Έπιασαν «λαβράκια» οι ελεγκτές

Καταθέσεις εκατομμυρίων σε λογαριασμούς κρατικών λειτουργών «ψάρεψαν» οι ελεγκτές της δημόσιας διοίκησης.
Αίσθηση προκάλεσε η περίπτωση ενός δικαστικού υπαλλήλου και μάλιστα χαμηλόβαθμου ο οποίος εμφανίζεται με καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς που ξεπερνούν τα 7 εκατ. ευρώ!

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Mega, η ανακάλυψη ήρθε ύστερα από την άρση του τραπεζικού και φορολογικού απορρήτου και τον έλεγχο των «πόθεν έσχες» για 100 τουλάχιστον υπόπτους για υποθέσεις ύποπτων συναλλαγών.

Άλλη χαρακτηριστική περίπτωση είναι εκείνη του πρώην γενικού διευθυντής του ΥΠΕΧΩΔΕ που εμφανίζει στην κατοχή του ποσά αδικαιολόγητα ύψους 1,2 εκατ. ευρώ, ενός πρώην προϊσταμένου τεχνικών έργων της Νομαρχίας Κιλκίς με 1 εκατ. ευρώ, ενός προϊσταμένου της πολεοδομίας Κυκλάδων, ο οποίος βρέθηκε να κατέχει ένα εκατ. ευρώ και δέκα γιατρών του ΕΣΥ που βρέθηκαν με καταθέσεις απο 1 έως 2,5 εκατ ευρώ, ποσά που δεν δικαιολογούνται.

Συντελεσμένη καταστροφή?

του Χρήστου Γιανναρά

Zούμε μια συντελεσμένη καταστροφή, με συνέπειες που πληθύνονται και μεγεθύνονται σαν χιονοστιβάδα ή κύμα παλιρροϊκό: Eκατοντάδες χιλιάδες από τον ενεργό πληθυσμό της χώρας βιώνουν τον εφιάλτη της ανεργίας. H τολμηρή και δημιουργική μερίδα της κοινωνίας μας, οι μικροί και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, εξοντώνονται μεθοδικά. Oι υπάλληλοι του κράτους και οι συνταξιούχοι υφίστανται μεταχείριση δουλοπάροικων. Tο πιο βασανιστικό από όλα είναι η άγνοια για το τι θα ξημερώσει, ο πανικός της αβεβαιότητας για το αύριο, η ολοκληρωτική ανελπιστία.

Mόνοι απαθείς, οι κομματάνθρωποι και οι συνδικαλιστές. Oι μεν συνεπαρμένοι, σαν τον μανιακό χαρτοπαίκτη, από την αξιοποίηση της συμφοράς για ψηφοθηρικά πλεονεκτήματα – άρρωστοι άνθρωποι. Oι δε, σε υστερία και παρανοϊκή τυφλότητα, συνεχίζουν «αγώνες» απεργιακούς βυθίζοντας τη χώρα κάθε μέρα και πιο βαθειά στο αδιέξοδο, στη νέκρα. Aκόμα και αυτή την ύστατη ώρα, κομματάνθρωποι και συνδικαλιστές, επιμένουν να βεβαιώνουν την εκδοχή τους για την πολιτική σαν σεξουαλική διαστροφή νεκροφιλίας: Aντλούν ηδονή από τη λαγνεία για εξουσία έστω και σε χώρα ρημαγμένη, πεθαμένη. Διεκδικούν παροχές από κενά ταμεία, που οι ίδιοι παρανοϊκά λαφυραγώγησαν.

Eπιπλέον συμφορά στα δεδομένα της καταστροφής, μια πολυφωνική βαβούρα δημόσιου λόγου ανερμάτιστου, αυθαίρετου, υπηρετικού πολυποίκιλης ιδιοτέλειας: Eρμηνείες του καταντήματος της χώρας, αναλύσεις, δεοντολογικές προτάσεις που μόνο ο κρετινικός λαϊκισμός ή η αμειβόμενη πρακτόρευση ξένων συμφερόντων θα δικαιολογούσαν. Kαι οδηγούν τα πλήθη σε διαλυτική του κοινωνικού ιστού αλογία. (Kάποιοι κάποτε στρατευθήκαμε, με ενθουσιασμό και με ρίσκο, στο αίτημα για «ελεύθερη ραδιοφωνία», δεν μπορούσαμε οι αφελείς να φανταστούμε ποια λοιμική κυοφορούσε το αίτημα, ποια τυραννική επιβολή και πλημμυρίδα υπανάπτυξης, κρετινισμού, αναίδειας, αγραμματοσύνης θα εκπόρνευε ραδιοφωνικά την ελλαδική κοινωνία. Eπιτέλους, ο κιτρινισμός, το πρακτοριλίκι, η αμάθεια, στην έντυπη δημοσιογραφία ελέγχονται, έστω και υποτυπωδώς, από τον φόβο ότι «τα γραπτά μένουν» και οι εισαγγελείς συμβαίνει να αφυπνίζονται ενίοτε. Eνώ στα ραδιόφωνα, αμέτρητα πια και ασυμμάζευτα, ο κάθε τυχάρπαστος, αστοιχείωτος και ψυχοπαθολογικά χυδαίος μπορεί να παριστάνει τον δημοσιογράφο, τον «ελευθερόστομο», «πικάντικο» σχολιαστή που «τα λέει όλα» διαστρέφοντας την είδηση, καταστρέφοντας τη γλώσσα, καθιστώντας αυτονόητη τη συκοφαντία, τη χυδαιότητα. Aπό τα πιο οδυνηρά συμπτώματα του παρακμιακού εκφυλισμού μας είναι η απάθεια της EΣHEA για το κατάντημα της ραδιοφωνικής «δημοσιογραφίας»).

Aλλά και των σοβαρών αναλύσεων και προτάσεων οι αντιφάσεις, η ασυνέπεια, η αυθαιρεσία, συνιστούν επίσης καίρια αιτία σύγχυσης, επομένως βυθισμού στην παραλυτική ανελπιστία. Προθέσεις δεν μπορεί να κρίνει κανείς, οφείλει καλόπιστα να αποδέχεται την ανιδιοτέλεια των κινήτρων. Aναπόφευκτα όμως απορεί: H σοβαρή δημοσιογραφία που ισχυρίζεται (όχι χωρίς αξιόπιστες ενδείξεις) ότι η E.E., η EKT και το ΔNT εφαρμόζουν στην Eλλάδα τη συνταγή εσκεμμένης καταβύθισης της χώρας στην ύφεση (The Shock Doctrine – The Disaster Capitalism, που κατήγγειλε στο περιβόητο βιβλίο της η Naomi Klein), πώς ερμηνεύει η σοβαρή αυτή δημοσιογραφία την αδυσώπητη επέκταση της καταστροφικής απειλής και σε χώρες – πυλώνες του καπιταλιστικού συστήματος; Tο δόγμα της εσκεμμένης καταστροφής αδύναμων (ή φαύλης διαχείρισης) οικονομιών είναι θεωρητικό πρόταγμα ενδεχόμενης στρατηγικής ή δεδομένος μηχανισμός επιβολής συμφερόντων; Kαι η έμφαση στην απειλή, την ενορχηστρωμένη από διεθνείς κερδοσκόπους, δεν αμβλύνει σημαντικά την ευθύνη φαύλων, ανίκανων, ασυνείδητων κυβερνήσεων που κατάκλεψαν και διασπάθισαν το κοινωνικό χρήμα, χωρίς ποτέ να δώσουν λόγο για τα εγκλήματά τους;

Aλλά και η επίσης σοβαρή δημοσιογραφία που φρικιά στο ενδεχόμενο να ψελλίσει η Eλλάδα την παραμικρή αντίρρηση στη συνταγή «ίασης» την εκβιαστικά (με απάνθρωπη ωμότητα) επιβαλλόμενη από τους δανειστές της, συνταγή ολοφάνερα πια λαθεμένη και σαδιστικά καταστροφική, γιατί η σοβαρή αυτή δημοσιογραφία αγνοεί ή παρακάμπτει την ενδοευρωπαϊκή αντίδραση και οργή για τους επιβαλλόμενους στην Eλλάδα εξοντωτικούς όρους αποπληρωμής των χρεών της; Γιατί αντιπαρέρχεται τους καταπέλτες αντιρρήσεων που εξαπολύουν κορυφαία και συμβολικά αναστήματα της νεώτερης ευρωπαϊκής Ιστορίας: Xέλμουτ Σμιτ, Zακ Nτελόρ, Xέλμουτ Kολ; Γιατί ειρωνεύονται και χλευάζουν κάθε αίτημα κριτικής επαναδιαπραγμάτευσης των απάνθρωπων και εξευτελιστικών όρων που τίθενται για κάθε δόση τοκογλυφικού δανείου από τους «εταίρους» μας;

Σίγουρα, ο βυθισμός στην ύφεση είναι πια μια παγκόσμια απειλή, έκφανση κρίσης όχι μόνο οικονομικής. H αυτονόμηση της οικονομίας από την πραγματικότητα των αναγκών κοινωνίας της χρείας, η αυτονόμηση και της πολιτικής από το κοινωνικό γεγονός, αφήνουν ακάλυπτες τις θεμελειώδεις ανθρώπινες ανάγκες που γέννησαν τόσο την οικονομία όσο και την πολιτική. Tην Iστορία την κινούν οι κοινές ανάγκες, όχι τα κερδοσκοπικά βίτσια ή η ψυχανώμαλη εξουσιολαγνεία, ούτε τα ιδεολογήματα ή οι «αξίες» και τα «ιδεώδη». Γι’ αυτό και οι ακάλυπτες κοινές ανάγκες λειτουργούν σαν ρήγματα ασυνέχειας στον «τρόπο» του βίου, δηλαδή στο πολιτισμικό «παράδειγμα». Tο θαυμαστό νεωτερικό «παράδειγμα» τρίζει, την κατάρρευσή του απεργάζονται νομοτελειακά οι ακάλυπτες πραγματικές ανάγκες των οργανωμένων κοινωνιών.

Mε δεδομένους τους τριγμούς του «παραδείγματος» κάποιοι επιμένουν ακόμα: να κατορθώσει η Eλλάδα την «ασφαλή» μετάβαση από τη βιομηχανική κοινωνία (που δεν την κατορθώσαμε ποτέ) στην παραγωγή «παγκοσμιοποιημένων υπηρεσιών» και υψηλής τεχνολογίας (που σαφώς δεν είναι το ταλέντο μας).

Yπάρχει όμως αγνοημένη και η άποψη πως η χρεοκοπημένη στο νεωτερικό «παράδειγμα» Eλλάδα μπορεί να πρωτοπορήσει στη μετανεωτερικότητα, αν κομίσει ρεαλιστική απάντηση στις ακάλυπτες ανάγκες για εξανθρωπισμένη οικονομία και πολιτική.

Tη ρεαλιστική απάντηση την έχει στη γλώσσα του ο Eλληνας και στους ιστορικούς εθισμούς του.

(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 11/12/2011)

Eδώ είναι Ελλάδα και η Ελλάδα δεν θα γίνει Βόρεια Κορέα κυρία Παπαρήγα.

Όχι κυρία Παπαρήγα, δεν θα γίνουμε Βόρεια Κορέα

Του Γιώργου Καισάριου

Δεν ξέρω αν είδατε το συλληπτήριο μήνυμα που έστειλε το ΚΚΕ στη Βόρεια Κορέα σχετικά με τον θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ.

Το μήνυμα λέει ...

«Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην ΚΕ του Κόμματος Εργατών Κορέας, στην ηγεσία της ΛΔ Κορέας και στο λαό της για το θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ, Γενικού Γραμματέα του Κόμματος Εργατών Κορέας.

Ο λαός της ΛΔ Κορέας έχει δικαίωμα να προχωρήσει στο δρόμο ανάπτυξης που έχει επιλέξει ενάντια στις κάθε λογής ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις στο εσωτερικό της χώρας.

