Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ


Λίγο πριν...
... εκπνεύσει το 2010, η ζωή στις πλούσιες συνοικίες της Νέας Υόρκης έμοιαζε πολύ με τις παλιές καλές μέρες πριν από την ύφεση. Στο χρηματιστήριο της πόλης, τα αφεντικά της Σίτιγκρουπ, απτόητα από τον ρόλο που είχε παίξει η εταιρεία τους στην οικονομική κρίση, εγκαινίαζαν ένα νέο χρηματιστηριακό προϊόν τους. Στου Σόθμπις, οι συλλέκτες έκαναν ρεκόρ όλων των εποχών, αγοράζοντας πολύτιμα πετράδια έναντι 49 εκατομμυρίων δολαρίων. Και στα μαγαζιά του Χάρι Σιπριάνι, που μόλις πριν από δύο χρόνια κόντευαν να κλείσουν, οι πελάτες σχημάτιζαν ατέλειωτες ουρές για ένα τραπέζι. Καμιά εκατοστή τετράγωνα πιο πέρα, στην καρδιά του Χάρλεμ, η εικόνα ήταν εντελώς διαφορετική. Εξώσεις, απολύσεις, ανεργία, άνθρωποι που έτρεχαν στην πρόνοια για κουπόνια.

Τέτοιες εικόνες...
... ανάκαμψης και ύφεσης δείχνουν σήμερα οι γειτονιές της Νέας Υόρκης. εικόνες ευημερίας και υπερβολής που πιστοποιούν την επιστροφή της οικονομικής ανάπτυξης. Και εικόνες στέρησης και βιοπάλης που ξεκαθαρίζουν ότι αυτή η ανάπτυξη δεν είναι για όλους.

Πενήντα επτά Κροίσοι της πόλης (μαζί τους και ο δήμαρχος
Μπλούμπεργκ) αύξησαν τη συνολική περιουσία τους στα 19 δισ. δολάρια την περασμένη χρονιά, την ίδια ώρα που άλλοι 200.000 Νεοϋρκέζοι κατέφευγαν στα λαϊκά συσσίτια. Ακόμη και πριν από την κρίση, όμως, τα πράγματα δεν ήταν ρόδινα για όλους. Για τους λίγους, οι δεκαετίες του 1990 και του 2000 ήταν χρυσές, καθώς οι δίδυμες μηχανές της απελευθέρωσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των φοροαπαλλαγών φυσούσαν αέρα στα πανιά τους. Τότε, το πλουσιότερο 5% της πόλης σχεδόν διπλασίασε τα εισοδήματά του. Για το υπόλοιπο 95% η ζωή ήταν αλλιώς. Ο ελάχιστος μισθός καθηλώθηκε, οι δουλειές έφυγαν στο εξωτερικό, η εργατική τάξη έφτυσε αίμα και η μεσαία τάξη αποδεκατίστηκε. Ετσι η Νέα Υόρκη έγινε η πιο άνιση αμερικανική μεγαλούπολη.

Ετσι ήταν...
... ο κόσμος της Νέας Υόρκης προτού χτυπήσει η ύφεση.

Και δεν αναμένεται να αλλάξει ούτε τώρα που η χώρα δείχνει να περνά στη φάση της ανάκαμψης. Στη διάρκεια της κρίσης, η κυβέρνηση διέθεσε τεράστια ποσά για να σώσει το τραπεζικό σύστημα. Οι τράπεζες δεν επιβίωσαν απλώς. Μάζεψαν πρωτοφανή κέρδη. Οπως και το χρηματιστήριο της πόλης. Δυστυχώς, όσοι δεν είναι τραπεζίτες ούτε χρηματιστές δεν βλέπουν σήμερα οφέλη από την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη. Ομως, ούτε έξω από τη Νέα Υόρκη η εικόνα γι' αυτούς είναι πιο ρόδινη. Οπως δείχνει παναμερικανική έρευνα των οικονομολόγων
Αντριου Σαμ και Ισβαρ Χατιβάντα, η ύφεση έπεσε παντού στο κεφάλι των πιο φτωχών, καταστρέφοντας μαζικά τις δουλειές τους. Οι μικρομεσαίοι υπέστησαν σημαντικές απώλειες. Αλλά οι πλούσιοι την άντεξαν χωρίς να ιδρώσει το αυτί τους.

Η εικόνα...
... της Νέας Υόρκης δείχνει με τον καλύτερο τρόπο τη βάναυση γεωμετρία των ανισοτήτων που είναι απαράλλαχτη σε όλες τις δυτικές μεγαλουπόλεις. Πρίγκιπες και φτωχοί δεν πλήττονται όλοι το ίδιο από την κρίση, ούτε ωφελούνται όλοι το ίδιο από την ανάκαμψη.

---


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου