Οι Έλληνες βαρόνοι των όπλων

ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΩΝ
Οι Έλληνες βαρόνοι των όπλων








Το μεγάλο φαγοπότι στο εξοπλιστικό πάρτι μόλις άρχισε!

Είναι οι άνθρωποι που συνεχώς και αδιαλείπτως έχουν το... όπλο παρά πόδα και όταν η εκάστοτε κυβέρνηση εξαγγέλλει το εξοπλιστικό της πρόγραμμα, προχωρούν σε εφ’ όπλου λόγχη και εφορμούν στην πίτα των δισεκατομμυρίων ευρώ που κοστίζει η ενίσχυση της εθνικής μας άμυνας. Είναι οι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον χώρο των εξοπλισμών, οι βαρόνοι των όπλων, η λίστα των οποίων συνεχώς μεγαλώνει και σε πολλές περιπτώσεις μεταλλάσσεται.

Οι «παλιές καραβάνες» του είδους, όπως ο Τζορτζ Χάλαγκ, ο αδελφικός φίλος του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, δεν παίζουν πια πρωταγωνιστικό ρόλο. Έχουν παραχωρήσει τη θέση τους σε νέους επιχειρηματίες που επιλέγονται από τις κολοσσιαίες βιομηχανίες, οι οποίες έχουν πάντα στοκ εμπορεύματος στις τεράστιες αποθήκες τους και είναι έτοιμες ανά πάσα στιγμή και με την πρώτη ευκαιρία να πουλήσουν. Γι’ αυτό και οι εδώ αντιπρόσωποί τους τρίβουν τα χέρια τους όταν ο εκάστοτε υπουργός Άμυνας εξαγγέλλει εξοπλιστικό πρόγραμμα. Όπως τώρα, δηλαδή, ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης. Να σημειωθεί δε ότι η Ελλάδα, που είναι η τέταρτη χώρα στην Ευρώπη σε εξοπλισμούς, είναι ο παράδεισος των βαρόνων των όπλων.

Ποια είναι τα μεγάλα ονόματα, ποιοι οι νέοι επιχειρηματίες στην «πιάτσα» και ποιες οι συμμαχίες που θα οδηγήσουν στις νέες μάχες σώμα με σώμα για να την εξασφάλιση των παραγγελιών στην πάντα ανθηρή ελληνική αγορά οπλικών συστημάτων;

ΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΩΝ ΑΙΘΕΡΩΝ

Θ. ΛΙΑΚΟΥΝΑΚΟΣ

Η «παλιά καραβάνα»

Είναι από τους παλιότερους και ασφαλώς πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες στον χώρο των εξοπλισμών. Η εταιρεία του AXON εκπροσωπεί βιομηχανίες-κολοσσούς στον χώρο της άμυνας. Raytheon, Boeing, Kraus Maffei είναι μόνο κάποιες από αυτές. Πύραυλοι Patriot, άρματα μάχης Leopard, εκπαιδευτικά αεροσκάφη Τ-6, ελικόπτερα NH-90 είναι ορισμένα από τα πιο σημαντικά, αλλά και ακριβά προγράμματα στα οποία ο κ. Λιακουνάκος επιβεβαίωσε τη φήμη του νικητή.

Λέγεται πως έχει «στο τσεπάκι» του το σουηδικό αεροσκάφος Gripen, το οποίο λόγω της τεχνολογίας αλλά και της χαμηλής τιμής του θα αποτελέσει το «χρυσό» αουτσάιντερ της... αερομαχίας.

Θεωρείται ένας από τους πιο διορατικούς επιχειρηματίες του χώρου, ενώ αναμίχθηκε και στην πονεμένη ιστορία της εξαγοράς της Ολυμπιακής. Ακόμη, επενδύει και στον ιατρικό τομέα με την Euromedica, ωστόσο οι εξοπλισμοί είναι το δυνατό του όπλο.

ΝΤ. ΠΛΕΣΣΑΣ

«Εφιάλτης» για τους ανταγωνιστές του

Ο περιφερειακός αντιπρόεδρος της αμερικανικής Lockheed Martin Ντένης Πλέσσας έχει εξελιχτεί σε «εφιάλτη» για τους ανταγωνιστές του. Ενενήντα αεροσκάφη F-16 έχει πουλήσει σε μία επταετία στην Ελλάδα. Το 1999 πούλησε 60, «νικώντας» τον Θωμά Λιακουνάκο που εκπροσωπούσε την Boeing και το F-15, ενώ το 2005 δεν χρειάστηκε να κερδίσει κανέναν: με απευθείας ανάθεση πούλησε άλλα 30 μαχητικά, ενώ τώρα έχει βάλει στόχο να κερδίσει ένα ακόμη μεγάλο συμβόλαιο από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία.

Βέβαια ο μεγάλος στόχος ήταν, είναι και θα παραμείνει το μαχητικό τέταρτης γενιάς F-35 ή Joint Strike Fighter (JSF) όπως είναι γνωστότερο, με τους Αμερικανούς να έχουν κάνει ήδη την παρουσίαση του

Το σημαντικότερο νέο όμως για τον κ. Πλέσσα μπορεί να έρθει από την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Αμερική, από την οποία πολλά θα εξαρτηθούν, καθώς ο Κώστας Καραμανλής θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει τη πιο συμφέρουσα πρόταση, την οποία θα προσπαθήσει να «αρπάξει» ο κ. Πλέσσας.

Λ. ΜΠΑΡΤΖΩΚΑΣ - Κ. ΔΑΦΕΡΜΟΣ

Τα «μάτια» της Μόσχας στην Αθήνα

Είναι οι άνθρωποι της Μόσχας στην Αθήνα. Ο κ. Μπαρτζώκας έχει ισχυρές διασυνδέσεις απευθείας με τη ρωσική πρωτεύουσα και είναι ο έμπιστος της πρεσβείας στην Αθήνα. Aπό την άλλη, ο κ. Δαφέρμος έχει εξασφαλίσει την εκπροσώπηση ρωσικών αντιαρματικών που ήδη έχει προμηθευτεί ο ελληνικός Στρατός και προωθεί την πώληση του σύγχρονου ρωσικού πυροσβεστικού αεροσκάφους Beriev φιλοδοξώντας να εκτοπίσει τα Canadair, τα οποία προωθούνται στην ελληνική αγορά από την Kestrel των κυρίων Τσάτσου και Κομνόπουλου. Οι Ρώσοι έχουν να προτείνουν μία σειρά οπλικών συστημάτων που ξεκινούν από μαχητικά αεροσκάφη και φτάνουν έως τεθωρακισμένα οχήματα και πυραύλους και η συμμετοχή τους σε όλους τους διαγωνισμούς κάθε άλλο παρά τυπική θα είναι. Η Ελλάδα άλλωστε είναι η μόνη χώρα από τα παλαιά μέλη του ΝΑΤΟ που διαθέτει αυτή τη στιγμή σημαντικό αριθμό ρωσικών οπλικών συστημάτων. S-300, TOR M1, αντιαεροπορικά, αερόστωμνα Zubr, αντιαρματικά Kornet είναι μερικά από αυτά.

ΑΝΡΙ ΛΕ ΡΟΥΑ

Ο «Γάλλος»

Επισήμως εκπροσωπεί τα συμφέροντα των Γάλλων στην Ελλάδα, αποτελώντας τον συνδετικό κρίκο των διάφορων επιχειρηματιών που εκπροσωπούν γαλλικά οπλικά συστήματα. Οι κύριοι Αλέξανδρος Τσάτσος και Σταύρος Κομνόπουλος με την εταιρεία Kestrel εκπροσωπούν τους Γάλλους στα προγράμματα των πυραύλων Mica και Exocet, καθώς και στους πυραύλους Scalp.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΟΥΜΠΑΥΛΗΣ

Είναι ανερχόμενος επιχειρηματίας (μαζί με τον αδελφό του Κωνσταντίνο) στον τομέα, παρότι δεν είχε σχέση με τους εξοπλισμούς αλλά με την εκμετάλλευση ακινήτων. Εδώ και δύο χρόνια, όμως, ο Χρήστος Χούμπαυλης ελέγχει την εταιρεία Miltech Hellas, η οποία κατασκευάζει τμήματα ηλεκτρονικών συστημάτων ελικοπτέρων, μαχητικών, αρμάτων, πυραύλων κ.λπ., έχοντας αναλάβει δουλειές κυρίως για τις γαλλικές εταιρείες Dassault, Thales, Thomson και Eurocopter.

Θεωρείται (μαζί με τον Ανρί Λε Ρουά) ευνοημένος του νέου εξοπλιστικού προγράμματος, καθώς το ΚΥΣΕΑ έχει αποφασίσει ήδη την έναρξη συνομιλιών με τη Γαλλία για έναν τομέα από τους εξοπλισμούς.



[color=#004000] ΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ[/color]

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ

Ο έμπιστος των Γερμανών

Επικεφαλής της γερμανικής Thyssen Krupp, η οποία ελέγχει αυτή τη στιγμή τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, είναι από τους έμπιστους ανθρώπους των Γερμανών στην Ελλάδα. Για πολλά χρόνια «έπαιζε» το φιλόδοξο πρόγραμμα του μαχητικού Eurofighter. Μετά την αποτυχία να περάσει το πρόγραμμα μετατέθηκε στη Thyssen και στα Ναυπηγεία, όπου έχει να αντιμετωπίσει μία νέα καταιγίδα: τα υποβρύχια που γέρνουν και τα οποία η Ελλάδα αρνείται να παραλάβει. Κατασκευάστρια εταιρεία των υποβρυχίων είναι η επίσης γερμανική HDW -την εκπροσωπεί ο κ. Αντώνης Χάγιας-, η οποία έχει εξαγοραστεί από τη Thyssen. Οι Γερμανοί θα είναι κι αυτοί βασικοί διεκδικητές της ναυπήγησης φρεγατών για το Πολεμικό Ναυτικό.

Β. ΛΟΗΣ - Θ. ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Οι «Ιταλιάνοι»

Και οι δύο εμφανίζονται ως άνθρωποι των Ιταλών στην Αθήνα. Ποιος από τους δύο έχει το πάνω χέρι δεν έχει διευκρινιστεί, αν και ο πρώτος φέρεται να έχει πάρει το χρίσμα από το αφεντικό της Alenia-Aermacchi Franco Ferracini. Από την άλλη, το επιτελείο του δεύτερου ευελπιστεί ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Οι Ιταλοί ήδη έχουν προμηθεύσει την Πολεμική Αεροπορία με τα μεταγωγικά αεροσκάφη C-27 που κατασκευάζουν σε συνεργασία με τη Lockheed Martin, ενώ μαζί με τους Γάλλους θα κυνηγήσουν το πρόγραμμα ναυπήγησης φρεγατών.

ΧΡ. ΧΑΤΖΗΜΗΝΑΣ

Ποντάρει στην εμπειρία

Είναι ίσως ο πιο δυνατός «παίκτης» αυτή την περίοδο στη σκακιέρα των εξοπλισμών. Διεκπεραιώνει τις δύσκολες αποστολές της διαχείρισης των αντισταθμιστικών ωφελημάτων. Ακολουθώντας τα χνάρια του Ντ. Πλέσσα, ο κ. Χριστιανός Χατζημηνάς, επικεφαλής των εταιρειών Theon και Epicos, έχει δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς με την αμερικανική αμυντική βιομηχανία - μέσω της Imnis έχει συνεργασία με τη Lockheed Martin, την Boeing τη BAE κ.ά.

Με τις επαφές που έχει αποκτήσει ο κ. Χατζημηνάς είχε αναλάβει δουλειές για λογαριασμό του ελληνικού υπουργείου Άμυνας από διάφορες εταιρείες -τη γερμανική Krauss-Maffei Wegmann (Leopard), τη γαλλική Safran-, ενώ πραγματοποιεί και πωλήσεις απευθείας στο εξωτερικό. Μια πολύ καλή σχέση που είχε με κορυφαίο παράγοντα του Πενταγώνου και η οποία προβλημάτιζε το Μαξίμου δεν υπάρχει πια και ο 48χρονος επιχειρηματίας προσβλέπει στην εμπειρία που απέκτησε αλλά και στην τεχνολογική αρτιότητα της εταιρείας του.


ΟΙ… ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ ΚΑΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ

Β. ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

Με «όπλο» την ΕΛΒΟ

Ελέγχοντας το 43% της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων (ΕΛΒΟ) και μέσω της εταιρείας ΜΕΤΚΑ, ο κ. Ευάγγελος Μυτιληναίος έχει αξιοπρόσεκτη παρουσία στα εξοπλιστικά προγράμματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ουσιαστικά ό,τι... τσουλάει περνάει από την ΕΛΒΟ, ενώ και η ΜΕΤΚΑ έχει συμμετοχή σε μεγάλα προγράμματα, όπως, για παράδειγμα, στην κατασκευή μέρους του νέου υπερσύγχρονου άρματος μάχης Leopard.

Έχει εμπλακεί στο παρελθόν στην κατασκευή τεθωρακισμένων οχημάτων «Λεωνίδας», στην κατασκευή του συστήματος φόρτωσης τορπιλών κατά την αναβάθμιση των υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού, στην κατασκευή μεταλλικών υποσυστημάτων φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ, ενώ είχε αναλάβει την κατασκευή θωρακισμένου κελύφους υποβρυχίων.

Σ. ΚΟΚΚΑΛΗΣ

Στα χνάρια του Λιακουνάκου

Ο Θ. Λιακουνάκος ήταν αυτός που έβαλε στο παιχνίδι των εξοπλισμών τον Σωκράτη Κόκκαλη. Έτσι, ο κολοσσός της Intracom, μέσω της Intracom Defence, έχει εμπλοκή στα μεγαλύτερα εξοπλιστικά προγράμματα των Ενόπλων Δυνάμεων. Οτιδήποτε έχει σχέση με υψηλή τεχνολογία έχει ανατεθεί στην Intracom, η οποία συνεργάζεται με πλήθος εταιρειών του χώρου, ελληνικές και ξένες. Έτσι η Intracom εμφανίζεται να συμμετέχει με την κατασκευή πολύπλοκων συστημάτων σχεδόν σε όλα τα οπλικά συστήματα που έχουν αγοραστεί ή βρίσκονται υπό παραγγελία - από αεροσκάφη έως άρματα μάχης κ.ά.

Π. ΓΕΡΜΑΝΟΣ

Από τις μπαταρίες στις τορπίλες

Μπορεί η εταιρεία του Πάνου Γερμανού να πουλήθηκε στην Cosmote, ο ίδιος όμως παραμένει προμηθευτής των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς κράτησε το εργοστάσιο παραγωγής μπαταριών που είχε ο όμιλός του.

Αναλαμβάνει την κατασκευή μπαταριών για τις τορπίλες των υποβρυχίων, ενώ φιλοδοξεί να αναλάβει την κατασκευή εξ ολοκλήρου και των νέων τορπιλών για τα καινούρια υποβρύχια που θα παραλάβουμε.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ο πρόεδρος της Space Hellas είναι ένας από τους παραδοσιακούς εμπόρους αμυντικών εξοπλισμών. Εκπροσωπεί τη Space Consulting, η οποία έχει ως κύριο σκοπό την παροχή εξειδικευμένων συμβουλευτικών υπηρεσιών και προϊόντων στον αμυντικό τομέα και στα αντισταθμιστικά ωφελήματα. Ο Δημήτρης Μανωλόπουλος έχει επεκτείνει τις δραστηριότητές του στη συγκέντρωση και ανακύκλωση αμυντικού υλικού, στην έρευνα και ανάπτυξη ηλεκτρονικών συστημάτων, στις ψηφιακές εκδόσεις και στη διακρίβωση οργάνων και συσκευών ελέγχου. Είναι ο κύριος αντίπαλος του κ. Λιακουνάκου στα πυρομαχικά.

Αυτά θα διεκδικήσουν οι επιχειρηματίες των εξοπλισμών

Τα εξοπλιστικά προγράμματα του 2009 που εξήγγειλε ο υπουργός Άμυνας Βαγγέλης Μεϊμαράκης και έχουν θέσει σε... εφ’ όπλου λόγχη τους βαρόνους των εξοπλισμών είναι:

- Το πρόγραμμα για την ελληνική έκδοση του ρωσικού Τεθωρακισμένου Οχήματος Μεταφοράς Προσωπικού BMP-3HL οδεύει προς την υπογραφή της κύριας σύμβασης, ενώ εκκρεμούν λεπτομέρειες που αφορούν στη βιομηχανική συνεργασία.

- Το ΚΥΣΕΑ έχει αποφασίσει την έναρξη συνομιλιών με τη Γαλλία για την προμήθεια 6 φρεγατών πολλαπλού ρόλου FREMM, με σχεδιαστικά χαρακτηριστικά μειωμένου ίχνους ραντάρ (stealth), συνολικού κόστους 2,2 δισ. ευρώ, ενώ σε ό,τι αφορά τον εξοπλισμό τους επιβεβαίωσε ότι δίνεται άδεια εξαγωγής από τους Γάλλους για την προμήθεια της ναυτικής έκδοσης του βλήματος Scalp, κάθετης εκτόξευσης, το οποίο προσφέρει δυνατότητες κρούσης σε ακτίνα 1.000 χλμ. από την πλατφόρμα εκτόξευσης.

- Μέσα στο 2009 θα αποφασιστεί η προμήθεια 40 νέων μαχητικών αεροσκαφών. Για τη λήψη της απόφασης σημαντικό ρόλο αναμένεται να διαδραματίσουν οι επαφές του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, ενώ τα υποψήφια μαχητικά για τον διαγωνισμό είναι το ευρωπαϊκό Eurofighter, τα αμερικανικά F-16 και F-18 Super Hornet, καθώς και το σουηδικό Saab Gripen. Η γαλλική πρόταση για ανταλλαγή των νεοαποκτηθέντων Mirage 2000-5 με μαχητικά Rafale απορρίφθηκε.

- Άμεσα και χωρίς διαγωνισμό θα γίνει η προμήθεια 15+2 ελικοπτέρων έρευνας και διάσωσης (SAR) και εκτός απροόπτου θα πρόκειται για το γαλλικό Super Puma της Eurocopter.

- Επίκειται η διενέργεια διαγωνισμού για την απόκτηση νέων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας.

- Για τα υπό παραλαβή γερμανικά υποβρύχια Type 214, των οποίων το Πολεμικό Ναυτικό θα είναι ο πρώτος χρήστης, ο κ. Μεϊμαράκης επισήμανε ότι οι παρεμβάσεις των κατασκευαστών για την αντιμετώπιση των τεχνικών προβλημάτων (έγερναν) οδήγησαν στην ενίσχυση του ακουστικού τους ίχνους, με αποτέλεσμα η ελληνική πλευρά να έχει ζητήσει μείωση της τιμής τους.





ΠΟΙΟΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΤΑ ΤΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΩΝ

* ΘΩΜΑΣ ΛΙΑΚΟΥΝΑΚΟΣ (Εταιρείες ΑΧΟΝ, ΣΟΝΑΚ)

Άρματα μάχης Leopard, ελικόπτερα ΝΗ-90, συστήματα αυτοπροστασίας F-16 , εκπαιδευτικά αεροσκάφη Τ-6, Patriot, ελικόπτερα ΣΙΝΟΥΚ.

* ΝΤΕΝΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ (Lockheed Martin)

Αεροσκάφη F-16, F-35 (JSF), εκπαιδευτικά αεροσκάφη Τ-50.

* ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΜΗΝΑΣ (Εpicos, Theon)

Αντισταθμιστικά οφέλη F-16, διόπτρες.

* ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΚΚΑΛΗΣ (Intracom Defence)

Συμμετοχή στη κατασκευή και τοποθέτηση ηλεκτρονικών συστημάτων σε αεροσκάφη , άρματα μάχης, ασύρματοι, επικοινωνίες.

* ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΣΑΤΣΟΣ - ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΜΝΟΠΟΥΛΟΣ (Kestrel)

Πύραυλοι Mica, Exocet, Scalp. Αεροσκάφη Canadair.

* ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ (Thyssen, Ναυπηγεία Ελευσίνας)

Υποβρύχια 214, φρεγάτες.

* AΝΡI ΛΕ ΡΟΥΑ

Πύραυλοι Mica, Exocet, Scalp.

* Χ. ΧΟΥΜΠΑΥΛΗΣ (Dassault)

Αεροσκάφη Mirage, Rafale, πύραυλοι Scalp.

* ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ (Eads)

Αεροσκάφη Eurofighter.

* ΛΟΥΚΑΣ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑΣ (Rosonoroboexport, κρατική ρωσική εταιρεία)

Εκπαιδευτικά αεροσκάφη, μαχητικά αεροσκάφη, ελικόπτερα, τεθωρακισμένα οχήματα, αντιαεροπορικά.

* Κ. ΔΑΦΕΡΜΟΣ (Scorpion)

Πυροσβεστικά αεροσκάφη Beriev, αντιαρματικά Kornet.

* ΠΑΝΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ

Μπαταρίες τορπιλών, τορπίλες.

* ΕΥΆΓΓΕΛΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (ΜΕΤΚΑ, ΕΛΒΟ (43%)

Οχήματα παντός τύπου.

* Β. ΛΟΗΣ - Θ. ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (ΑΤΟΜΟΝ-ΤΗΕΜΑ)

Ιταλικό εκπαιδευτικό αεροσκάφος Μ- 346, ελικόπτερα, φρεγάτες.

* ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΣ

Αντισταθμιστικά ωφελήματα, πυρομαχικά

Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ

ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΧΟΥΝ ΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ HSBC

Με διαβατήριο της… Γουινέα Μπισάου!

Ενώ η Γαλλία, η Ιταλία και η Γερμανία έχουν πάρει τις καταστάσεις με τα ονόματα, η Ελλάδα δεν έχει κάνει ακόμα καμία ενέργεια!

Στην περιβόητη «Λίστα Falciani» βρίσκεται κρυμμένος ο θησαυρός, που αρκεί για να καλυφθούν τα ελλείμματα και να αντιμετωπιστεί το δημόσιο χρέος των 350 δισ. ευρώ. Στη «Λίστα Falciani» βρίσκονται όχι ένα, ούτε δύο, αλλά 1.991(!), ονόματα ελλήνων πολιτών, μεγαλοκαταθετών στην τράπεζα HSBC, με ποσά που φθάνουν σε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ (!), σύμφωνα με απόλυτα καλά ενημερωμένες πηγές, που έχουν πρόσβαση στη γαλλική Εισαγγελία. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, στη «λίστα» υπάρχουν ……….γάλλοι, γερμανοί και ιταλοί καταθέτες και ήδη οι χώρες τους έχουν στα χέρια τους τις καταστάσεις με τα ονόματα των πολιτών τους.

Μέχρι στιγμής, απ’ ό,τι γνωρίζουμε, τέτοια ανάλογη κίνηση για την αναζήτηση των ελλήνων μεγαλοκαταθετών στην HSBC δεν έχει γίνει, άγνωστο για ποιον λόγο, από πλευράς του υπουργείου Δικαιοσύνης, αλλ’ ούτε και από το υπουργείο Οικονομικών.

Όμως και τώρα μπορεί είτε ο υπουργός Δικαιοσύνης, κ. Καστανίδης, να ζητήσει τις καταστάσεις από την HSBC, με τις διαδικασίες που προβλέπει η διεθνής νομοθεσία για τη φοροδιαφυγή, είτε ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Τέντες να απευθυνθεί στην Εισαγγελία της Νις, επικαλούμενος ότι μεταξύ των ονομάτων είναι και εμπλεκόμενοι στα σκάνδαλα της Ζήμενς, που κατηγορούνται για διαφθορά.

Η «λίστα» πήρε το όνομα «Falciani» από το όνομα του υπαλλήλου που εργαζόταν στην HSBC και κατάφερε να σπάσει τους κωδικούς και να πάρει τη λίστα, που κατά τον ίδιο έχει 80.000 λογαριασμούς!

Η HSBC το αμφισβητεί εν μέρει, δηλώνοντας στη Γενεύη ότι ανέρχονται σε 24.000 οι λογαριασμοί της «λίστας».

Ο 38χρονος Herve Falciani, από το Μονακό, εργαζόταν από το 2000 στο τμήμα Πληροφορικής στον τομέα της ασφάλειας δεδομένων. Από το 2006, που πήρε προαγωγή και μεταφέρθηκε στα κεντρικά της HSBC στη Γενεύη, ως το 2008 έκλεβε δεδομένα από λογαριασμούς πελατών της τράπεζας, αν και είναι ακόμα ασαφές πώς το κατάφερε. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ο στόχος του ήταν να αποκαλύψει τη φοροδιαφυγή, αλλά, σύμφωνα με τις γερμανικές αρχές, έβγαλε στη γύρα προς πώληση τη λίστα, ζητώντας μεγάλα ποσά. Ήδη την «αγόρασαν» η Γαλλία, η Ιταλία και η Γερμανία.

Όπως έχει ανακοινωθεί, 9.000 λογαριασμοί ανήκουν σε γάλλους καταθέτες, 7.000 σε Ιταλούς και οι υπόλοιποι 8.000 ανήκουν σε Γερμανούς, Λουξεμβούργιους και Έλληνες. Όπως υποστηρίζουν έγκυρες πηγές, οι «ελληνικοί» λογαριασμοί ανέρχονται σε 1.991!

Στη Γαλλία και στην Ιταλία έχουν αρχίσει έρευνες και ήδη οι Γάλλοι έχουν φθάσει σε μεγάλο κύκλωμα φοροδιαφυγής. Και στην Ιταλία ελέγχονται πολλές υποθέσεις φοροδιαφυγής.

Κύκλοι που έχουν γεύση του μεγέθους των καταθέσεων των 1.991 υποστηρίζουν ότι έτσι και εντοπιστούν, με τα έσοδα που θα προκύψουν, από τον φόρο νομιμοποίησης και την επιστροφή τους στην Ελλάδα, θα καλύπτονταν τα δάνεια που έχει ανάγκη η χώρα, και δεν θα χρειάζεται να καταφύγει σε αυξήσεις φόρων, σε μειώσεις μισθών και συντάξεων και σε κόψιμο επιδομάτων.

Με βάση τον Ν. 3842/23-4-2010, προβλέπεται ότι όποιοι φέρουν χρήματα που έχουν έξω πληρώνουν 5% φόρο και δεν ελέγχονται για το πώς και από πού τα απέκτησαν. Αν τα αφήσουν έξω και τα δηλώσουν, νομιμοποιούνται με την καταβολή φόρου 8%.

Το μεγάλο όμως έσοδο για τη χώρα θα προέλθει από τη στιγμή που βεβαιωθεί η εκτίμηση, που στηρίζεται από κάποια στοιχεία, ότι πολλά δισ. των ελλήνων καταθετών στην HSBC είναι προϊόν από μίζες εξοπλισμών και άλλες προμήθειες (Ζήμενς κ.λπ.).

Λεφτά υπάρχουν! Απομένει στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό να τα αναζητήσουν… Όλα τα λεφτά που χρειάζεται η χώρα βρίσκονται στη «Λίστα Falciani».

Πάντα κατά τις ίδιες πηγές, πολλοί από τους έλληνες μεγαλοκαταθέτες της HSBC έχουν διαβατήριο της Γουινέα Μπισάου, χώρας στη Δυτική Αφρική (άλλη πάλι ιστορία τύπου Αντίγκουα).

