Το πρώτο είναι ότι η επιτυχία ενός κράτους σε σημερινούς όρους έγκειται στην οικονομική του ευημερία. Άρα και το αν μια κυβέρνηση θεωρείται επιτυχημένη ισοδυναμεί με το κατά πόσον κατάφερε να αυξήσει το οικονομικό μέγεθος της χώρας της. Οπότε οι ίδιες οι κυβερνήσεις οποιαδήποτε πολιτική ιδεολογία και προσανατολισμό και αν έχουν, συμμετέχουν σε αυτήν την διαδικασία παραγωγής αέρινου χρήματος από το τίποτε οπότε και χρέους (όπως εξηγήσαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο) άρα και υποδούλωσης αφού όλες οι χώρες είναι μέλη τέτοιων παγκόσμιων οργανισμών που όμως στην ουσία είναι ιδιωτικοί και ανήκουν σε κάποιους που κερδίζουν αμύθητα πλούτη για τους λόγους που περιγράψαμε στο Κεφάλαιο 1.
Το δεύτερο πράγμα που πρέπει να έχουμε υπόψιν μας είναι ότι όλοι μας ατομικά και συλλογικά συμμετέχουμε και εμείς με τη σειρά μας σε αυτή τη διαδικασία. Και συμμετέχουμε γιατί ο καθένας από εμάς είτε λέγεται εργαζόμενος είτε εργοδότης είναι καταναλωτής. Δηλαδή τα χρήματα που κερδίζει τα καταναλώνει με το να αγοράζει τα προϊόντα τους ή να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες τους, τα πετρέλαιά τους, με το να χρησιμοποιεί τα φάρμακα και τα όπλα που παράγουν, ακόμη και με το να τα χρησιμοποιεί για να καλύψει τις πιο βασικές του ανάγκες καθώς κάθε προϊόν που παράγεται είτε είναι ντομάτα, είτε είναι αυτοκίνητο έχει κάποια υπεραξία που δημιουργήθηκε κατά την παραγωγή χρησιμοποιώντας έξοδα και πόρους όπως πετρέλαια, φορολογεία, μηχανήματα, κτίρια, δάνεια τα οποία όλα ανήκουν στους οργανισμούς και στις εταιρίες που έχουμε αναφέρει ή κερδίζουν έμμεσα από αυτά.
Κυρίως όμως συμμετέχουμε σε αυτή την διαδικασία με το να χρησιμοποιούμε τα χρήματά τους. Λεφτά δηλαδή που δε μας ανήκουν αλλά τα χρωστάμε σε αυτούς και όπως εξηγήσαμε, δουλεύουμε τη μισή μας μέρα για να τα ξεπληρώσουμε σε αυτούς που μας τα δάνεισαν. Που όμως ούτε οι ίδιοι τα είχαν εξαρχής αφού δημιουργούνται από αέρα, είτε λόγω τις μοντέρνας μηχανικής, δηλαδή με το ότι το 90% μιας κατάθεσης γίνεται δάνειο, είτε λόγω του ότι κάθε δολάριο που κόβεται έχει αξία κάτι παραπάνω από αυτό που κόπηκε λόγω τόκων και το οποίο κάτι παραπάνω δεν έχει κοπεί ποτέ.
Έχοντας αυτά κατά νου ας δούμε λοιπόν πως οργανισμοί όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Δ.Ν.Τ. δημιουργούν την κρίση και ύστερα στηρίζουν τις κυβερνήσεις για να τις βγάλουν από αυτήν. Η κρίση λοιπόν δημιουργείται ως εξής :
Αφού αυτοί ελέγχουν την παραγωγή χρήματος μπορούν να το υποτιμήσουν πολύ εύκολα. Μερικά παραδείγματα: Εφόσον ελέγχουν τα πετρέλαια και τα προϊόντα μπορούν να μειώσουν την παραγωγή τους άρα να αυξηθεί η ζήτηση για αυτά οπότε λόγω σπανιότητας θα αυξηθεί η τιμή τους άρα θα υποτιμηθεί η αξία του χρήματος. Ή μειώνουν την ίδια την παραγωγή χρήματος, δηλαδή τα χρήματα που κόβουν, με αποτέλεσμα τα ίδια τα λεφτά να σπανίζουν στην αγορά αφού όπως έχουμε πει αυτά που οφείλονται είναι κατά πολύ περισσότερα από αυτά που τυπώθηκαν.
