕ, η ΕΣΕΕ,
το Τεχνικό, το Οικονομικό και το Επαγγελματικό Επιμελητήριο.
Τέλος, θα θέλαμε πολύ τα Υπουργία Οικονομικών και Ανάπτυξης να
αγκαλιάσουν την πρωτοβουλία αυτή η οποία γυρίζει σελίδα για την ελληνική
οικονομία. Είναι πράγματι μια ειδική οικονομική ζώνη. Στα μέσα
ενημέρωσης, στη δημόσια συζήτηση, η αναφορά σε “ειδικές οικονομικές
ζώνες” ανακαλεί εικόνες εργοστασίων βαριάς βιομηχανίας κάπου στην Θράκη,
τη Μακεδονία ή την Ήπειρο όπου κεφαλαιούχοι θα εκμεταλλεύονται
απελπισμένους μετανάστες για να δουλεύουν χειρωνακτικά με “μισθούς
Βουλγαρίας” ή και χαμηλότερους. Τα οράματα και τα ιδανικά μας δεν έχουν
απολύτως τίποτα κοινό με την απαίσια αυτή εικόνα.
Η Ελλάδα του αύριο που οραματιζόμαστε χτίζεται πάνω στην οικονομία της συνεργασίας και της δημιουργικότητας. Χτίζεται αξιοποιώντας
τους δυο ισχυρότερους πυλώνες του εθνικού μας πλούτου: Το συμβολικό και το ανθρώπινο κεφάλαιό
μας. Με μέτρα απλά όπως τα παραπάνω η Αθήνα θα δώσει το παράδειγμα στις
υπόλοιπες ελληνικές πόλεις και σιγά σιγά θα λάβει σάρκα και οστά η
δημιουργική επανάσταση που απαιτείται για να σωθεί η χώρα.
Οι ελληνικές νεοφυείς επιχειρήσεις αναζητούμε συμμάχους &
συνοδοιπόρους σε μια πορεία επαναφοράς της Αθήνας στη φυσική ιστορική
της θέση.