ΠΡΟΤΥΠΟ ΧΩΡΙΟ

> Μαθήματα χρηστής Διακυβέρνησης προς ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και άπαντες πολιτικούς.
>
> Πρόκειται για ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που κατάφερε μετά από
> συστηματική προσπάθεια, όχι μόνο να σταθεί όρθιο, αλλά να γίνει
> πρότυπο ανάπτυξης. Για τη μεγάλη ανατροπή που έρχεται από την Ανάβρα
> του νομού Μαγνησίας.
>
> Στις δυτικές πλαγιές της Οθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε
> απόσταση 40 χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι
> 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30
> έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί
> μόνο με την πλούσια Ελβετία. Εδώ ο κόσμος δεν φεύγει προς τα αστικά
> κέντρα, αλλά επιστρέφει στο χωριό του. Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν
> και με μέσο όρο ηλικίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε μέσα στα
> τελευταία 15 χρόνια.
>
> Οι υποδομές του υποδειγματικές: Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα
> 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά
> πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα
> χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το
> διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας
> τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το
> λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο,
> έκτασης 240 στρεμμάτων.
>
> Η κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση: νηπιαγωγείο και δημοτικό
> του «κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο), δωρεάν στέγαση
> για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια στο σπίτι», σχεδιασμός
> για γηροκομείο, ακόμα και για πισίνα!
>
> Πoιο είναι άραγε το μυστικό της επιτυχίας; Πώς μια μειονεκτική περιοχή
> κατάφερε το «θαύμα»;
>
> Η μάχη με τη μιζέρια άρχισε τις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν τα
> ηνία της κοινότητας πήρε ο Δημήτρης Τσουκαλάς, ένας άνθρωπος που άφησε
> την Αθήνα για να γυρίσει στο χωριό του και να προσφέρει στη γενέτειρά
> του. Με ένα διάλειμμα 4 χρόνων, είναι από τότε κοινοτάρχης της
> Ανάβρας.
>
> Η κατάσταση που συνάντησε ήταν απελπιστική. Τα γελάδια, οι χοίροι και
> τα πρόβατα κυκλοφορούσαν ελεύθερα στο χωριό. Στους χωματόδρομους. Δεν
> υπήρχε πουθενά άσφαλτος. Το χειμώνα περπατούσες μέσα στη λάσπη, το
> καλοκαίρι η σκόνη σε έπνιγε.
>
> «Προτεραιότητά μας ήταν η κατασκευή κτηνοτροφικών πάρκων, για να μπει
> τέλος στην αναρχία που επικρατούσε. Με φως, νερό και σωστή δόμηση,
> σταβλίζουν τα ζώα τους το χειμώνα. Τους υπόλοιπους μήνες βόσκουν
> ελεύθερα στα βουνά. Αυτός είναι και ο λόγος που το κρέας τους
> φημίζεται για την ξεχωριστή γεύση του. Η κτηνοτροφία είναι η πηγή των
> εισοδημάτων στην Ανάβρα», λέει ο πρόεδρος της κοινότητας. «Ισως εγώ
> είμαι ο πιο φτωχός του χωριού, αφού η σύνταξη που παίρνω από τη ΔΕΗ,
> όπου έφυγα με το βαθμό του επιθεωρητή, κυμαίνεται στα 2.500 ευρώ».
>
> Βάσεις ανάπτυξης Η πρόοδος συνεχίστηκε με την κατασκευή του σφαγείου
> βιολογικής γραμμής, το μοναδικό δημόσιο στην Ελλάδα, με πιστοποίηση
> από τη ΔΗΩ. Ετσι μπήκε τάξη και δημιουργήθηκε η βάση για την ανάπτυξη
> της βιοκτηνοτροφίας, με συνέπεια οι παραγωγοί να κερδίζουν σημαντικά
> ποσά από τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με χρήματα της οποίας
> έγιναν οι παραπάνω υποδομές.
>
> Ξύπνιος, σχολαστικός και με όραμα ο πρόεδρος παρακολουθεί ανελλιπώς
> κάθε κοινοτικό πρόγραμμα και το εκμεταλλεύεται δεόντως. Το μεγαλύτερο
> επίτευγμά του, όπως λέει ο ίδιος, είναι ότι κατάφερε να αλλάξει τη
> νοοτροπία των συγχωριανών του. Στην αρχή έφεραν αντιρρήσεις στα σχέδιά
> του, αλλά με επιμονή και υπομονή τούς έπεισε.
>
> Τώρα τους καλεί να δημιουργήσουν τυποποιητήρια για τα προϊόντα τους,
> ώστε να ολοκληρωθεί το φάσμα της βιολογικής παραγωγής.
>
> Η Ανάβρα δεν βάσισε την ανάπτυξή της στο κράτος. Ηθελε έσοδα δικά της.
> Ετσι, πριν από τρία χρόνια ολοκλήρωσε το έργο του αιολικού πάρκου, με
> τις 20 ανεμογεννήτριες και ανάδοχο την ισπανική εταιρία Gamesa.
> Εσοδα
>
> Το ρεύμα το αγοράζει η ΔΕΗ, ενώ η κοινότητα για τη χρήση του χώρου,
> που της ανήκει, εισπράττει έως και 100.000 ευρώ το χρόνο. Υπό
> δημοπράτηση βρίσκεται και η ανάπτυξη υδροηλεκτρικού εργοστασίου, από
> το νερό των πηγών της Ανάβρας. Από εκεί θα εισπράττονται άλλες 100.000
> ευρώ.
>
> Η επιστροφή στις ρίζες είναι μια σταθερή πολιτική για τον κ..
> Τσουκαλά. Για να ενισχυθεί κι άλλο ο πληθυσμός, έκανε επέκταση του
> οικισμού και δίνει οικόπεδα σε άστεγους δημότες στο μισό της
> αντικειμενικής τους αξίας και με αποπληρωμή σε 5 δόσεις..
>
> Μετανάστες σε... ορεινό παράδεισο «Δεν μας λείπει τίποτα. Εγώ, παρόλο
> που γεννήθηκα στην Αθήνα, ήρθα στο χωριό των γονιών μου, μόλις γνώρισα
> εδώ, κατά τη διάρκεια των διακοπών, το σύζυγό μου τον Παναγιώτη.
> Κάναμε τρία παιδιά. Δουλεύουμε με τον άνδρα μου φροντίζοντας τα 100
> γελάδια που έχουμε. Πηγαίνουμε γυμναστήριο, πίνουμε τα τσιπουράκια μας
> στις 5 ταβέρνες του χωριού και αν θέλουμε νυχτερινή ζωή πεταγόμαστε
> μέχρι τον Δομοκό ή τον Αλμυρό», λέει η Νίκη Μηλιώνη.
>
> Οι ηλικιωμένοι αισθάνονται ασφάλεια με τη μόνιμη παρουσία της
> αγροτικής γιατρού. Η Ελένη Τριανταφύλλου δέχεται 8 με 9 άτομα
> καθημερινά στο ιατρείο.
>
> Πήγε στην Ανάβρα στις 5 Αυγούστου και για τους επόμενους 9 μήνες που
> θα μείνει εκεί νιώθει τυχερή που βρέθηκε σε ένα τόσο φιλικό
> περιβάλλον. Μάλιστα, δεν επιβαρύνεται από την τσέπη της, γιατί μένει
> σε διαμέρισμα που της παραχώρησε η κοινότητα (όπως και οι τρεις
> δάσκαλοι).
>
> Ο Αποστόλης Καπέλος και ο Πολύζος Κανατούλης είναι δυο νέοι
> κτηνοτρόφοι. Παίκτες στην ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού (Α.Ο. ΟΘΡΥΣ),
> κάθονται στο καφενείο και συζητούν πώς θα αντιμετωπίσουν τον ΔΟΜΟΚΟ,
> την ισχυρότερη ομάδα της περιοχής. Περηφανεύονται για την προαγωγή
> στην Α' Ερασιτεχνική, αλλά και για τα επιτεύγματα του χωριού τους. «Να
> πάτε να δείτε το περιβαλλοντικό πάρκο», μας λένε.
>
> Συναντάμε έναν παράδεισο. Αιωνόβια πλατάνια, σε μια διαδρομή πέντε
> χιλιομέτρων, με γεφύρια, παιδικές χαρές, πετρόκτιστη διακόσμηση και με
> τους λαγούς και τα ελάφια να ξεπετάγονται μέσα από τα ξέφωτα, με φόντο
> τον υδάτινο κόσμο του Ενιππέα (παραπόταμου του Πηνειού).
>
> Εδώ κρατάει ακόμα το έθιμο της δρυστέλας, όπου οι νοικοκυραίοι πλένουν
> ρούχα και χαλιά με τα ορμητικά νερά των πηγών. Μια περιφραγμένη
> έκταση, συνολικού εμβαδού 240 στρεμμάτων, που αποτελεί ταυτόχρονα και
> μουσείο παράδοσης. Αλλη μια ευκαιρία για να εισπράττει η κοινότητα
> έσοδα, καθώς πολλά σχολεία εκδηλώνουν ενδιαφέρον για επίσκεψη και
> αναμένεται να μπει συμβολικό εισιτήριο για τα έξοδα συντήρησής του.
>
> Το πλέον μεγαλόπνοο σχέδιο, αυτή την περίοδο, είναι η επικείμενη
> εγκατάσταση συστήματος τηλεθέρμανσης. Με προϋπολογισμό 1.700.000 ευρώ
> (από ευρωπαϊκά κονδύλια) και με μελέτη από το ΤΕΙ Κοζάνης η Περιφέρεια
> έχει πει ήδη το «ναι».
>
> Ενας κεντρικός λέβητας θατοποθετηθεί στο πάνω μέρος του χωριού και
> από εκεί θαδιοχετεύονται υπόγειοι αγωγοί από τους δρόμους της Ανάβρας
> με καυτό νερό. Το κάθε σπίτι θα συνδέεται με το σύστημα και θα έχει
> ολόκληρο το χειμώνα ζεστό νερό και θέρμανση, με μια ελάχιστη
> επιβάρυνση. Θα λειτουργεί με την καύση βιομάζας (κοπριές των ζώων,
> ξερά φύλλα, άχυρο κ.ά).

Δωρεάν φαγητό . (στα σκουπίδια)

*

*

Ισως το χειρότερο απ' όλα να είναι τα συμπεράσματα που βγάζουν οι ειδικοί. Οπως λέει μια κυρία από ένα ίδρυμα παρακολούθησης τάσεων, «οι νέοι δεν παραιτούνται, βρίσκουν λύσεις, αποδεικνύουν ότι είναι εφευρετικοί» ...
.

«Αλλάζω ένα CD με μια οδοντοστοιχία!», «Πουλάω το σηκώτι μου σε καλή τιμή!», «Ποιος έχει τον καλύτερο χάρτη των σκουπιδοτενεκέδων;».

Οι Γάλλοι, και κυρίως οι νέοι, εμπνέονται από τους Freegan, ένα κίνημα που γεννήθηκε στην Αμερική και συγκεντρώνει στις τάξεις του οικολόγους, αντιπάλους της παγκοσμιοποίησης, αναρχικούς, αντικαπιταλιστές και λοιπούς εναλλακτικούς. Και απαντούν στην οικονομική κρίση με τη «συμπεριφορά του μηδενικού ευρώ». Αν όμως αυτά συμβαίνουν ήδη στη Γαλλία, τι θα δουν άραγε τα μάτια μας στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα;

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, πάνω από 20% των Γάλλων ηλικίας 18 ώς 24 ετών ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ η ανεργία στους κάτω των 25ετών φτάνει το25%.

Η αλήθεια όμως είναι ότι το κίνημα των Freegan δεν έχει σχέση μόνο με την κρίση αλλά και με άλλα σύγχρονα προβλήματα, όπως οι ανισότητες μεταξύ Βορρά - Νότου και ο σεβασμός του περιβάλλοντος. Η οργάνωση «Debrouille compagnie» (κάτι σαν «Να τα καταφέρουμε μαζί») ιδρύθηκε στο Παρίσι το 2002 ύστερα από μια συνάντηση με τους ρακοσυλλέκτες της Βραζιλίας. «Ανταλλάσσουμε ρούχα με τις φίλες μας, μαζεύουμε έπιπλα και άλλα αντικείμενα από τον δρόμο, ράβουμε ρούχα στο σπίτι. Αυτός ο τρόπος ζωής είναι αποτέλεσμα ανάγκης, αλλά και επιλογής, ένα καταναλωτικό μοντέλο που σέβεται το περιβάλλον» λέει ένα μέλος της οργάνωσης, η 26χρονη Ελέν Σαμζούν, που έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες και θεωρεί τον εαυτό της τυχερό αφού κερδίζει περίπου 1.400 ευρώ τον μήνα.

Η οργάνωση εδρεύει στο 19ο διαμέρισμα του Παρισιού και πουλά προϊόντα κατασκευασμένα από ανακυκλωμένα υλικά. Ναι, αλλά γιατί πρέπει τα μέλη της να ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια; Επειδή ο τρόπος διατροφής αποτελεί πολιτική πράξη, διαβάζουμε στην ιστοσελίδα freegan.fr: «Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα πιο υγιές από την αναζήτηση τροφής στα σκουπίδια: δωρεάν φαγητό για όλους + μείωση της σπατάλης + ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος». Για τους πιο ανυποψίαστους ή πιο ευάλωτους, πάντως, δημοσιεύονται συμβουλές για το πώς να αποφεύγουν τη δηλητηρίαση...

Κι αν στο τέλος του μήνα βλέπουν ότι δεν βγαίνουν, πολλοί νέοι αναπτύσσουν κι άλλο την «εφευρετικότητά» τους. Γίνονται, ας πούμε, πειραματόζωα σε καταναλωτικά τεστ. Τρώνε σοκολάτες προκειμένου να μετρηθεί η ταχύτητα εθισμού. Δοκιμάζουν ένα καινούργιο σαμπουάν για να διαπιστωθεί αν μειώνει πράγματι την πιτυρίδα. Τέτοια πειράματα αποφέρουν ώς και 20 ευρώ την ώρα λέει ένας «ανώνυμος δοκιμαστής». Να ένα καινούργιο και πολλά υποσχόμενο επάγγελμα...

---

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΔΟΥΛΟΥΣ

Η αύξηση των μισθών -από κοινού με τις νομισματικές διακυμάνσεις και το υψηλό κόστος καυσίμων- ροκανίζουν το πάλαι πότε ασύγκριτο πλεονέκτημα των «κινεζικών τιμών», οδηγώντας χιλιάδες ιδιοκτήτες εργοστασίων μακριά από το Δέλτα του ποταμού Περλ.

Πολλά έχουν γραφτεί για τον υπερδιπλασιασμό των μισθών στο εργοστάσιο της Foxconn (2317:TT) στην πόλη Shenzhen. Η Foxconn είναι η μεγαλύτερη κατασκευάστρια ηλεκτρονικών ειδών και παράγει, μεταξύ άλλων, iPhones και iPads της Apple (AAPL), ενώ απασχολεί 920.000 άτομα μόνο στην Κίνα.

"Κανείς μπορεί να μιλήσει για ένα κόσμο προ-και μετα-Foxconn," λέει ο Victor Fung, πρόεδρος της Li & Fung (494:HK), του κινεζικού κολοσσού που προμηθεύει εταιρείες όπως η Wal-Mart (WMT). "Τόσο σημαντική είναι η Foxconn."

Οι μισθολογικές αυξήσεις στην εταιρεία είναι δραματικές. Η ανάλυσή μας δείχνει ότι, από τον Φεβρουάριο, ο κατώτατος μισθός έχει αναρριχηθεί πάνω από 20% σε 20 κινεζικές περιοχές, ενώ σε ορισμένες περιοχές -όπως στην Sichuan- η αύξηση φτάνει το 30%.

Σε ένα από τα εργοστάσια στην επαρχία Guangdong που προμηθεύει την Honda (HMC), οι μισθοί έχουν καταγράψει εντυπωσιακή αύξηση 47%. Όλα αυτά είναι άσχημα νέα για τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον παγκόσμιο κόμβο παραγωγικής δραστηριότητας, ενώ τα διοικητικά στελέχη θα πρέπει να έχουν κατά νου ότι η διψήφια ετήσια μισθολογική αύξηση -αν όχι στην κλίμακα που παρατηρήθηκε αυτό το έτος- είναι εδώ για να μείνει.

Από μια άλλη σκοπιά ωστόσο, ο πληθωρισμός των μισθών παρέχει στις εταιρείες μια μοναδική για αυτή τη γενιά ευκαιρία να επανεξετάσουν ριζικά τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν την παγκόσμια παραγωγή- πράγμα που καλύτερα να γίνει νωρίτερα παρά αργότερα.

Προς τι όμως η βιασύνη; Ούτως ή άλλως, οι αυξήσεις των μισθών στην Κίνα δεν είναι κάτι καινούριο. Από το 1990 αυξάνονται κατά μέσο όρο 13% ετησίως σε δολάρια ΗΠΑ και 19% ετησίως κατά τα τελευταία πέντε χρόνια.

Αντισταθμίζεται η αύξηση της παραγωγικότητας

Δύο είναι οι σημαντικότεροι λόγοι που η κατάσταση διαφέρει αυτή τη φορά. Ο πρώτος αφορά την παραγωγικότητα. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών, η ενίσχυση της παραγωγικότητας ήταν σε γενικές γραμμές ευθυγραμμισμένη με τις αυξήσεις των μισθών, αναιρώντας την επίδρασή τους. Οι αυξήσεις των αποδοχών προήλθαν από μία πολύ χαμηλή βάση, επομένως, ενώ οι μέσοι μισθοί σημείωσαν αύξηση 19% ανά έτος την περίοδο 2005-2010, αυτό αντιστοιχούσε μόνο σε 260 δολάρια το μήνα ανά εργαζόμενο, ποσό που θα μπορούσε να αντισταθμιστεί με ένα αποτελεσματικότερο σύστημα παραγωγής ή με την στροφή σε φθηνότερες πηγές για εξαρτήματα και υλικά.

Αν το κόστος της εργασίας εξακολουθήσει, ωστόσο, να αυξάνεται κατά 19% ετησίως για άλλα πέντε χρόνια, οι μηνιαίες αποδοχές θα αυξηθούν κατά 623 δολάρια το μήνα, σύμφωνα με εκτιμήσεις της BCG. Η αύξηση αυτή θα διοχετευτεί στην οικονομία με τη μορφή υψηλότερων τιμών για εξαρτήματα, επιχειρηματικές υπηρεσίες, διακίνηση εμπορευμάτων, καθώς και προσωπικό.

Ο δεύτερος λόγος αφορά τις κοινωνικές αλλαγές. Μέχρι τώρα, ήταν εύκολο να δελεάσεις ένα φαινομενικά απεριόριστο αριθμό νέων, χαμηλόμισθων εργαζομένων να μετακινηθούν προς τις πλουσιότερες παράκτιες περιοχές παρέχοντάς τους φθηνή στέγαση σε κοιτώνες μέχρι να εξοικονομήσουν αρκετά για να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και στις οικογένειές τους. Στο μέλλον, όμως, οι εργαζόμενοι νέοι θα είναι πιο δύσκολο να «στρατολογηθούν». Αυτό εν μέρει διότι θα υπάρχουν λιγότεροι από αυτούς: λόγω της πολιτικής του ενός παιδιού στη χώρα, ο αριθμός των Κινέζων ηλικίας 15 έως 29 θα αρχίσει να υποχωρεί το 2011. Επιπλέον, με την άνοδο του βιοτικού επιπέδου σε ολόκληρη την Κίνα, μικρότερο μέρος του σημερινού νεαρού πληθυσμού των αγροτικών περιοχών θα θελήσει να μετακινηθεί σε παράκτιες περιοχές για να μοχθεί 60 ώρες την εβδομάδα σε ένα εργοστάσιο συναρμολόγησης, ζώντας σε στενούς κοιτώνες.

Πού η εργασία είναι φθηνότερη

Τί μπορούν λοιπόν να κάνουν οι CEOs σε αυτό το ταχέως μεταβαλλόμενο περιβάλλον; Μια ενστικτώδης αντίδραση είναι να ψάξουν αλλού για φθηνότερα εργατικά χέρια. Αλλά αυτή είναι μία κοντόφθαλμη άποψη που θα παρέχει-στην καλύτερη περίπτωση-μια βραχυπρόθεσμη λύση. Οι μισθοί αυξάνονται παντού στην Κίνα, και ενώ ορισμένες εταιρείες κατέφυγαν σε γειτονικές χώρες, όπως το Βιετνάμ, η εργασία εκεί δεν είναι στην πραγματικότητα ευκαιρία.

Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα εργοστάσιο στο Βιετνάμ, όπου οι μισθοί των 80 ¢ ανά ώρα είναι 31% χαμηλότεροι από ό,τι στην Κίνα. Φαινομενικά μοιάζει με μια καλή συμφωνία, αλλά αν συνυπολογιστεί η διαφορά στα ποσοστά παραγωγικότητας, το πλεονέκτημα σε επίπεδο κόστους από το εργοστάσιο του Βιετνάμ μειώνεται στο 14%.

Επιπλέον, δεν θα πάρει πολύ καιρό μέχρι οι νεαροί Βιετναμέζοι να απαιτήσουν ίδια μεταχείριση με τους κινέζους ομολόγους τους. Νέα έρευνα της BCG δείχνει ότι οι ελπίδες και οι προσδοκίες της νέας γενιάς είναι εξαιρετικά παρόμοιες, είτε στην Κίνα, την Ινδία, την Ινδονησία, ή η Βραζιλία.

Μια άλλη επιλογή είναι να παραμείνουν στην Κίνα στοχεύοντας σε μεγαλύτερη αύξηση της παραγωγικότητας. Η χώρα εξακολουθεί να έχει την παραγωγική δυναμικότητα, την υποδομή, το ειδικευμένο εργατικό δυναμικό, και την εμπειρία διαχείρισης που χρειάζεται για να παραμείνει ανταγωνιστική στο μέλλον. Πιστεύουμε ότι υπάρχει ακόμη πολύς χώρος για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας στα κινεζικά εργοστάσια με φθηνές μεθόδους παραγωγής, περισσότερη αυτοματοποίηση και στενότερη συνεργασία με τους προμηθευτές, αν και αυτό θα απαιτεί από τις εταιρείες να είναι δημιουργικές, ευέλικτες, και τολμηρές στις επενδυτικές τους αποφάσεις.

Παραμένοντας στην Κίνα, οι εταιρείες θα μπορούν επίσης να εξυπηρετήσουν την ταχέως αναπτυσσόμενη εγχώρια καταναλωτική αγορά. Η χώρα είναι ήδη η μεγαλύτερη αγορά στον κόσμο για κινητά τηλέφωνα και ο δεύτερος μεγαλύτερος αγοραστής υπολογιστών και λευκών συσκευών. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, ο αριθμός των νοικοκυριών που κερδίζουν 6.000 δολάρια έως 15.000 δολάρια το χρόνο θα αυξηθεί περισσότερο από 40%, στα 135 εκατ., μέχρι το 2020. Τα νοικοκυριά με εισόδημα 15.000 δολαρίων και άνω θα πενταπλασιαστούν σχεδόν στα 65 εκατ.

ΕΤΣΙ ΝΑ ΠΑΡΗΓΟΡΙΟΜΑΣΤΕ

Οι άνθρωποι της ανώτερης κοινωνικο-οικονομικής τάξης είναι πιο μορφωμένοι, πιο πλούσιοι, έχουν καλύτερες δουλειές και ζουν μια πιο άνετη ζωή, όμως φαίνεται πως δεν υπερτερούν σε όλα. Μια νέα αμερικανο-καναδική επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι οι φτωχότεροι και λιγότεροι μορφωμένοι είναι πιο ικανοί στο να συναισθάνονται τους άλλους και να «διαβάζουν» τα συναισθήματα τους σε σχέση με τους πλούσιους...

Οι ερευνητές, υπό τον ψυχολόγο Μάικλ Κράους του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Σαν Φρανσίσκο, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Psychological Science» (Ψυχολογική Επιστήμη), σύμφωνα με το Live Science, αποδίδουν την ανώτερη ενσυναίσθηση των ατόμων των κατώτερων εισοδηματικών τάξεων στο ότι εξ ανάγκης συχνά υποχρεώνονται να εξαρτώνται από άλλους ανθρώπους (συγγενείς, φίλους, δημόσιες υπηρεσίες κ.α.) για διάφορους λόγους, πράγμα που έχει σταδιακά «ακονίσει» την ικανότητά τους να «διαβάζουν» καλύτερα τον συναισθηματικό κόσμο των γύρω τους.

Οι ερευνητές έκαναν διάφορα πειράματα με 200 εθελοντές διαφόρων επιπέδου εισοδήματος και μόρφωσης, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, κλήθηκαν να αξιολογήσουν, κοιτώντας εικόνες ορισμένων προσώπων, ποια συναισθήματα εξέφραζαν οι εικονιζόμενοι. Οι ψυχολόγοι μάλλον ξαφνιάστηκαν όταν διαπίστωσαν ότι οι πιο μορφωμένοι τα πήγαν χειρότερα στην αντίληψη των συναισθημάτων των άλλων ανθρώπων. Συγκεκριμένα οι απόφοιτοι μέσης εκπαίδευσης ήσαν, κατά μέσο όρο, κατά 7% πιο ακριβείς στην κατανόηση της συναισθηματικής κατάστασης των άλλων, σε σχέση με τους αποφοίτους ανώτερης εκπαίδευσης.

Σε ένα άλλο πείραμα, όπου οι εθελοντές κλήθηκαν να εκτιμήσουν τα συναισθήματα που εξέφραζε ένας ξένος σε μια εικονική συνέντευξη για την πρόσληψή του σε μια εργασία, πάλι τα άτομα ανώτερου κοινωνικο-οικονομικού στάτους, παρόλο που είχαν άμεση επαφή με ένα άλλο άνθρωπο, είχαν τελικά χειρότερη επίδοση στην «ανάγνωση» των συναισθημάτων του ξένου.

Σε ένα τρίτο πείραμα, όταν οι άνθρωποι οδηγήθηκαν να πιστέψουν ότι ανήκαν σε χαμηλότερη κοινωνικο-οικονομική τάξη από αυτή που στην πραγματικότητα ανήκαν, έγιναν καλύτεροι στο να «διαβάζουν» τα συναισθήματα των άλλων.

Οι ερευνητές συμπέραναν τελικά ότι τα μέλη της ανώτερης τάξης δεν είναι πολύ ικανά στην αναγνώριση των συναισθημάτων που νιώθουν άλλοι άνθρωποι. Οιψυχολόγοι υποθέτουν ότι οι πιο πλούσιοι και πιο μορφωμένοι υστερούν, επειδή συνήθως μπορούν να λύνουν τα καθημερινά προβλήματά τους χωρίς να χρειάζεται να έρχονται σε επαφή και να εξαρτώνται από άλλους, όπως αναγκαστικά πρέπει να κάνουν οι πιο φτωχοί.

«Αυτό δείχνει ότι δεν πρόκειται για κάτι βαθειά ριζωμένο στον άνθρωπο. Είναι το ευρύτερο πολιτιστικό πλαίσιο που οδηγεί σε αυτές τις διαφορές μεταξύ των ανθρώπων», δήλωσε ο Κράους και εξέφρασε την ελπίδα ότι η νέα έρευνα θα βοηθήσει, ώστε να καταρριφθούν διάφορα στερεότυπα για τις διαφορές ανάμεσα στις κοινωνικο-οικονομικές τάξεις και κυρίως η εντύπωση ότι οι λιγότεροι μορφωμένοι και πλούσιοι είναι «από τη φύση» τους και λιγότερο έξυπνοι.

Σε μια προηγούμενη έρευνα, ο Κράους είχε διαπιστώσει ότι οι πλουσιότεροι άνθρωποι είναι πιο αγενείς και απότομοι, από ό,τι οι φτωχότεροι, στις συνομιλίες τους με ξένους. Έχει ακόμα ανακαλύψει ότι οι φτωχοί είναι πιο γενναιόδωροι με τα χρήματά τους από ό,τι οι πλούσιοι. Η μεγαλύτερη ικανότητα ενσυναίσθησης των άλλων είναι πολύ πιθανό ότι βρίσκεται στη ρίζα αυτής της γενναιοδωρίας των φτωχών, δήλωσε ο αμερικανός ερευνητής.

1x1trans.gif

Η Παιδεία στην Ελλάδα μού ραγίζει την καρδιά»

Είναι πρόσφυγας από την Αμμόχωστο. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, έφυγε για την Αμερική και σήμερα κατέχει τα ηνία του μεγαλύτερου ιδιωτικού Πανεπιστημίου της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ. Είναι ο Μαξ Νικίας, ο νέος πρύτανης του ξακουστού University of Southern California (USC).

Μόνο ο προϋπολογισμός του USC κόβει την ανάσα: 2,7 δισ. δολάρια κατ’ έτος! «Παρ' όλα αυτά κοιμάμαι ήσυχα το βράδυ. Ούτως ή άλλως, είμαι καθηγητής σε αυτό το πανεπιστήμιο επί 19 ολόκληρα χρόνια. Είναι το μεγαλύτερο ιδιωτικό πανεπιστήμιο δυτικά του Μισισιπή και διαθέτει 35.000 φοιτητές, 4.000 καθηγητές και 15.000 προσωπικό!» τονίζει. Ο κ. Νικίας αποφοίτησε από το ιστορικό 1ο Γυμνάσιο Αμμοχώστου.

«Ηταν ξακουστό σχολείο. Τότε, παρ' όλο που η περίοδος ήταν ασταθής, ήταν πολύ όμορφα χρόνια» διηγείται. «Πήγα στο ΕΜΠ μετά τον στρατό και σπούδασα ηλεκτρολόγος μηχανικός. Ηταν δύσκολα χρόνια τότε. Οι οικογένειές μας είχαν γίνει πρόσφυγες και τα έχασαν όλα. Πήγαμε στο Λονδίνο και μετά πήρα υποτροφία για τη Νέα Υόρκη. Αυτό ήταν και το εισιτήριό μου για την Αμερική» τονίζει.

Ο κ. Νικίας μιλάει με ικανοποίηση για τη σταθερά ανοδική πορεία του Πανεπιστημίου του USC. «Κάθε χρόνο παίρνουμε όλο και καλύτερους φοιτητές και η ποιότητά τους ανεβαίνει κατακόρυφα. Επίσης, οικονομικά, είμαστε σε πολύ καλή θέση» σημειώνει. Οι αριθμοί του USC είναι ενδεικτικοί. «Λαμβάνουμε 36.000 αιτήσεις τον χρόνο από υποψήφιους φοιτητές, δεχόμαστε όμως μόλις 2.600. Επίσης, δίνουμε βάση στην ποιότητα των καθηγητών μας. Είναι αυτό που λέμε στην Αμερική: It’s all about the people! Αν καταφέρεις να ανεβάσεις την ποιότητα, τότε συμβαίνουν θαύματα» υπογραμμίζει. Η άτυπη ονομασία όλων όσοι έχουν φοιτήσει στο USC είναι «Τρώες» (όπως αυτοαποκαλούνται εδώ και δεκαετίες οι απόφοιτοι του πανεπιστημίου), το οποίοι διακρίνονται για τη στενότητα των σχέσεών τους. Μάλιστα, διεθνής έρευνα αξιολόγησης των δικτύων αποφοίτων κατέδειξε ότι οι πρώην σπουδαστές του USC ήταν δεύτεροι στον κόσμο έπειτα από εκείνους της Οξφόρδης!

«Ολα αυτά τα χρόνια αντιμετώπισα πάρα πολλές πιέσεις από διαφόρους οργανισμούς, οι οποίοι ζητούσαν να ανοίξει το USC ένα κάμπους στη χώρα τους ή να δίνουμε πτυχία στη Σιγκαπούρη μέσω παραρτήματος. Ε, είμαι εναντίον! Γιατί η ανώτατη εκπαίδευση δεν μπορεί να γίνει franchise όπως τα McDonalds και η Pizza Hut!» αναφέρει με πάθος. «Η γεύση του χάμπουργκερ μπορεί να είναι παντού η ίδια. Η εμπειρία όμως που μπορείς να έχεις ως φοιτητής στο USC δεν μπορεί να εξαχθεί, ούτε είναι δυνατόν να αναπαραχθεί. Είμαι εναντίον στην πώληση πτυχίων» σημειώνει ο κ. Νικίας. «Αυτό που σε καθορίζει ως πανεπιστήμιο είναι ο πυρήνας των αξιών σου, όπως η ελευθερία της έκφρασης, η ισότητα των φύλων, η επιχειρηματικότητα. Ποιος σού εγγυάται ότι σε μια ξένη χώρα θα προστατευθούν αυτές οι αξίες;» διερωτάται.

Οταν η συζήτηση πηγαίνει στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας, τα συναισθήματα αλλάζουν. «Μου ραγίζεται η καρδιά. Στην Ελλάδα έχουμε και κρίση κουλτούρας. Στην εποχή μας το εκπαιδευτικό σύστημα ήταν πραγματικά άριστο. Υπήρχε η κουλτούρα τού να είσαι καλός στα μαθήματα, αλλά και η εκτίμηση στην εκπαίδευση και στην Παιδεία» σημειώνει. «Βλέπω ότι η νεολαία στην Ελλάδα είναι κάπως μπερδεμένη. Πιστεύω ότι η Παιδεία είναι ο μεγαλύτερος εξισορροπιστής των κοινωνικών ανισοτήτων. Αν κοιτάξεις την Αμερική, τα παιδιά των μεταναστών και των μη προνομιούχων καθίστανται ισότιμα, μέσα από την εκπαίδευση» υπογραμμίζει ο κ. Νικίας. Ο πρύτανης του USC υπερασπίζεται την Παιδεία που έλαβε σε Κύπρο και Ελλάδα. «Αποτέλεσε το θεμέλιο πάνω στο οποίο έχτισα την πορεία μου. Στο Πολυτεχνείο χρωστάω τα πάντα. Δεν ήταν μόνο η μεταφορά γνώσης, ήταν και η κουλτούρα του σχολείου, οι προκλήσεις, οι δύσκολες εξετάσεις και το ήθος, που μας βοήθησε πολύ. Νιώθω πολύ υπερήφανος που είμαι απόφοιτος του ΕΜΠ» υπογραμμίζει.

«Απλούστερη έρευνα - καλύτερα αποτελέσματα»
Ο κ. Νικίας υποστηρίζει ότι στην Ευρώπη κάνουμε λάθος που επενδύουμε σε πολύ εφαρμοσμένη έρευνα και όχι στη βασική. «Το Κογκρέσο χρηματοδοτεί εδώ και 65 χρόνια τη μακροπρόθεσμη, θεμελιώδη έρευνα, μέσα από ερευνητικά προγράμματα, τα οποία μπορεί να μην έχουν άμεση εφαρμογή, αλλά δύνανται να ανοίξουν καινούργια πεδία σε 10 - 20 χρόνια. Από αυτά προκύπτουν καινοτομίες που εγκαινιάζουν νέους τομείς της οικονομίας» εξηγεί. Οπως αναφέρει, το πρώτο ήμισυ του 21ου αιώνα θα είναι αφιερωμένο στην Ιατρική και στη Βιολογία. «Θα έχουμε συνεργασίες μεταξύ μηχανικών και γιατρών, μέσα από τη βιοτεχνολογία. Αυτή είναι η περιοχή όπου θα δούμε την ταχύτερη ανάπτυξη στην παγκόσμια οικονομία τα επόμενα 20-30 χρόνια» υποστηρίζει.

«Κινηθείτε προς ανατολάς»
«Ο,τι ήταν η Νέα Υόρκη στον 20ό αιώνα για τον Ατλαντικό,
θα είναι η Καλιφόρνια στον 21ο για τον Ειρηνικό» αναφέρει ο κ. Νικίας. «Από γεωγραφικής πλευράς το USC είναι στρατηγικά τοποθετημένο και αποτελεί χωνευτήρι για τις αναδυόμενες χώρες του Ειρηνικού» εξηγεί και συμφωνεί με την εξής άποψη: ότι τόσο η Καλιφόρνια όσο και η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο αποτελούν τις τελευταίες εστίες της Δύσης στα σύνορα με την Ανατολή. «Κινηθείτε προς ανατολάς» συμβουλεύει. Ο κ. Νικίας σημειώνει ότι η χώρα μας διαθέτει εξαιρετικό επιστημονικό δυναμικό, όπως όμως ισχυρίζεται, χρειάζεται ανάπτυξη. «Χρειάζεται να σκεφθείτε εκτός των υπαρχόντων πλαισίων. Για το γεγονός ότι η νεολαία είναι ανήσυχη φταίει το ότι δεν βλέπει μέλλον και ευκαιρίες» τονίζει. Η οικονομική ανάπτυξη, όπως εξηγεί, θα λειτουργήσει και ως ανάχωμα στην απορρόφηση εγκεφάλων που υφίσταται η Ελλάδα.

Ποιος είναι
Ο 58χρονος έλληνας πανεπιστημιακός πέρασε το σύνολο της ακαδημαϊκής καριέρας του στην Αμερική, αρχικά στο πολιτειακό πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Μπάφαλο και στη συνέχεια στο Κονέκτικατ, στο North East και αργότερα στην Καλιφόρνια. Ερευνητικό πεδίο του αποτέλεσε η ψηφιακή επεξεργασία σήματος, οι τηλεπικοινωνίες, τα πολυμεσικά συστήματα και η βιοϊατρική. Πριν από λίγο καιρό εξελέγη πρύτανης του USC και είναι ο 11ος στην ιστορία του ιδρύματος. Είναι παντρεμένος από το 1976 με τη σύζυγό του Νίκη και έχει δύο κόρες: τη Γεωργιάνα και τη Μαρία. Το κανονικό του όνομα είναι Χρυσόστομος, το οποίο, όπως αναφέρει, είναι δύσκολο να προφερθεί στα αγγλικά, γι' αυτό και το μετέτρεψε σε Μαξ!

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ Α ΚΑΦΑΛΑΙΟ

Αντύπας Τζανέτος - Πρόεδρος PRAKSIS
		Επιστροφή

Ο Τζανέτος Αντύπας σήμερα είναι Υποψήφιος Διδάκτωρ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με βασικές σπουδές στην κοινωνική εργασία, στην οικονομία και Διοίκηση και με μεταπτυχιακό στη Διοίκηση της Υγείας (MSc Health Management). Ξεκίνησε την ανθρωπιστική του δράση στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα Ελλάδας το 1996. To 1996 συνέβαλε στην ανάπτυξη της κοινωνικής και ιατρικής παρέμβασης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μέσα στην Ελλάδα. Δημιούργησε, εφάρμοσε και συντόνισε τα προγράμματα «Εντός Συνόρων (Next Door Projects) των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Το 2000 από το πόστο του Διευθυντή Αποστολών των MSF Ελλάδας δημιούργησε προγράμματα αναπτυξιακά σε 9 χώρες (Μαλάουι, Ζάμπια, Παλαιστίνη, Αιθιοπία, Γεωργία, Αρμενία, Ρωσία, Ελλάδα, Σερβία) κάθετα προγράμματα άμεσης παρέμβασης (Λίβανο, Ρωσία) ενώ συμμετείχε σε παρεμβάσεις επείγουσας ανθρωπιστικής βοήθειας στη Σερβία (βομβαρδισμοί) στην Τουρκία (σεισμοί), Ελλάδα (σεισμός), Ινδία (σεισμός), Μοζαμβίκη (πλημμύρες), Ζάμπια (επιδημία ιλαράς)... Σήμερα είναι Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου στο Σωματείο PRAKSIS το οποίο συστάθηκε τον Οκτώβριο του 2004 και αποτελεί την συνέχεια των ΕΝΤΟΣ ΣΥΝΟΡΩΝ προγραμμάτων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα Ελλάδας. Τα προγράμματα της PRAKSIS παρέχουν ιατροφαρμακευτική κάλυψη, κοινωνική βοήθεια, ψυχολογική υποστήριξη και νομική συμβουλευτική σε κοινωνικά και οικονομικά αποκλεισμένες ομάδες σε όλη την ελληνική επικράτεια. Με κεντρικά «ορμητήρια» τα δύο Πολυιατρεία της PRAKSIS, τα στελέχη και οι εθελοντές του οργανισμού στηρίζουν μετανάστες, πρόσφυγες, τσιγγάνους, παιδιά των φαναριών, έλληνες άπορους/ άστεγους/ ανασφάλιστους, θύματα διεθνικής σωματεμπορίας, αποφυλακισμένους, τοξικοεξαρτημένους, μονογονεϊκές οικογένειες. Ο Τζανέτος Αντύπας παράλληλα με την εθελοντική και ανθρωπιστική του δράση από το 1995 συμμετέχει σε προγράμματα Συμβουλευτικής και εργασιακής αποκατάστασης Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες καθώς και σε προγράμματα που απευθύνονται σε Πομάκους, τσιγγάνους, παλλινοστούντες, μακροχρόνια άνεργους και αποσκοπούν στην επαγγελματικής τους ένταξη και αποκατάσταση. Ταυτόχρονα είναι εκπαιδευτής συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης ενηλίκων και άλλων ευπαθών πληθυσμιακών ομάδων.

Το πράσινο ελαιουργείο

Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ που καταναλώνει παράγεται αποκλειστικά από ανανεώσιµες πηγές ενέργειας, όλα τα απόβλητά του, υγρά και στερεά, γίνονται κοµπόστ – εδαφοβελτιωτικό που πουλιέται στην αγορά –, ενώ για τη θέρµανσή του αξιοποιεί τον πυρήνα της ελιάς.

Το ελαιουργείο του Γιώργου Κανιαδάκη στη Συκολιά Νέας Κυδωνίας στα Χανιά, είναι ίσως το µοναδικό απόλυτα οικολογικό ελαιουργείο στην Ελλάδα.

Αξιοποιώντας µια τεχνική – αποτέλεσµα έρευνας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου – , το ελαιουργείο έχει πετύχει να διαχειριστεί µε φιλικό για το περιβάλλον τρόπο, όλα τα απόβλητα και ιδιαίτερα τα υγρά, η διαχείριση των οποίων αποτελεί τεράστιο πρόβληµα για τα ελαιουργεία σε όλη την Ελλάδα.

«Το όφελος για µένα είναι συνειδησιακό. Οτι δηλαδή µπορώ να λειτουργώ το ελαιουργείο χωρίς να µολύνω το περιβάλλον», λέει ο κ. Γιώργος Κανιαδάκης. Εδώ και µια 15ετία αναζητούσε τρόπο οικολογικής διαχείρισης των λυµάτων του ελαιουργείου. Βρήκε τη λύση µαζί µε τον χηµικό µηχανικό Χαράλαµπο Λουκάκη, που αξιοποίησε µια τεχνική του Εργαστηρίου Οργανικής Χηµικής και Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, µε επικεφαλής τον κ. Απ. Βλυσίδη, πάνω στην οποία ο κ. Λουκάκης έκανε διδακτορικό ως µεταπτυχιακός φοιτητής.

«Το εργαστήριο ασχολείται πολλά χρόνια µε την επεξεργασία και αξιοποίηση των αποβλήτων των ελαιουργείων, και το απόσταγµα αυτής της έρευνας είναι η συγκεκριµένη τεχνολογία, η οποία είναι ολοκληρωµένη αφού επιλύει οριστικά το πρόβληµα της επεξεργασίας και διάθεσης των υγρών αποβλήτων των ελαιουργείων µε τον πλέον περιβαλλοντικά ορθό τρόπο, αλλά και ταυτόχρονα είναι οικονοµικά βιώσιµη, αφού η εµπορία του παραγόµενου κοµπόστ καλύπτει το κόστος επεξεργασίας», αναφέρει ο κ. Λουκάκης.

Πώς λειτουργεί
Από τη στιγµή που θα γίνει η έκθλιψη της ελιάς, τα υγρά απόβλητα οδηγούνται στη µονάδα οξείδωσης του ελαιουργείου. Εκεί υπόκεινται σε επεξεργασία.

Οπως αναφέρει ο κ. Λουκάκης, «η µέθοδος όλη βασίζεται στην αποτοξικοποίηση των υγρών αποβλήτων ελαιουργείων. Οι οξειδωτικές διεργασίες µε χρήση δισθενούς σιδήρου και υπεροξειδίου του υδρογόνου (οξυζενέ), αποτοξικοποιούν το απόβλητο του ελαιουργείου, µετατρέποντάς τον από ένα δύσκολα βιοδιασπώµενο απόβλητο σε ένα πολύ καλό υπόστρωµα ανάπτυξης µικροβιακής δράσης. Το επεξεργασµένο λύµα απορροφάται στο σύνολό του σε µια διαδικασία αερόβιας συγκοµποστοποίησης µε τα υπόλοιπα παραπροϊόντα του ελαιουργείου (ελαιοπυρήνα, φύλλα), αποδίδοντας ένα άριστης ποιότητας κοµπόστ, ιδανικό και για βιολογικές καλλιέργειες».

Η διαδικασία έχει ως αποτέλεσµα τη δηµιουργία εδαφοβελτιωτικού κοµπόστ, το οποίο εδώ και ενάµιση χρόνο συσκευάζεται σε 30 κιλά και πουλιέται στην αγορά. Η εµπορική του ονοµασία είναι «Ηumo-olea» και όπως αναφέρουν οι δηµιουργοί του, «προτιµάται κυρίως από βιοκαλλιεργητές και ιδιοκτήτες θερµοκηπίων». Ολο το εργοστάσιο ηλεκτροδοτείται από φωτοβολταϊκά συστήµατα δυναµικότητας 80 KW. Η διαδικασία εγκατάστασης και λειτουργίας του ολοκληρώθηκε πριν από έναν µήνα και τώρα όση ενέργεια παραχθεί, µπαίνει στο δίκτυο της ∆ΕΗ. «Το ρεύµα που παράγουµε, υπερκαλύπτει τις ανάγκες σε ηλεκτρικό ρεύµα του ελαιουργείου, του τυποποιητηρίου, της µονάδας επεξεργασίας των αποβλήτων», αναφέρει ο κ. Κανιαδάκης.