Επίσης αφού διαθέτουν και τα όπλα, δημιουργούν προφάσεις όπως π.χ. την ύπαρξη πυρηνικών ή την υπόθαλψη τρομοκρατών (που οι ίδιοι στρατολόγησαν για να εξυπηρετήσουν αυτούς τους σκοπούς) από κάποια μη υπάκουα κράτη για να κάνουν πολέμους πουλώντας τα όπλα που παράγουν και ανοικοδομώντας μετά τις βομβαρδισμένες χώρες με τις δικές τους κατασκευαστικές, βιομηχανίες, πολυεθνικές, και κάθε είδους παγκόσμια εταιρία ή επιχείρηση παραγωγής ή πώλησης προϊόντων ή υπηρεσιών χρησιμοποιώντας όμως τους πόρους της χώρας που ήδη βομβάρδισε σε εξευτελιστικές τιμές και όρους. Ή εσκεμμένα βάζουν σε διαμάχη κάποια κράτη με εδαφικές ή άλλες απαιτήσεις ή λόγο τρομοκρατίας ακριβώς για να υπάρχει ο φόβος σύρραξης οπότε οι χώρες να είναι αναγκασμένες να είναι εξοπλισμένες με οπλικά συστήματα αγορασμένα από αυτούς που δημιουργούνε τις προϋποθέσεις της σύρραξης.
Ακόμη εσκεμμένα κρατούν ένα πολύ μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού άρρωστο και υποσιτισμένο ώστε να το εκμεταλλεύονται χωρίς έξοδα ως εργατικό δυναμικό, ως πειραματόζωο, ως μέσο συνέχισης κοινωνικών και πολιτικών κρίσεων που δημιουργούνται στις υποανάπτυκτες χώρες και να μπορούν να χρησιμοποιούν –μέσω των διορισμένων κυβερνήσεων που οι ίδιοι εγκαθιδρύουν σε αυτές τις χώρες και που ελέγχουν λόγω χρηματοδότησής τους- τον παραγωγικό πλούτο αυτών των χωρών.
Δυστυχώς ο χώρος δεν επαρκεί για να καταγράψουμε αναλυτικά και να επεκταθούμε στις μεθοδολογίες, τους μηχανισμούς και τις τακτικές που ακολουθούνται για να επιτευχθούν όλα τα παραπάνω και μάλιστα χωρίς ποσοστό λάθους. Με μοναδικό αποτέλεσμα όλων αυτών την αποτελειωτική αποχαύνωση της κοινωνίας και την ακατάπαυστη κερδοφορία της ίδιας μικρής ομάδας ατόμων που κινούν όλα τα νήματα και κρύβονται καλά στο παρασκήνιο.
Επίσης, τα περιορισμένα όρια που θέτει το γραπτό κείμενο, μας αποτρέπουν από το να συνεχίσουμε την παράθεση παραδειγμάτων σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους χειραγωγούν τις ανθρώπινες κοινωνίες.
Ενδεικτικά θα αναφέρουμε την μη προώθηση εναλλακτικών μορφών ενέργειας γιατί θέλουν να είναι οι αποκλειστικοί διαχειριστές του παγκόσμιου ενεργειακού πλούτου βγάζοντας αμύθητα κέρδη από αυτόν αλλά και υποδουλώνοντας όλους όσους τον έχουν ανάγκη δημιουργώντας εξαρτημένες σχέσεις, και την καταπόντιση κάθε τέτοιας προσπάθειας για καθαρή και αστείρευτη ενέργεια μέσω των πιέσεων που ασκούν στους παγκόσμιους οργανισμούς σε θέματα ενέργειας.
Την εφεύρεση νέων ιών με σκοπό την παρασκευή καινούριων φαρμακευτικών σκευασμάτων από τις δικές τους φαρμακοβιομηχανίες τα οποία διοχετεύουν στην αγορά διαμέσου των οργανισμών υγείας που οι ίδιοι ελέγχουν,
Την διοχέτευση φημών για την υποτιθέμενη καταστρεπτική πορεία της οικονομίας μιας χώρας-στόχου ή/και την άσκηση πιέσεων στις παγκόσμιες αγορές ώστε η συγκεκριμένη χώρα καταρχάς να μην έχει την δυνατότητα να δανειστεί από κανέναν και κατά δεύτερον να μην επενδύει κανείς σε αυτη απαξιώνοντας με αυτό τον τρόπο την οικονομία της με συνέπεια την προσφυγή της στο ΔΝΤ για δανεισμό που θα δημιουργήσει καινούργιο χρέος και κοινωνικές αναταραχές γεγονότα που στοχοποιούν μια χώρα ως μελλοντικό πρόσφορο έδαφος για οικονομική λεηλασία από τις δικές τους εταιρίες με τρόπους που θα περιγράψουμε αργότερα.
Σκεφτείτε ότι ακριβώς πριν ξεσπάσει η κρίση η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να στηρίξει την κερδοφορία των τραπεζών, έφτασε την προσφορά χρήματος στο 12,3%, καθ΄ υπέρβαση του νομίμου ορίου 4,5%, βάζοντας έτσι φωτιά στις οικονομίες τους. Με άλλα λόγια κυκλοφόρησαν στην αγορά 7,8% περισσότερο χρήμα από ότι απαιτούσαν οι παγκόσμιες οικονομικές συνθήκες και έθεταν οι νομοθεσίες με αποτέλεσμα νέα δάνεια στην αγορά και πλημμυρισμός αυτής με πλαστικό ανύπαρκτο και οφειλόμενο χρήμα και μόλις ξεκίνησαν την παγκόσμια οικονομική ύφεση με την προπαρασκευασμένη χρεωκοπία του δήθεν τραπεζικού οικονομικού κολοσσού, Leaman Brothers, υπήρχε φυσική αδυναμία πληρωμών με αποτέλεσμα και άλλο χρέος. Έτσι οι μεγάλες διεθνείς τράπεζες φόρτωσαν τα ελλείμματά τους στα έθνη και τους λαούς, προκαλώντας μια παγκόσμια κρίση του δημόσιου χρέους.
Ως παράδειγμα θα αναφέρουμε μερικά στοιχεία για το ΔΝΤ : Η τελευταία οικονομική κρίση βοήθησε το ΔΝΤ να αναβαθμίσει και τα κέρδη του.Σύμφωνα με αναλυτές, φέτος το ταμείο θα έχει κέρδη που μπορεί να προσεγγίσουν τα 650 εκατ. δολάρια. Αυτά θα προέλθουν από τους τόκους τους οποίους εισπράττει από τις δανειοδοτούμενες χώρες.
Μάλιστα, η φετινή κερδοφορία αποκτά μεγαλύτερη αξία από τη στιγμή που, με βάση τις προ της κρίσεως προβλέψεις, το ΔΝΤ θα εμφάνιζε φέτος ζημία ύψους 360 εκατ. δολαρίων. Οι αρνητικές προβλέψεις ήταν αποτέλεσμα της… αναδουλειάς, καθώς εξαιτίας της διεθνούς οικονομικής άνθησης (προ του 2008) οι πιστωτικές εργασίες του είχαν μειωθεί όσο ποτέ άλλοτε τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Επίσης, στο πλαίσιο αυτό το ΔΝΤ το 2008 είχε σχεδιάσει πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου, το οποίο προέβλεπε την αποχώρηση 380 εργαζομένων. Τώρα ο οργανισμός έχει 2.478 υπαλλήλους. και άμεση ρευστότητα που ξεπερνά τα 200 δισ. δολάρια.
Από το 2008 στον οργανισμό έχουν προσφύγει η Αρμενία, η Γεωργία, το Ελ Σαλβαδόρ, η Ζάμπια, η Ισλανδία, η Κένυα, η Λετονία, η Λευκορωσία, το Μαλάουι, το Μεξικό, η Ουγγαρία, η Ουκρανία, το Πακιστάν, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Ρωσία, η Σερβία, οι Σεϋχέλλες και η Σρι Λάνκα. Πάντως, οι λόγοι για την προσφυγή όλων αυτών των χωρών δεν συνδέονται άμεσα με την κρίση. Η Κένυα λ.χ. ζήτησε δάνειο για να αντιμετωπίσει την επισιτιστική κρίση.
Σύμφωνα με το άρθρο IV του συμφωνητικού του ΔΝΤ με τις χώρες μέλη, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο συντάσσεται από διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ μία έκθεση συμπερασμάτων για την πορεία έκαστης χώρας η οποία και της κοινοποιείται, αφού πρώτα έχει πραγματοποιηθεί επίσκεψη σε αυτήν από μία ομάδα του ΔΝΤ, η οποία συλλέγει οικονομικά, λογιστικά και στατιστικά στοιχεία και συζητά με τους ιθύνοντες για τις οικονομικές εξελίξεις και την οικονομική τους πολιτική. Δηλαδή το ίδιο το ΔΝΤ με τις εκθέσεις του υποδυκνύει στις χώρες να προσφύγουν σε αυτό!!