Η υπεράσπιση του δικαιώματος αυτού έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα που καιροφυλακτούν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, εντείνουν την επιθετικότητα και πληθαίνουν τους τυχοδιωκτισμούς τους κατά της ΛΔ Κορέας.

Το ΚΚΕ αντιτάσσεται στα σχέδια αυτά. Στέκεται αλληλέγγυο με τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του Κόμματος Εργατών Κορέας και του κορεάτικου λαού».

Προφανώς το ΚΚΕ θεωρεί τη Βόρεια Κορέα ως μια χώρα όπου πρυτανεύει η δημοκρατία, το υψηλό βιοτικό επίπεδο, η αξιοκρατία και η ευημερία.

Ορισμένα ανεπίσημα στατιστικά, κυρίως από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την Βόρεια Κορέα:

- Περισσότεροι από 1 εκατομμύριο Βορειοκορεάτες έχασαν τη ζωή τους στον καταστροφικό λιμό στα μέσα της δεκαετίας του 1990.

- 33% του πληθυσμού υποσιτίζεται.

- 37% των παιδιών είναι υπανάπτυκτα και 23% είναι κάτω από το κανονικό βάρος.

- Έως και 200.000 είναι πολίτικοι κρατούμενοι σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως.

- Οι κρατούμενοι σε αυτά τα στρατόπεδα κακοποιούνται, βασανίζονται, οι γυναίκες βιάζονται και υπόκεινται σε αναγκαστικές αμβλώσεις και ακόμα και εκτελέσεις.

- Περισσότεροι από 400.000 έχουν πεθάνει σε αυτά τα πολιτικά στρατόπεδα φυλακών.

Μέχρι 300.000 πρόσφυγες κρύβονται στην Κίνα

- Περίπου το 80% των προσφύγων στην Κίνα είναι γυναίκες. Από αυτές τις γυναίκες, 70 έως 90% διακινούνται σεξουαλικά, πωλούνται κατ’ επανάληψη ή εξαναγκάζονται σε γάμους.

- Αυτές οι γυναίκες μπορούν να αγοραστούν από μερικές εκατοντάδες δολάρια ΗΠΑ, μέχρι και $2.000.

- Δεν υπάρχει ελευθερία του τύπου, του λόγου, της συγκέντρωσης και της φυσικής μετακίνησης εντός της χώρας.

- Μόνο το πολιτικό προσωπικό έχει αυτοκίνητα και μόνο αυτό μπορεί να μετακινείται εντός της χώρας.

- Όλες οι τηλεοράσεις μοιράζονται από την πολιτεία. Απαγορεύεται η επέμβαση με σκοπό να πιάνει κανείς τηλεοπτικά δίκτυα άλλων χωρών. Η τιμωρία για παραβίαση του νόμου είναι δρακόντεια.

- Αναγκαστικές μετακομίσεις πληθυσμού και ολόκληρων οικογενειών για πολιτικούς λόγους είναι ρουτίνα.

- Νεογνά που γεννιούνται με προβλήματα θανατώνονται και θάβονται τάχιστα.

- Το 2007 ένας διευθυντής εργοστασίου στην πρωτεύουσα κατηγορήθηκε ότι πήρε τηλέφωνο στο εξωτερικό από το υπόγειο του εργοστασίου και εκτελέστηκε μπροστά σε 150.000 πολίτες.

- Το 2011 2 πολίτες εκτελέστηκαν μπροστά σε 500 θεατές διότι μοίραζαν φυλλάδια της Νότιας Κορέας.

- Internet; Ποιο Internet;

Οι αναφορές για τα εγκλήματα που διαπράττονται στη Βόρεια Κορέα είναι άπειρες. Δεν νομίζω να υπάρχει έστω μια ανθρωπιστική οργάνωση στον κόσμο που να μην έχει ολόκληρες εγκυκλοπαίδειες από αναφορές για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από την κυβέρνηση αυτής της χώρας.

Ξέρω ότι το ΚΚΕ και ορισμένοι άλλοι σε αυτή τη χώρα θα ήθελαν πολύ η Ελλάδα να αντιγράψει την Βόρεια Κορέα και να γυρίσουμε όλοι πίσω στο σταλινιστικό καθεστώς της δεκαετίας του 20 και 30.

Ξέρω ότι κρατικιστές δεν θα ήθελαν τίποτα λιγότερο από το να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους και να αντιγράψουν τη συμπεριφορά της Βόρειας Κορέας στο όνομα της κρατικίστικης ιδεολογίας που τους διακατέχει.

Και όσοι από εσάς εκεί έξω έχετε κάποια συμπάθεια στους υποτιθέμενους σοβαροφανείς κυρίους (και κυρίες) του ΚΚΕ, καλό είναι να έχετε επίσης υπόψη ότι είναι η ίδια παρέα ανθρώπων που στέλνουν συλληπτήρια μηνύματα συμπαράστασης στο πιο αδίστακτο και απάνθρωπο καθεστώς στον πλανήτη γη.

Σαφώς όλη η αριστερά δεν είναι ίδια και σαφώς όλοι δεν συμμερίζονται τις απόψεις του ΚΚΕ. Δεν είναι αυτό ένα μήνυμα προς την αριστερά.

Επειδή όμως το ΚΚΕ έστειλε αυτή την επιστολή, τότε έχει γνώση της επιστολής και η κυρία Παπαρήγα, που για μένα έχει την ευθύνη και για αυτό την κατονομάζω (κάτι που σπάνια έχω κάνει).

Αν λοιπόν οι κύριοι του ΚΚΕ ονειρεύονται την εδραίωση ενός σταλινικού καθεστώς, δεν έχουν παρά να πάνε στη Βόρεια Κορέα για να εκπληρωθεί το όνειρο τους. Είμαι απολύτως σίγουρος ότι θα τους δεχτούν με ανοιχτές αγκαλιές.

ΝΤΡΟΠΗ

Αυτήν την εικόνα έχουν τα πάρκινγκ του περιφερειακού δρόμου του σχιστού . Ο δρόμος αυτός βασικά είναι κεντρική πύλη για του Πειραιά από εκεί περνάνε ιχ.νταλίκες,αυτοκινούμενα τροχόσπιτα κλπ προερχόμενα από το λιμάνι της Πάτρας για να πάνε Πειραιά να μεταβούν στα νησιά είτε αυτοί είναι Έλληνες η τουρίστες.

Και την στιγμή που τραβούσα τις φωτογραφίες να σου και ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο με φιλανδικές πινακίδες που προσπαθούσε να το παρκάρει χωρίς να καταστρέψει το αυτοκίνητο του δεν ήξερα που να κρυφτό συναντήθηκαν τα βλέμματα μας και με όλο απορία με ρώτησε γιατί συμβαίνει αυτό, κοκκίνισα ντράπηκα και προσπαθούσα να δικαιολογησώ τα αδικαιολόγητα.

Μέτα από αυτό που έπαθα επικοινώνησα με 4 δήμους και με 8 υπάλληλους μια ανταπόκριση είχα μόνο από τον αντιδήμαρχο Κερατσινίου.

Στην χώρα μας το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό το πρόβλημα είναι μέσα στο κεφάλι μας λάθος νοοτροπία.

Όταν μαθούμε να χωρίζουμε το σωστό από το λάθος τότε θα γίνουμε ένα ευνοούμενο κράτος.

Αθήνα.. Μια μικρή μεγάλη πόλη

Athens I The Little Great City from emmanouil papadopoulos on Vimeo.

Kαταθέσεις

Η ιστορία των αποσύρσεων των καταθέσεων από τις τράπεζες έχει μια κακή και μια καλή πτυχή. Η κακή πτυχή είναι ότι αφαιρεί από το τραπεζικό σύστημα την αναγκαία ρευστότητα που απαιτείται για να λειτουργήσει αναπτυξιακά η οικονομία. Η καλή πτυχή είναι ότι επιβεβαιώνει την βασική αρχή της οικονομικής επιστήμης ότι ο άνθρωπος δρα ορθολογικά. Με δεδομένο το γεγονός ότι οι προοπτικές της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη σύμφωνα με τους κορυφαίους αναλυτές δεν υπερβαίνουν το 50%, είναι απόλυτα ορθολογικό ότι πολλοί ιδιώτες σκέφτονται ότι ο καλύτερος τρόπος να προστατεύσουν τις αποταμιεύσεις τους από την υποχρεωτική δραχμοποίηση που πιθανώς θα συμβεί σε περίπτωση εξόδου, είναι να τις αποσύρουν από τις τράπεζες (εξ ίσου φυσικά ορθολογική είναι η στάση των καταθετών που αφήνουν τα χρήματα τους στις τράπεζες καθ’ όσον υπάρχουν επίσης ισχυρές πιθανότητες να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη).

Όμως από την πλευρά της, εκείνη που δεν λειτουργεί ορθολογικά στην αντιμετώπιση του φαινομένου είναι η κυβέρνηση. Οι διαβεβαιώσεις κυβερνητικών παραγόντων ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποχωρήσει από την ευρωζώνη, στο βαθμό που έρχονται σε αντίθεση με πολλές αναλύσεις έγκυρων διεθνών οικονομολόγων, δεν έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Ούτε έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα οι επικλήσεις στο «εθνικό συμφέρον» που κάνουν κυβερνητικά στελέχη προς τους αποταμιευτές προκειμένου να τους εμποδίσουν να προστατεύσουν τις αποταμιεύσεις τους.

Μια ίσως χρήσιμη ενέργεια εκ μέρους της κυβέρνησης που πιθανώς θα ανέκοπτε την ροή της απόσυρσης των καταθέσεων θα ήταν η εξής: Είτε ο πρωθυπουργός είτε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας θα έπρεπε να κάνουν μια δήλωση εγγυώμενοι ότι σε περίπτωση επιστροφής της Ελλάδας στην δραχμή δεν θα γινόταν υποχρεωτική δραχμοποίηση των καταθέσεων. Ότι δηλαδή ο κάθε Έλληνας πολίτης θα μπορεί, όπως και σήμερα, να διατηρεί τις αποταμιεύσεις του σε όποιο νόμισμα ήθελε -δραχμές, ευρώ, δολάρια, γουάν κλπ. Μια τέτοια δήλωση νομίζω ότι θα έπαιζε θετικό ρόλο όχι απλά στην ανακοπή της ροής των αποσύρσεων των καταθέσεων αλλά και γενικά στο ευρύτερο οικονομικό κλίμα: Διότι θα παρείχε τις διαβεβαιώσεις ότι ακόμα και μετά από μια ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ η Ελλάδα θα παρέμενε μια ανοιχτή κοινωνία και οικονομία που θα πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις για την έλευση ξένων επενδύσεων και θα παρείχε επίσης την μάξιμουμ οικονομική ελευθερία σε κάθε πολίτη της χώρας-συμπεριλαμβανομένης και της ελευθερίας να αποταμιεύει το προϊόν των κόπων του σε όποιο νόμισμα θέλει.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

ΗΠΑ: Πώς ακούγεται ο φορολογικός συντελεστής του 85%;

Από τον Dan Beucke Να κάτι που θα ξεσήκωνε τον Αμερικανό ακτιβιστή Grover Norquist: η μελέτη ομάδας διακεκριμένων οικονομολόγων καταλήγει στο συμπέρασμα πως ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής για τα εισοδήματα στις ΗΠΑ θα μπορούσε να αυξηθεί έως το 83%, χωρίς να επηρεάσει κανέναν πλην των βαθύπλουτων. Η πρότασή τους, που σίγουρα θα ρίξει λάδι στον πολιτικό διάλογο για τα άνισα εισοδήματα, είναι οιαυξήσεις των αμοιβών των πολύ εύπορων Αμερικανών να αντανακλά το βαθμό τη δίψα τους για αποκόμιση οφέλους και όχι τη βελτίωση της παραγωγικότητας. Ο Thomas Piketty της Σχολής Οικονομικών του Παρισιού, ο Emmanuel Saez του Μπέρκλεϊ και η Stefanie Stantcheva του ΜΙΤ καταλήγουν σε αυτά τα συμπεράσματα έχοντας προηγουμένως αμφισβητήσει πως η μείωση των φόρων σε πολλές χώρες μετά τη δεκαετία του 1970 είχε πραγματική επίδραση στην αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Οι οικονομολόγοι συμπεραίνουν πως, χώρες που έχουν πραγματοποιήσει μεγάλες περικοπές στους φορολογικούς συντελεστές, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο ή οι ΗΠΑ δεν έχουν σημειώσει σημαντικά υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης σε σύγκριση με τις χώρες που δεν άσκησαν ανάλογη πολιτική, όπως η Γερμανία ή η Δανία." Αυτό που στην πραγματικότητα παρουσιάζει ισχυρή συσχέτιση είναι οι μειούμενοι φορολογικοί συντελεστές και το ποσοστό των προ φόρων εισοδήματος που κατέχει το πιο πλούσιο 1% -το οποίο έχει υπερδιπλασιαστεί στις ΗΠΑ, ξεπερνώντας το 20% στο διάστημα των τελευταίων 40 ετών. Οι Piketty, Saez και Stantcheva παραθέτουν τρεις πιθανές εξηγήσεις για το τι συμβαίνει μετά από μια μείωση των φορολογικών συντελεστών: 1) οι πλούσιοι εργάζονται πιο σκληρά 2) κρύβουν μικρότερο ποσοστό του εισοδήματός τους από την κυβέρνηση 3) διαπραγματεύονται πιο σκληρά για υψηλότερες αμοιβές. Εν συντομία, οι συντάκτες της έκθεσης εγκρίνουν την τρίτη επιλογή. Υποστηρίζουν ότι "τα στελέχη μπορούν να λαμβάνουν υπερβολικές αμοιβές εάν έχουν εδραιώσει καλά τη θέση τους και μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη δύναμή τους να επηρεάζουν τις επιτροπές αποζημίωσης." Οι οικονομολόγοι υποδεικνύουν πως οι πολιτικοί θα πρέπει να βρουν το θάρρος να αντιμετωπίσουν την εισοδηματική ανισότητα και τα ομοσπονδιακά ελλείμματα, αντιστρέφοντας τις προσπάθειες 30 ετών των Ρεπουμπλικανών να μειώσουν τους φόρους εισοδήματος. Ο σημερινός ανώτατος φορολογικός συντελεστής του 35% είναι ο χαμηλότερος από το 1992. Πριν από την πρώτη θητεία του Ρόναλντ Ρήγκαν, το ποσοστό δεν είχε ποτέ -από το 1935- υποχωρήσει κάτω του 70%. Όπως το θέτουν οι οικονομολόγοι: Μέχρι τη δεκαετία του 1970, τόσο η πολιτική ηγεσία όσο και η κοινή γνώμη πιθανώς θεωρούσαν -καλώς ή κακώς- ότι στην κορυφή της εισοδηματικής κλίμακας, οι μισθολογικές αυξήσεις αντικατόπτριζαν κατά κύριο λόγο την απληστία ή άλλες κοινωνικά αλόγιστες δραστηριότητες και όχι τον παραγωγικό εργασιακό μόχθο. Αυτός είναι ο λόγος που ήταν σε θέση να ορίζουν οριακούς φορολογικούς συντελεστές της τάξης του 80% στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η επανάσταση των Ρήγκαν/Θάτσερ κατάφερε να καταστήσει έκτοτε τα υψηλότατα αυτά επίπεδα φορολογικών συντελεστών ως αδιανόητα για εμάς σήμερα. Αλλά μετά από δεκαετίες αυξανόμενης συγκέντρωσης εισοδήματος που έχει οδηγήσει σε μέτρια ανάπτυξη από τη δεκαετία του ‘70 και μια Μεγάλη Ύφεση που προήλθε από υπερβολές και ακρότητες στον οικονομικό τομέα, οι επαναστάσεις των Ρήγκαν και Θάτσερ αρχίζουν ίσως να επανεξετάζονται... Με υψηλότερη συγκέντρωση εισοδήματος, τα κορυφαία εισοδήματα έχουν περισσότερους οικονομικούς πόρους για να επηρεάζουν τις κοινωνικές αντιλήψεις (μέσω των think tanks και των μέσων ενημέρωσης) και τις πολιτικές (μέσω του lobbying), δημιουργώντας έτσι μια αναστροφή της αιτιότητας μεταξύ εισοδηματικής ανισότητας, αντιλήψεων και πολιτικών. Ελπίζουμε ότι οι οικονομολόγοι μπορούν να ρίξουν φως σε αυτές τις σκέψεις βασιζόμενοι στην επιστημονική θεωρητική και εμπειρική ανάλυση. Αυτός είναι ένας διακριτικός τρόπος για να πει κανείς ότι οι πλούσιοι βγάζουν πολύ περισσότερα από όσα αξίζουν και έχουν χρησιμοποιήσει τον πλούτο αυτό για να πείσουν τους υπόλοιπους από εμάς ότι τον δικαιούνται.

Πολυεθνικές πωλούν ακριβότερα έως και 85% στην Ελλάδα

Αντιστρόφως ανάλογα με την πορεία των μισθών και των συντάξεων στη χώρα μας κινούνται οι τιμές σε βασικά καταναλωτικά προϊόντα.

Την ώρα που η κυβέρνηση προχωρά σε απανωτές μειώσεις των εσόδων των νοικοκυριών, προϊόντα, όπως τρόφιμα, αναψυκτικά και είδη προσωπικής υγιεινής πωλούνται από τις ίδιες μάλιστα εταιρείες μέχρι και 85% πάνω σε σχέση με την Αγγλία.

Τα στοιχεία αυτά αποκαλύπτουν τιμοληψίες της Υπηρεσίας Εποπτείας Αγοράς του υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, όπου παρουσιάζονται στην εφημερίδα «Έθνος».

Πολυεθνικοί όμιλοι που είναι μονοπώλια, παρά την οικονομική ύφεση που έχει «γονατίσει» τους καταναλωτές εξακολουθούν να διαμορφώνουν υψηλά περιθώρια κέδρους σε βάρος των Ελλήνων.

Έπειτα από έρευνα της ΥΠΕΑ, η οποία συνέκρινε τις τιμές 35 προϊόντων, που πωλούνται από τις ίδιες εταιρείες σε Ελλάδα, Ισπανία και Αγγλία, διαπιστώθηκε ότι τα ίδια αγαθά βρίσκονται στα ράφια των σούπερ μάρκετ στη χώρα μας με τιμές πολύ υψηλότερες σε σχέση με τις άλλες. Τη στιγμή, μάλιστα, που ο Έλληνας έχει το χαμηλότερο εισόδημα σε σχέση με τον Άγγλο και τον Ισπανό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί γάλα πολυεθνικής, το οποίο ο στην Ελλάδα ο καταναλωτής το αγοράζει ακριβότερα κατά 84,72% σε σχέση με τον Άγγλο και κατά 11,76% σε σχέση με τον Ισπανό.

Ακόμα και η τιμή οδοντόκρεμας ξένης εταιρείας συγκριτικά με τη Μ. Βρετανία είναι υψηλότερη σε ποσοστό 45,9% και με την Ισπανία 25,24%.

Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας, η ΥΠΕΑ έχει αποστείλει στο υπουργείο Οικονομικών φακέλους πολυεθνικών που ελέχθησαν με τη μέθοδο του transfer pricing και υπάρχει υποψία για φοροδιαφυγή.

Την ίδια στιγμή, πηγές αναφέρουν στην εφημερίδα πως πολυεθνικά και ελληνικά σούπερ μάρκετ έχουν εντοπιστεί να κάνουν αυξήσεις της τάξης του 7% στις τιμές προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας.

ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