ΚΑΙ ΕΣΙ ΚΑΚΟΜΟΙΡΕ ΜΙΣΘΩΤΕ ΠΛΗΡΩΝΕ

Περισσότερα από 3,1 δισεκατομμύρια δολάρια σε φόρους έχει γλυτώσει μέσα σε μόλις 3 χρόνια η Google, έχοντας βρει μια αλάνθαστη μέθοδο.Σύμφωνα με το Bloomberg, εφαρμόζει την τακτική που είναι γνωστή ως "Double Irish" ή "Duch Sandwich". Μεταφέρει δηλαδή τα κέρδη της από το εξωτερικό στις Βερμούδες μέσω Ιρλανδίας και Ολλανδίας, μειώνοντας έτσι κατά πολύ τον φορολογικό συντελεστή. Με τη μέθοδο αυτή γίνεται χρήση της ιρλανδικής νομοθεσίας, η οποία επιτρέπει τη μεταφορά σε και από θυγατρικές, εταιρειών που λειτουργούν στη χώρα αποφεύγοντας το φορολογικό συντελεστή του 12,5%. Όπως αναφέρει το Bloomberg, την ίδια τακτική ετοιμάζεται να ακολουθήσει και το... Facebook. Έτσι, εταιρείες σαν την Google, πωλούν ή δίνουν την άδεια πνευματικών δικαιωμάτων τεχνολογίας που αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ σε θυγατρικές που λειτουργούν σε χώρες με χαμηλούς φόρους. Τα κέρδη από το εξωτερικό, αποδίδονται στη θυγατρική offshore και όχι στην Google. Καθώς οι πληρωμές συνεισφέρουν στο φορολογήσιμο εισόδημα, η μητρική έχει κίνητρο να τις θέσει όσο πιο χαμηλά μπορεί. Αυτό σημαίνει ότι μειώνοντας τα έξοδα των ξένων θυγατρικών αυξάνονται τα κέρδη τους. Η IRS το 2006, έπειτα από τρία χρόνια διαπραγματεύσεων, έδωσε στην Google την έγκριση για το transfer pricing. Με την έγκριση αυτή η εταιρεία έδωσε τα δικαιώματα για την τεχνολογία αναζήτησης και διαφημίσεων για την Ευρώπη, Μέση Ανατολή και την Αφρική στη θυγατρική Google Ireland Holdings. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία η Google, έχει το μικρότερο φορολογικό συντελεστή, μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων τεχνολογικών εταιρειών στις ΗΠΑ. Η Apple, η Oracle, η Microsoft και η IBM, είχαν συντελεστή φορολογίας για τα κέρδη τους από το εξωτερικό, που κυμαινόταν από 4,5% έως 25,8% την ώρα που η Google είχε μόλις 2,4% από το 2007 μέχρι σήμερα. "Είναι εντυπωσιακό, που ο συντελεστής της Google είναι τόσο χαμηλός" δηλώνει ο Martin A. Sullivan οικονομολόγος ειδικός επί των φορολογικών, που στο παρελθόν εργαζόταν για το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ. Το γεγονός προβλημάτισε το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, όπου ο φορολογικός συντελεστής για τις εταιρείες ανέρχεται σε 35% ενώ στη Βρετανία, τη δεύτερη μεγαλύτερη αγορά για την Google, σε 28%. Όσο και αν φαίνεται περίεργο, όλες αυτές οι τακτικές είναι νόμιμες. "Οι πρακτικές της Google είναι παρόμοιες με αυτές αμέτρητων άλλων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην παγκόσμια οικονομία" δήλωσε εκπρόσωπος της Google, που αρνήθηκε όμως να προσδιορίσει επακριβώς αυτές τις πρακτικές. Η μέθοδος της Google, τη γλυτώνει από φόρους, αλλά ταυτόχρονα τους στερεί από το αμερικανικό κράτος, την ώρα που η κυβέρνηση Ομπάμα προσπαθεί να κλείσει την τρύπα ύψους 1,4 τρισεκατομμυρίου δολαρίων του προϋπολογισμού, κάτι που βάζει την εταιρεία στο στόχαστρο του υπουργείου οικονομικών της χώρας. Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με φοροαποφυγή, με την Google να υποστηρίζει ότι δεν κάνει κάτι κακό. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, το 2009 εξέτασε μέτρα για να αλλάξει τους κανόνες, ώστε να εμποδίζει τη μεταφορά κερδών μια εταιρείας στο εξωτερικό σε φορολογικούς παραδείσους, αλλά εγκατέλειψε την προσπάθεια, όταν στελέχη του υπουργείου Οικονομικών δέχθηκαν πιέσεις από ισχυρά λόμπι και μεγάλες εταιρείες όπως η General Electric και η Hewlett-Packard.

MCDONALD'S

Έξι μήνες άθικτο παρέμεινε ένα γεύμα Happy Meal των ταχυφαγείων McDonald's ύστερα από έρευνα μιας φωτογράφου που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Daily Mail.

Καθημερινά και για μισό χρόνο η φωτογράφος Sally Davies τραβούσε φωτογραφίες το συγκεκριμένο παιδικό γεύμα που αποτελείται από πατάτες και burger χωρίς να έχει διαπιστωθεί κανένα σημείο σήψης.Η ίδια επισήμανε πως τα σκυλιά της όσο διάστημα έκανε την έρευνα δεν άγγιξαν ούτε μπήκαν στον πειρασμό να φάνε μια μπουκιά από το Happy Meal.

"Αγόρασα το γεύμα στις 10 Απριλίου και το έφερα στο σπίτι ώστε να δω πόσο θα κρατήσει. Επέλεξα τη συγκεκριμένη εταιρεία ταχυφαγείων καθώς ήταν κοντά στο διαμέρισμά μου. Το πρώτο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι το γεύμα δε μύριζε καθόλου και τη δεύτερη μέρα τα σκυλιά μου έπαψαν να το περιτριγυρίζουν", είπε η φωτογράφος στην αγγλική εφημερίδα.

Και ενώ περίμενε πως σε λίγες μέρες το φαγητό θα είχε αρχίσει να αποσυντίθενται τελικά κάτι τέτοιο δε συνέβη προκαλώντας της μεγάλη έκπληξη.

"Όταν πέρασαν δύο εβδομάδες διαπίστωσα ότι κάτι παράξενο συμβαίνει με το γεύμα. Οι πατάτες είχαν συρρικνωθεί ελάχιστα όπως και το burger ωστόσο τίποτα άλλο δεν άλλαξε. Μετά από έξι μήνες το φαγητό είναι πλαστικό στην αφή και έχει λάμψη ακρυλικού. Η μόνη διαφορά ήταν πως είχε σκληρύνει σαν πέτρα", πρόσθεσε η κ. Davies.

"Δεν βλέπω το πείραμα ως τρομακτικό αλλά σα διασκέδαση. Μολαταύτα, θα φοβόμουν αν δεν ήμουν χορτοφάγος", κατέληξε.

Από την πλευρά της, η εταιρία μέσω της εκπροσώπου Danya Proud είπε "Δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ξενόφερτη άποψη και εντελώς λανθασμένη".

ΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ.ΠΡΟΚΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΛΑΟΣ ΠΕΙΝΑΕΙ

Πρωτοπήγα στη Βουλή, στις 4 Μαΐου, μία μέρα πριν από την ψήφιση του μνημονίου. Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα τεταμένο, βουλευτές, υπάλληλοι και αστυνομικοί ανησυχούσαν μήπως οι... διαδηλωτές έσπαγαν τον κλοιό και εισέρχονταν στο κτίριο. Την επόμενη μέρα, κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου, οι πόρτες κλειδαμπαρώθηκαν και οι επίδοξοι εισβολείς απωθήθηκαν με χημικά αέρια. Στη συνέχεια συνεργεία του δήμου ήρθαν και κλάδεψαν τις μουριές στη Βασιλίσσης Σοφίας. «Διαταγή από τον φρούραρχο, για λόγους ασφαλείας», με ενημέρωσαν όταν ρώτησα. Hδη όμως από τις αρχές του καλοκαιριού, το κλίμα είχε αλλάξει αισθητά και η ηρεμία είχε επανέλθει.


Τα εμπόδια

Απευθύνθηκα αρχικά στο γραφείο Τύπου του προέδρου και στη συνέχεια στον γενικό γραμματέα της Βουλής, Θάνο Παπαϊωάννου. Ζήτησα να μου επιτρέψουν να παρακολουθήσω, συνοδεία φωτογράφου, κάποιες μικρές στιγμές της κοινοβουλευτικής δραστηριότητας αλλά και να με φέρουν σε επαφή με τους επικεφαλής ορισμένων Διευθύνσεων, προκειμένου να αντλήσω κάποια επιμέρους στοιχεία. Από την αρχή προσπάθησαν να μου ορθώσουν εμπόδια. «Φωτογράφος απαγορεύεται από τον κανονισμό να έρθει μαζί σας, θα σας δώσουμε εμείς φωτογράφο, οι βουλευτές δεν επιθυμούν να φωτογραφίζονται στις προσωπικές τους στιγμές», μου ξεκαθάρισαν. Zήτησα να μου υποδείξουν σε ποιο άρθρο του κανονισμού αναφέρεται η απαγόρευση. «Οχι ο κανονισμός, κάποια άλλη διάταξη το απαγορεύει», τα γύρισαν. Ούτε όμως τη διάταξη μπόρεσαν τελικά να βρουν, με αποτέλεσμα να ξεχάσουν τα περί απαγόρευσης.

Καθυστέρησαν υπερβολικά να μου δώσουν τα στοιχεία που ζήτησα, αφήνοντας μάλιστα κάποια ερωτήματα αναπάντητα, όπως για παράδειγμα πόσοι λαμβάνουν βουλευτική σύνταξη και πόσοι από αυτούς παραμένουν βουλευτές, εισπράττοντας ταυτόχρονα και τη βουλευτική αποζημίωση.

«Ούτε ξέρω ούτε θέλω να ξέρω», μου είπε σχετικά ο γενικός γραμματέας. Αναπάντητο έμεινε και το ερώτημα πόσοι από τους δημοσιογράφους που απασχολεί ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής (με συνολικό προσωπικό περίπου 100 άτομα) καλύπτουν ταυτόχρονα τον κοινοβουλευτικό έλεγχο για λογαριασμό άλλων ΜΜΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόστος του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής πλησιάζει για το 2010 τα 6 εκατ. ευρώ, ενώ η τηλεθέασή του είναι μόλις 0,3%.

Περίμενα επί δεκαπέντε μέρες να συναντήσω τον διευθυντή Ανθρωπίνου Δυναμικού, Κώστα Σταματόπουλο (οι υφιστάμενοί του δεν θυμούνταν καλά αν έλειπε στο εξωτερικό για το γάμο της κόρης του ή για την αποφοίτηση του γιου του). Οταν επιτέλους επέστρεψε και τον συνάντησα, μου έδωσε το χέρι του περιχαρής και μου είπε ότι θα έπρεπε να τον συγχαρώ γιατί είχε μόλις βγει σε πρόωρη σύνταξη και κατά συνέπεια θα έπρεπε να απευθυνθώ στον αντικαταστάτη του. Οπως και έκανα, χωρίς όμως αποτέλεσμα, αφού τελικά και εκείνος με παρέπεμψε πίσω στον γενικό γραμματέα.

Το λούστρο

Το κτίριο που στεγάζει το σημερινό κοινοβούλιο κατασκευάστηκε το 1840 ως ανάκτορο του Βαυαρού πρίγκιπα Οθωνα, τον οποίο είχαν επιβάλει ως βασιλιά οι τότε «προστάτιδες δυνάμεις». Παρακολουθώντας κάποια ολιγόλεπτη ξενάγηση μαθητών, που αποτελεί μια καθημερινή «ατραξιόν» και προσθέτει κάποια ζωντάνια στο χώρο, πληροφορήθηκα ότι ο χώρος που φιλοξενεί σήμερα τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας ήταν παλαιότερα η αίθουσα χορού και παιγνίων… Λευκό μάρμαρο παντού, ακόμη και στο προαύλιο, όπου σταθμεύουν οι κυβερνητικές λιμουζίνες, ξύλο και δέρμα, χειροποίητα χαλιά και πολλοί πίνακες ζωγραφικής, που αγοράστηκαν σε πλειστηριασμούς τα τελευταία χρόνια, ενόσω βούλιαζε η πραγματική οικονομία της χώρας.

Πίνοντας καφέ…

Η μεγαλύτερη κίνηση μέσα στο κτίριο παρατηρείται στο καφενείο, ιδιαίτερα στην αίθουσα καπνιζόντων, και μπροστά από το ΑΤΜ στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας, όπου σχηματίζονται μόνιμα ουρές. Κάποια κινητικότητα υπάρχει στην αρχή και στην Ολομέλεια, για τα μάτια του κόσμου, όπως και στις συνεδριάσεις των αμειβόμενων επιτροπών (246 ευρώ ανά συνεδρίαση). Σύντομα όμως οι αίθουσες αδειάζουν δραματικά, ενώ αλλεπάλληλες βάρδιες στενογράφων συνεχίζουν να εναλλάσσονται στα έδρανα. Αλλά και οι ελάχιστοι που παρίστανται για κάποιο διάστημα κατά κανόνα δεν παρακολουθούν τον ομιλητή και περιορίζονται σε δημόσιες σχέσεις κάνοντας αστειάκια ή συνομιλούν μέσω κινητού τηλεφώνου για άλλες υποθέσεις, πίνοντας τον καφέ τους. Παρ’όλες δε τις φαινομενικά αγεφύρωτες απόψεις μεταξύ των διαφορετικών συνιστωσών του πολιτικού φάσματος, θα δει κανείς στους διαδρόμους πως όλοι σχεδόν χαριεντίζονται μεταξύ τους. Αλλωστε, τα πολιτικά κόμματα δεν πλήττονται οικονομικά από την κρίση, όπως αποδείχτηκε και μετά την πρόσφατη κυβερνητική απόφαση για αύξηση κατά 30% της ετήσιας κρατικής επιχορήγησής τους, η οποία, από τα 37 εκατ. ευρώ που είχε περιοριστεί θα φτάσει τελικά το 2010 στα 49 εκατ. ευρώ. Συνολικά τα πολιτικά κόμματα χρωστούν 36 εκατ. ευρώ στο ελληνικό Δημόσιο και 245 εκατ. ευρώ στις τράπεζες.

Απολαβές και προνόμια

Το 2010 οι 300 της Βουλής θα μοιραστούν το ποσό των 42,5 εκατ. ευρώ. Συνεπώς ο μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών τους ανέρχεται σε 10.000 ευρώ. Το 50% της βουλευτικής αποζημίωσης φορολογείται αυτοτελώς και μόνο το υπόλοιπο 50% προστίθεται στα τυχόν άλλα εισοδήματα. Περίπου 35 εκατ. ευρώ θα μοιραστούν μέσα στο 2010 οι συνταξιούχοι βουλευτές ή οι σύζυγοι και οι άγαμες θυγατέρες θανόντων βουλευτών. Αλλο ένα κονδύλι 4,3 εκατ. ευρώ προορίζεται για τις συντάξεις των πρώην πρωθυπουργών. Σημειώνεται ότι για την κατοχύρωση βουλευτικής σύνταξης απαιτούνται μόλις 4 χρόνια, ενώ όσοι έχουν πρωτοεκλεγεί πριν από το 1993 συνταξιοδοτούνται από τα 55 τους χρόνια. Ο πρόσφατος σαρωτικός νόμος για το ασφαλιστικό δεν άγγιξε στο ελάχιστο τους επαγγελματίες της πολιτικής.

Επιπλέον, στους πρώην πρωθυπουργούς αλλά και στους πρώην προέδρους της Βουλής παραχωρούνται γραφεία μέσα στο Κοινοβούλιο, ακόμη και στην περίπτωση που δεν έχουν επανεκλεγεί βουλευτές, όπως είναι η περίπτωση του Κώστα Σημίτη. Τον πιο ευρύχωρο και ηλιόλουστο χώρο στον δεύτερο όροφο, με εξαιρετική θέα στον Εθνικό Κήπο, εξασφάλισε πρόσφατα ο Κώστας Καραμανλής.

Οσοι βουλευτές είναι άνω των 65 χρόνων λαμβάνουν ταυτόχρονα και βουλευτική αποζημίωση και βουλευτική σύνταξη. Οι συνταξιούχοι βουλευτές είναι οι μοναδικοί Ελληνες που έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν παράλληλα και δεύτερη σύνταξη από το επάγγελμα που ασκούν ή ασκούσαν, εφόσον δεν εργάζονται στο Δημόσιο, ή και τρίτη στην περίπτωση που ήταν συνδικαλιστές, πρώην δήμαρχοι ή πρώην νομάρχες (χορηγίες). Μέσα στην τριετία 2010-2012 υπολογίζεται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ότι μπορεί να δοθούν στους συνταξιούχους βουλευτές άλλα περίπου 80 εκατ. ευρώ που διεκδικούν αναδρομικά, λόγω των αναδρομικών αυξήσεων που πήραν πρόσφατα οι δικαστές (έχουν πάρει ήδη το 25%, ενώ το υπόλοιπο 75% θα καταβληθεί το Μάιο του 2011), όταν οι τελευταίοι αύξησαν τους μισθούς τους κατά περίπου 80%. Αποτελεί πάγια μέθοδο η διεκδίκηση εκ μέρους των συνταξιούχων βουλευτών των αυξήσεων που λαμβάνουν οι ανώτεροι δικαστικοί, οι οποίες μετά την τελική δικαίωσή τους επεκτείνονται και στους εν ενεργεία βουλευτές.

Οι βουλευτές δικαιούνται ένα κινητό τηλέφωνο (μέχρι 200 ευρώ μηνιαίως), οκτώ σταθερές γραμμές τηλεφωνίας (μέχρι 12.000 ευρώ), αυτοκίνητο (το μισθώνει η Βουλή με λίζινγκ), δωρεάν διαμονή σε κεντρικό ξενοδοχείο για τους βουλευτές της επαρχίας (70 ευρώ ημερησίως), γραφείο εκτός Βουλής και γραφική ύλη, ταχυδρομική ατέλεια, ατέλεια στις μετακινήσεις με λεωφορεία, σιδηρόδρομο και ακτοπλοΐα, καθώς και 52 αεροπορικά εισιτήρια μετ’επιστροφής για το νομό τους, εφόσον αυτός απέχει περισσότερα από 200 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Εχουν επίσης τη δυνατότητα λήψης άτοκων δανείων από τη Βουλή και χαμηλότοκων από τις τράπεζες. Και βέβαια, κάθε βουλευτής έχει στην υπηρεσία του τέσσερις δημοσίους υπαλλήλους αποσπασμένους και μετακλητούς καθώς και έναν επιστημονικό συνεργάτη, ο οποίος πληρώνεται από τη Βουλή.

Δεν φτάνουν οι καρέκλες…

Εκτός από τους 1.200 αποσπασμένους δημοσίους υπαλλήλους και τους επιστημονικούς συνεργάτες των βουλευτών, άλλοι 1.340, που έχουν προσληφθεί χωρίς διαγωνισμό, ανήκουν στο μόνιμο προσωπικό της Βουλής. «Το θέμα δεν είναι αν θα μας περικόψουν τους μισθούς τώρα, αυτό θα το αντέξουμε. Το θέμα είναι, όταν βγω εγώ σε πέντε χρόνια στη σύνταξη, θα υπάρχει τότε κάτι;» είναι το ερώτημα ενός παλαιού υπαλλήλου στον γ.γ., κατά τη διάρκεια μιας περιήγησης που μου έκανε ο τελευταίος στον πρώτο όροφο. Την τελευταία πενταετία, ο αριθμός των μόνιμων υπαλλήλων διπλασιάστηκε με διακομματική συναίνεση. Οι περισσότεροι είναι συγγενείς πολιτικών, βουλευτών, υψηλόβαθμων δικαστικών και αστυνομικών, ενώ ως υπάλληλοι έχουν προσληφθεί ακόμη και πρώην πολιτικοί, όπως ο πρώην ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Μανώλης Μαυρομάτης.

Αποτελεί κοινό μυστικό πως δεν προσέρχονται όλοι οι υπάλληλοι στην εργασία τους, διότι, αν έρχονταν όλοι, θα εδημιουργείτο το αδιαχώρητο. Περιμένοντας στον προθάλαμο του γ.γ., είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω προσωπικά πως δεν φτάνουν οι καρέκλες. Μόλις έβγαινε κάποιος για τσιγάρο, αμέσως τη θέση του, πάντα πίσω από μια οθόνη κομπιούτερ ακινητοποιημένη στο Facebook, καταλάμβανε ένας άλλος.

Οι 1.340 θα στοιχίσουν το 2010 στο ελληνικό Δημόσιο 54 εκατ. ευρώ. Είναι ενδεικτικό ότι ο νεοπροσλαμβανόμενος στη Βουλή που έχει τελειώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση (π.χ. προσωπικό καθαριότητας) λαμβάνει 1.900 ευρώ καθαρά μηνιαίως. Συνολικά, το 2010, οι υπάλληλοι της Βουλής (μόνιμοι, μετακλητοί, εξωτερικοί συνεργάτες) θα κοστίσουν στο ελληνικό Δημόσιο 106 εκατ. ευρώ.

Πέρα από τους δύο επιπλέον μισθούς (15ο και 16ο), που τελευταία ενσωματώθηκαν με τη μορφή επιδόματος στη βασική αποζημίωση, οι υπάλληλοι της Βουλής απολαμβάνουν μια σειρά από άλλα προνόμια. Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή εξαιρέθηκαν από την υποχρεωτική υπαγωγή τους στον κλάδο κύριας σύνταξης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ακόμα και όσοι θα προσληφθούν από το 2011 και μετά. Συνταξιοδοτούνται έπειτα από 28,5 χρόνια υπηρεσίας και λαμβάνουν από το ταμείο αρωγής υπαλλήλων της Βουλής (ΤΑΥΒ) ένα εφάπαξ ίσο με δύο μηνιαίους μισθούς για κάθε έτος ασφάλισης (100.000 – 150.000 ευρώ ο καθένας). Περιέργως, το ΤΑΥΒ καρπώνεται την εκμίσθωση των κυλικείων, του εστιατορίου και των φιλοξενούμενων υπηρεσιών (Εθνική Τράπεζα κ.λπ.), ενώ έχει και τα δικαιώματα της ανακύκλωσης του χαρτιού.

Επίσης, από τη Βουλή μισθοδοτούνται και 74 ειδικοί φρουροί (άγνωστο πού υπηρετούν), ενώ καταβάλλεται και μηνιαίο επίδομα σε όλους τους αστυνομικούς που φρουρούν το Κοινοβούλιο.

Χαμάμ και λάπτοπ

Οταν δημιουργήθηκε σάλος με τη δημοσιοποίηση των προνομίων των υπαλλήλων της Βουλής, οι τελευταίοι τα έβαλαν με τους πάνω από 70 δημοσιογράφους που καλύπτουν το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ, καταγγέλλοντας ότι τους έχει παραχωρηθεί προσωπικός χώρος στάθμευσης στο υπόγειο γκαράζ της Βουλής και ακόμη ότι σε κάθε εκλογική αναμέτρηση λαμβάνουν δωρεάν από τη Βουλή καινούργιο προσωπικό φορητό υπολογιστή. «Αξιότιμε Πρόεδρε, αυτά τα λιοντάρια δεν ικανοποιήθηκαν όταν τους δωρίσατε δημόσια περιουσία, χαρίζοντάς τους προσωπικό φρουρούμενο χώρο στάθμευσης, δεν ικανοποιήθηκαν όταν τους χαρίσατε προσωπικά λάπτοπ, με χρήματα του σκληρά δοκιμαζόμενου από τα οικονομικά μέτρα Ελληνα φορολογούμενου», γράφει σε ανοικτή επιστολή προς τον Φίλιππο Πετσάλνικο ο συνδυασμός «Εργαζόμενοι εν δράσει».

Και, βέβαια, οι διαπιστευμένοι συντάκτες του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ μπορούν να στέλνουν τα παιδιά τους στον εξαιρετικό παιδικό σταθμό που λειτουργεί στο υπόγειο προς τη μεριά του Εθνικού Κήπου (επειδή έχουν αυξηθεί οι ανάγκες, δημιουργείται κι άλλος σε κτίριο που παραχώρησε στη Βουλή το υπουργείο Πολιτισμού στην Πλάκα) αλλά και να γυμνάζονται στο άρτια εξοπλισμένο γυμναστήριο (διαθέτει μέχρι και χαμάμ) με εννέα γυμναστές στο ιδιόκτητο πλην του ισογείου κτίριο της οδού Μητροπόλεως 1 και Φιλελλήνων, μαζί με τους βουλευτές, τους επιστημονικούς τους συνεργάτες και τους υπαλλήλους της Βουλής.

Ατιμωρησία

Η παραβίαση του συντάγματος και του κανονισμού της Βουλής αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μνημόνιο στήριξης ψηφίστηκε ως νομοσχέδιο, που απαιτεί 151 βουλευτές, και όχι ως διεθνής σύμβαση, που απαιτεί 180. Και ακόμη πιο χαρακτηριστικό πως την επομένη της ψήφισής του ψηφίστηκε τροπολογία-προσθήκη, βάσει της οποίας οι συμβάσεις δανεισμού ισχύουν από τη στιγμή της υπογραφής τους, χωρίς την προϋπόθεση της κύρωσής τους από το Κοινοβούλιο, ενώ το σύνταγμα προβλέπει πως καμία προσθήκη ή τροπολογία δεν εισάγεται για συζήτηση αν δεν σχετίζεται με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου που ψηφίζεται. Προβλέπει επίσης ότι, αν ένας βουλευτής απουσιάσει αδικαιολόγητα σε περισσότερες από πέντε συνεδριάσεις το μήνα, παρακρατείται υποχρεωτικά για κάθε απουσία το 1/30 της μηνιαίας αποζημίωσής του. Στην πράξη όμως, ενώ τα νομοσχέδια συζητούνται και ψηφίζονται σε άδεια έδρανα, ούτε ένα ευρώ δεν έχει παρακρατηθεί από κανένα βουλευτή. «Δεν έχουν γίνει υπερβάσεις στις απουσίες», με διαβεβαίωσε κατηγορηματικά ο γενικός γραμματέας.

Την ίδια στιγμή δεν γίνεται κανένας απολύτως έλεγχος στο «πόθεν έσχες» και στους τραπεζικούς λογαριασμούς των βουλευτών, ενώ οι μετοχές, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορούν να ελεγχθούν διότι είναι ανώνυμες.


Το πλέον προκλητικό είναι ότι τα αδικήματα των υπουργών παραγράφονται με διαδικασίες εξπρές και οι βουλευτές παραμένουν ατιμώρητοι για όλα τα αστικά και ποινικά αδικήματα που διαπράττουν, επικαλούμενοι την ασυλία τους. Ο περιορισμός της βουλευτικής ασυλίας, που είχε προαναγγείλει στον νέο Κανονισμό της Βουλής ο Φίλιππος Πετσάλνικος, έμεινε στον αέρα, αφού τελικά και πάλι «θα ερευνάται» αν το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται ο βουλευτής συνδέεται με την πολιτική του δραστηριότητα, όπως δηλαδή υποτίθεται ότι γινόταν μέχρι σήμερα…

Ενδεικτικό είναι ότι πολίτης που μήνυσε βουλευτή για εκβιασμό οδηγήθηκε τελικά ο ίδιος στη φυλακή έπειτα από αντιμήνυση που του έκανε ο βουλευτής, ο οποίος, λόγω της ασυλίας, ουδέποτε δικάστηκε.

ΧΟΥΑΝ ΓΚΟΡΝΤΙΓΙΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΦΤΩΧΟΥΣ

Η οικονομική κρίση είναι μια μεγάλη απατεωνιά, η μεγαλύτερη στην ιστορία του καπιταλισμού. Το ΔΝΤ είναι μια σπηλιά με ληστές. Αυτοί είναι οι φταίχτες για ό,τι γίνεται - για την ανισότητα που υπάρχει στον κόσμο», υποστηρίζει ο Ισπανός Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, ο επί 31 χρόνια κομμουνιστής δήμαρχος της Μαριναλέντα.
Βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για να συμμετάσχει στο φεστιβάλ «άμεσης δημοκρατίας» που διοργανώνουν αντιεξουσιαστικές κινήσεις, στο πλαίσιο της 75ης Δεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης.


Η Μαριναλέντα, στην επαρχία της Ανδαλουσίας, είναι μια κοινότητα 2.700 κατοίκων που δεν αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας. Οι κάτοικοι ανήκουν στον τοπικό συνεταιρισμό και εργάζονται 6,5 ώρες την ημέρα έχοντας όλοι το ίδιο ημερομίσθιο (45 ευρώ), ανεξάρτητα αν απασχολούνται στους αγρούς ή στο τοπικό εργοστάσιο μεταποίησης των προϊόντων. Τα έσοδα δεν μοιράζονται αλλά επενδύονται στον συνεταιρισμό για να δημιουργηθούν νέες δουλειές. Στο χωριό δεν υπάρχει παπάς και αστυνομικός, ενώ η ενοικίαση ενός σπιτιού στοιχίζει 15 ευρώ τον μήνα.

«Το όνειρό μου είναι να δημιουργήσω μια κοινωνία χωρίς τάξεις, χωρίς πλούσιους και φτωχούς», λέει ο 55χρονος δήμαρχος, στη συνέντευξή του στην «Ε».

Η οικονομική κρίση των ημερών είναι τεχνητή ή πραγματική; Δηλαδή χρεοκόπησαν τα νοικοκυριά ή είναι ένα ακόμη τέχνασμα του κεφαλαίου;

«Η οικονομική κρίση είναι μια μεγάλη απατεωνιά, η μεγαλύτερη στην ιστορία του καπιταλισμού. Οι "μηχανικοί" των τραπεζών δίνουν δάνεια ακόμη και σε εταιρείες που δεν μπορούν να τους επιστρέψουν τα χρήματα. Υπάρχουν 55 δισ. δολάρια δανείων χωρίς αντίκρισμα. Γι αυτό και σ αυτή την κρίση υπάρχουν θύτες και θύματα».

Εχει επηρεάσει τη Μαριναλέντα η παγκόσμια οικονομική κρίση; Αν ναι, πώς; Αν όχι, γιατί;

«Βέβαια και την έχει επηρεάσει, όπως όλο τον πλανήτη, αλλά πολύ λιγότερο. Γιατί εμείς απαντάμε με δικά μας μέσα στην κρίση. Εχουμε διπλασιάσει τη δημόσια επένδυση και πετύχαμε να δουλεύει όλος ο κόσμος».

Η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση. Θεωρείτε ότι μπορεί να αναγεννηθεί; Και πώς; Η οικονομική βοήθεια των χωρών της ευρωζώνης και η ένταξή της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πιστεύετε ότι θα τη βοηθήσουν να αναστηθεί οικονομικά;

«Το ΔΝΤ είναι σπηλιά με ληστές. Αυτοί είναι οι φταίχτες για ό,τι γίνεται - για την ανισότητα που υπάρχει στον κόσμο. Θα έρθουν να κλέψουν τη χώρα και να την κάνουν ακόμη φτωχότερη. Και να δώσουν πλεονέκτημα σε λίγους. Το σημερινό σύστημα είναι ένας απόλυτος παραλογισμός. Πρέπει η ελληνική πολιτεία να βρεθεί στην υπηρεσία των φτωχών. Η εθνικοποίηση των τραπεζών και η παροχή κατοικίας από το κράτος προς όλους τους πολίτες είναι μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι θύτες που μας οδήγησαν σ αυτή την κρίση πρέπει να... επιβραβευθούν».

Η έννοια της δημοκρατίας υφίσταται στις μέρες μας; Θεωρείτε ότι η άμεση δημοκρατία αποτελεί απάντηση στην κρίση;

«Οχι, δεν υπάρχει. Είναι μια φάρσα. Στη σημερινή δημοκρατία ο λαός δεν έχει δύναμη. Είναι μια δημοκρατία της μπουρζουαζίας. Η 5η ελευθερία είναι η ελευθερία τού να κλέβεις, και αυτή είναι η μοναδική ελευθερία, όπως λέει ο Τσόμσκι. Να πάμε σε μια δημοκρατία των εργατών και του λαού, σε μια δημοκρατία με δύο πόδια: πολιτική δημοκρατία αλλά και οικονομική δημοκρατία. Η πολιτική δημοκρατία χωρίς οικονομική δημοκρατία είναι ένα πολύ μεγάλο ψέμα».


Η Αριστερά δείχνει να έχει χάσει τον βηματισμό της - βρίσκεται πίσω από τις εξελίξεις. Μπορεί να απαντήσεις στις νέες προκλήσεις;

«Ναι, αλλά με διαφορετική μορφή απ αυτήν που γνωρίζουμε στην Ευρώπη. Μια Αριστερά που να είναι ικανή να αντιμετωπίσει τον καπιταλισμό και να εφαρμόσει κοινωνική αλληλεγγύη. Εκεί που ο άνθρωπος και οι ανάγκες του θα είναι το κέντρο όλης της οικονομικής ενέργειας. Μια ηθική Αριστερά που ζει όπως μιλάει».

Είναι η Μαριναλέντα μια ιδεώδης κοινωνία;

«Πιστεύω ότι ποτέ δεν θα φτάσουμε στο ιδανικό. Είναι ένας δρόμος όμως που πρέπει να διανύσουμε».


Αν είναι πετυχημένη η πολιτική σας γιατί δεν εφαρμόζεται και σε άλλες πόλεις της Ισπανίας;

«Πραγματικά σε άλλα μέρη της Ανδαλουσίας, εκεί όπου το συνδικάτο έχει δύναμη, έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε γη και να έχουμε κάνει κινήσεις ανάλογες όπως αυτές της Μαριναλέντα. Το αγροτικό συνδικάτο μας έχει 30.000 μέλη και πολλά δημαρχεία. Δεν είναι μια εύκολη κατάκτηση όπως και να το κάνεις, αλλά μια μάχη πολλών αγώνων».

Οπως παρατηρεί ο Βρετανός ιστορικός Ερικ Χομπσμπάουμ, «από την εποχή των επαναστάσεων περάσαμε στην εποχή των αυτοκρατοριών και από κει στην εποχή των άκρων». Σήμερα σε ποια εποχή βαδίζουμε;

«Είναι η εποχή στην οποία ο μόνος υπάρχων θεός είναι το χρήμα. Ενας θεός που χρειάζεται γενοκτονίες σ όλο τον πλανήτη, που συνεχίζει να παράγει πολέμους και 70.000 νεκρούς - δολοφονημένους από την πείνα, κάθε μέρα».

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΛΑΘΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ,ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΙΑΠΩΝΙΑΣ Η ΤΑΧΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΕΛΕΚΤΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ

Για να συνεχίσει να αναπτύσσεται με τους σημερινούς ρυθμούς η Κίνα χρειάζεται απρόσκοπτη πρόσβαση σε ενέργεια, πρώτες ύλες και αγαθά. Με κινητήρια δύναμη τα συναλλαγματικά αποθέματα 2,5 τρισ. δολαρίων που διαθέτει εδώ και μια πενταετία τρέχει σ' έναν μαραθώνιο άμεσων επενδύσεων στις πέντε ηπείρους, με ιδιαίτερη προτίμηση στην εξόρυξη πετρελαίου, αερίου και ορυκτών, αλλά και στις εμπορευματικές μεταφορές, όπως καταδεικνύει το ενδιαφέρον της για την Ελλάδα. Η μηχανή είναι ακόρεστη. Η Κίνα αντιμετωπίζει τον πλανήτη σαν ένα τεράστιο επενδυτικό σούπερ μάρκετ. Και οι χώρες συνωστίζονται για μια προβεβλημένη θέση στα ράφια του...

Tο ιδιότυπο μείγμα κομμουνισμού και καπιταλισμού, που αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της σύγχρονης Κίνας, την οδηγεί σε αλματώδη ανάπτυξη με στόχο την εξέλιξη της στην υπερδύναμη του 21ου αιώνα. Η Κίνα έχει ανάγκη από μια κινητήρια δύναμη που θα βοηθήσει στην περαιτέρω ανάπτυξη της οικονομίας της και παραπέμπει στον συνδυασμό αύξησης της εσωτερικής κατανάλωσης και ανόδου της παραγωγικότητας. Η πολιτική της «κοινωνίας της αρμονίας», που εμπνεύστηκε ο πρόεδρος της Κίνας Χου Ζιντάο για να περιορίσει τις ανισότητες μεταξύ κέντρου και περιφέρειας, αποτελεί σημείο αναφοράς της ανάπτυξης και εξέλιξης της χώρας. Η ανάπτυξη αυτή, όμως, έχει οδυνηρές επιπτώσεις σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο: αστικοποίηση, κοινωνική υποβάθμιση των αγροτών και των εργατών και ένα όλο και μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών.

Η αναπτυξιακή κινεζική μηχανή απαιτεί την ικανοποίηση των τεράστιων αναγκών του 1,34 δισεκατομμυρίου πληθυσμού της χώρας για να μπορέσει να συνεχίσει τη μαζική κατανάλωση και παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων και να βελτιώσει τις καθημερινές συνθήκες διαβίωσής τους σε σύγκριση με τα πρότυπα των κρατών της Δύσης. Η Κίνα θέλει να συνεχίσει να εξάγει μεγάλες ποσότητες καταναλωτικών προϊόντων για να μπορέσει να διατηρήσει τη δεσπόζουσα θέση της στις παγκόσμιες εξαγωγές.

Εισαγωγές πετρελαίου

Το Πεκίνο θεωρεί την εξασφάλιση ενεργειακών πόρων βασικό συστατικό για την υλοποίηση των οικονομικών και αναπτυξιακών πολιτικών του. Έτσι, επιδιώκει να διασφαλίσει συμβόλαια προμήθειας πετρελαίου σε όλο τον κόσμο. Το 2004, οι κινεζικές εισαγωγές πετρελαίου ανήλθαν σε 3,40 εκατ. βαρέλια την ημέρα (m/bd), το 2009 προσέγγισαν τα 7,85 m/bd και υπολογίζεται ότι θα φτάσουν τα 9,60 m/bd έως το τέλος του 2010. Αναλυτές εκτιμούν ότι οι κινεζικές εισαγωγές πετρελαίου αναμένεται να φτάσουν τα 11,40 m/bd μέχρι το 2015, τα 13,50 m/bd έως το 2020 και τα 16,10 m/bd μέχρι το 2025.

Το φυσικό αέριο είναι και αυτό ένα απαραίτητο ενεργειακό αγαθό για την Κίνα, και σε αυτό το πλαίσιο η αντίστοιχη κινεζική κρατική εταιρεία σύναψε ένα συμβόλαιο τριάντα ετών με τον ρωσικό ενεργειακό κολοσσό Gazprom για 30 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως. Η κατανάλωση φυσικού αερίου θα φτάσει το 10% της ετήσιας κινεζικής κατανάλωσης ενέργειας έως το 2020, από το σημερινό ποσοστό του 3,9%. Το 2011, η χώρα αναμένεται να εισαγάγει 17 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου από κράτη της Κεντρικής Ασίας μέσω ενός αγωγού που έχει σχεδιαστεί για να συνδέσει την Κίνα με τα αποθέματα της Κασπίας Θάλασσας. H Κίνα έχει ανάγκη, ωστόσο, και από άλλες πρώτες ύλες και αγαθά. Για την ακρίβεια, έχει ανάγκη σχεδόν από οτιδήποτε παρέχει το υπέδαφος ή παράγει η ανθρωπότητα.

Κινητήρια δύναμη είναι η απίστευτη ρευστότητα που διαθέτει. Το Πεκίνο διαθέτει τουλάχιστον 2,5 τρισ. δολ, σε συναλλαγματικά αποθέματα, και τα περισσότερα από αυτά καταλήγουν σε αμερικανικά ομόλογα, τη μόνη μεγάλη αγορά που μπορεί να τα απορροφήσει. Μέχρι στιγμής, οι κινεζικές επενδύσεις σε μεγάλο βαθμό προσανατολίζονται προς τη Δύση. Το πρώτο μισό του 2010 καταγράφηκε μια δραστηριότητα με μεγάλες κινεζικές επενδύσεις και συμβόλαια στον τομέα της μηχανικής που ξεπέρασε τα 45 δισ. δολ.

Στη Λατινική Αμερική

Οι επενδύσεις του Πεκίνου έχουν, όμως, επεκταθεί σε περιοχές της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, με βασικό στόχο τα ενεργειακά αποθέματά τους. Τα συμφέροντα της Κίνας στη Λατινική Αμερική υπακούουν κυρίως στις ανάγκες της για προμήθεια σιδηρομεταλλευμάτων, χαλκού, χάλυβα, σόγιας και φυσικά για «μαύρο χρυσό». Η άλωση της αγοράς της Λατινικής Αμερικής -της αποκαλούμενης και «πίσω αυλής» των ΗΠΑ- ξεκίνησε το 2005. Κάποιες σημαντικές επενδυτικές κινήσεις της Κίνας σε χώρες της Λατινικής Αμερικής καταγράφονται από το πρακτορείο ειδήσεων Reuters με τον εξής καταιγιστικό ρυθμό:

Τον Ιανουάριο του 2005 η κινέζικη εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου υπέγραψε συμφωνία με την Cubapetroleo, κρατική εταιρεία τη Κούβας για κοινή παραγωγή πετρελαίου. Ένα μήνα αργότερα του ίδιου έτους, η κινέζικη εταιρεία MinmetalsCorporation έκανε συμφωνία για να επενδύσει αρχικό ποσό 550 εκατ. δολ., που τελικά ανήλθε σε 2 δισ. δολ. για ένα κοινό εγχείρημα με την εταιρεία της Χιλής Codelco. Ακολούθως, τον Σεπτέμβριο του 2005, η κινεζική Shengli International Petroleum Development υπέγραψε ένα σύμφωνο πλαισίου με την κρατική εταιρεία Yacimientos Petroliferos Fiscales Bolovianos για επένδυση 1,5 δισ. δολ. σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο της Βολιβίας. Τον Ιούνιο του 2007, η Peru Copper Inc του Περού συμφώνησε να εξαγοραστεί από την κρατική κινέζικη εταιρεία Aluminum Corp -μετρητοίς- με το ποσό των 792 εκατ. δολ. Τον Μάιο του 2009, η κινεζική China Development Bank ανακοίνωσε ότι θα δανείσει 10 δισ. δολ. στην κρατική εταιρεία της Βραζιλίας Petrobras ως αντάλλαγμα για να παρέχει στην Κίνα πετρέλαιο για την επόμενη δεκαετία. Τον Ιούλιο του 2009, η Κίνα έκανε μια συμφωνία για δάνειο 1 δισ. δολ. για πετρέλαιο με το Εκουαδόρ. Τον Σεπτέμβριο του 2009, η Βενεζουέλα υπέγραψε επενδυτική συμφωνία με την Κίνα (αξίας 16 δισ. δολ.) για τρία χρόνια ώστε να αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου σε χιλιάδες βαρέλια την ημέρα στη ζώνη Ορινόκο. Τον Οκτώβριο του 2009, η κινεζική εταιρεία χάλυβα και σιδηρομεταλλευμάτων Baosteel πρότεινε να πληρώσει 1,6 δισ. δολ. για το 30% της αμερικανό-αγγλικής Minas Rio στη Βραζιλία. Τον Μάρτιο του 2010, η κινεζική CNOOC αγόρασε το 50% της εταιρείας της Bridas Holiding της Αργεντινής για 3,2 δισ. δολ.

Η αγορά της Αφρικής

Εν ολίγοις, η μηχανή δουλεύει ακατάπαυστα και μοιάζει ακόρεστη. Η άλλη μεγάλη αγορά του Πεκίνου είναι η Αφρική, όπου ο συνολικός όγκος του κινεζικού εμπορίου ανήλθε μέσα στο 2009 σε 5,1 δισ. δολ. Οι επενδύσεις στη Μαύρη Ήπειρο υπολογίζονται στο 5% των συνολικών κινεζικών διεθνών άμεσων ξένων επενδύσεων. Το Πεκίνο από το 2004 δραστηριοποιείται στην αγορά της Μαύρης Ηπείρου και έχει συνάψει συμφωνίες με τουλάχιστον επτά κράτη πλούσια σε ενεργειακά αποθέματα. Η ανοικοδόμηση της Αγκόλα, για παράδειγμα, έχει βοηθηθεί με συμφωνία τριών δανείων έναντι πετρελαίου, με βάση την οποία οι κινεζικές εταιρείες έχουν κατασκευάσει δρόμους, σιδηροδρόμους, νοσοκομεία, σχολεία και συστήματα υδροδότησης. Η Νιγηρία υιοθέτησε το ίδιο μοντέλο για να χρηματοδοτηθούν έργα που χρησιμοποιούσαν το φυσικό αέριο για την παραγωγή ενέργειας. Οι κινεζικές εταιρείες χτίζουν υδροηλεκτρικά εργοστάσια στη Δημοκρατία του Κονγκό (πληρώνονται σε πετρέλαιο) και ένα στην Γκάνα (με αντάλλαγμα κόκκους καφέ).Το Πεκίνο επιδιώκει, σύμφωνα με το Foreign Affairs, να δημιουργήσει εμπορικές και οικονομικές ζώνες συνεργασίας στην Αφρική. Τέτοιες ζώνες που έχουν ήδη τεθεί σε λειτουργία βρίσκονται δύο στη Νιγηρία, μία στην Αίγυπτο, μία στην Αιθιοπία, μία στον Άγιο Μαυρίκιο και μία στη Ζάμπια. Οι ειδικές οικονομικές ζώνες αποτελούσαν ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της ανάπτυξης της Κίνας, που σήμερα διαθέτει πάνω από εκατό τέτοιες περιοχές στον πλανήτη.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν βιάζεται για τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις

Η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) συνειδητοποιεί ότι η παγκοσμιοποίηση έχει αλλάξει το παιχνίδι των διεθνών ισορροπιών και αντιλαμβάνεται ότι κανένα κράτος δεν μπορεί να εκσυγχρονιστεί χωρίς να ενσωματωθεί στο σύστημα της ελεύθερης αγοράς. Οι Κινέζοι ηγέτες μπορεί να αποκαλούν εαυτούς κομμουνιστές, αλλά συμπεριφέρονται ως άψογοι καπιταλιστές. Η Κίνα έχει εξελιχθεί σε έναν βιομηχανικό κόμβο του πλανήτη, κινείται γρήγορα προς τις πιο σύγχρονες τεχνολογίες και βγάζει από τα πανεπιστήμιά της περισσότερους «κομπιουτεράδες» κάθε χρόνο απ' ότι οι ΗΠΑ. Το μέγεθος της κινεζικής οικονομίας έχει τετραπλασιαστεί από τότε που άρχισαν οι μεταρρυθμίσεις της αγοράς, στα τέλη της δεκαετίας του '70, και εκτιμάται ότι θα διπλασιαστεί μέσα στην επόμενη δεκαετία. Τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια, σύμφωνα με αναλυτές, το ποσοστό των Κινέζων πολιτών με ετήσιο εισόδημα πάνω από 3.000 δολάρια θα αυξηθεί από το τωρινό 20% περίπου στο 80%.Το ΚΚΚ, έπειτα από 60 χρόνια διακυβέρνησης, δεν είναι πλέον το επαναστατικό κόμμα του Μάο που απευθυνόταν στους εργάτες και τους φτωχούς αγρότες, αλλά επιδιώκει να προσελκύσει την ελίτ απ' όλα τα κοινωνικά στρώματα. Το μείζον ερώτημα είναι αν η μεταμόρφωση της Κίνας σε οικονομία της αγοράς θα συνοδευτεί από ένα σταδιακό πέρασμα στην κλασική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα δείχνει να μη βιάζεται στο πεδίο αυτό και να αγνοεί τους επικριτές του. Μέχρι σήμερα, πάντως, έχει αποδείξει ότι δεν θέλει να γίνει στο πέρασμα των χρόνων ένας παρωχημένος κομματικός οργανισμός. Εμφανίζεται ως εγγυητής της εσωτερικής σταθερότητας, και με όπλα τη ραγδαία οικονομική ανάπτυξη, την πρόσβαση σε πηγές ενέργειας και πρώτων υλών και την ήπια εξωτερική πολιτική χτίζει την υπερδύναμη των επόμενων δεκαετιών.