Συνεχίζοντας την ενδεικτική αναφορά των μεθόδων χειραγώγησης που χρησιμοποιούν θα παραθέσουμε την χειραγώγη όλων των παγκόσμιων ειδησιογραφικών πρακτορείων και Μ.Μ.Ε. που εσκεμμένα τόσες δεκαετίες αποκρύπτουν την πραγματική αλήθεια, τους υπέυθυνους της κατάστασης και τους ρόλους τους κατασκευάζοντας συνεχώς τις κατάλληλες ειδήσεις με τις οποίες θα κρατούν κοιμισμένο τον κόσμο.
Επίσης η αποχαύνωση του ανθρώπινου νου επιτυγχάνεται ευκολότερα με την ασταμάτητη κατασκευή καταναλωτικών προτύπων και την συνεχή δημιουργία μη αναγκαίων αναγκών διαμέσου όλων των μέσων μαζικής ενημέρωσης που ελέγχουν, τα προβάλλουν διαρκώς και που μέσω της ευτελούς και πρόσκαιρης διασκέδασης και της στρεβλωμένης ενημέρωσης που προσφέρουν έχουν καταντήσει την κοινωνία και τους ανθρώπους της μια απέραντη στρατιά καταναλωτών. Και που τα μέλη αυτής της στρατιάς σύμφωνα με τα σημερινά υπερκαταναλωτικά πρότυπα δεν υποκύπτουν απλώς σε μια πειστική διαφημιστική καμπάνια αλλά είναι οι ίδιοι δημιούργημά της. Με απλά λόγια οι διαφημίσεις δεν εκθειάζουν απλώς προϊόντα αλλά δημιουργούν μη αναγκαίες επιθυμίες με αποτέλεσμα να φτιάχνουν οι ίδιες τους καταναλωτές που θα τους πουλάνε τα προϊόντα τους! Αυτή είναι η έννοια του μάρκετινγκ σήμερα...Προϊόντα όμως που εσκεμμένα δημιουργούνται με ημερομηνία λήξεως ώστε να είναι αναγκασμένος ο καταναλωτής υποκύπτοντας στην ανικανοποίητη επιθυμία του για απόκτηση, να αγοράσει καινούρια και περισσότερο εξελιγμένα μοντέλα.Και δε μιλάμε για είδη που από τη φύση τους είναι αναγκαίο να καταναλωθούν άμεσα αλλά αναφερόμαστε σε τεχνολογία και ενέργεια που υπάρχει εδώ και χρόνια αλλά την προωθούν στο ευρύ κοινό με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς ώστε να εκμεταλλευτούν μέχρι και την τελευταία “ρανίδα” του υπάρχοντος αποθέματος κερδίζοντας και το όποιο εναπομείναν ποσοστό κέρδους που μπορούν λόγω αυτής ακριβώς της προμελετημένης φθοράς που υπόκεινται όλα τα προϊόντα και λόγω της σπανιότητας που αυτά αποκτούν από την εσκεμμένη εξάντληση των αποθεμάτων τους.
“Είμαστε ευγνώμονες στην Washington Post, τους New York Times, το περιοδικό ΤΙΜΕ και τους άλλους εκδοτικούς οργανισμούς των οποίων οι συντάκτες παρακολούθησαν τις συναντήσεις μας και σεβάστηκαν τις υποσχέσεις τους για διακριτικότητα για σχεδόν 40 χρόνια.Θα μας ήταν αδύνατο να αναπτύξουμε το σχέδιο μας για τον κόσμο εαν είχαμε εκτεθεί στα φώτα της δημοσιότητας όλα αυτά τα χρόνια.Αλλά, ο κόσμος είναι πιο έμπειρος και προετοιμασμένος να πορευθεί προς μια παγκόσμια κυβέρνηση.Η υπερεθνική κυριαρχία μιας διανοούμενης ελίτ και των διεθνών τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμότερη από τον εθνικό αυτο-προσδιορισμό των προηγούμενων αιώνων.”
Ντέϊβιντ Ροκφέλερ , μέλος της οικογένειας που ίδρυσε την παγκόσμια τράπεζα ,Συμβούλιο για τις εξωτερικές σχέσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου